ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - ตอนที่ 22 แม่ยายถูกหลอก

อ่านนิยาย ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน บทที่ 22 ออนไลน์

ทุกคนก็เลยกลับเข้าไปในห้องจัดเลี้ยงอีกรอบ ก่อนที่จะนายหญิงใหญ่เซียวจะจับมือเซียวยกหรันขึ้นเขาเวที

ดูท่าทีสนิท ก่อนเอ่ยขึ้น “เรื่องเมื่อสักครู่จะต้องขอโทษจริงๆเป็นความไม่ถูกของคนวัยแก่อย่างฉันเอง ข้อเท็จจริงแล้วคราวนี้จำเป็นต้องกความคิดความชื่นชอบให้กับยกหรัน คุณนั่นแหละคือผู้สืบสกุลของเครือญาติเซียว ความร่วมแรงร่วมใจระหว่างเชื้อสายเซียวรวมทั้งตี้เหาในคราวนี้ยกหรันเองก็ทุ่มเทไปๆมาๆก”

หวังตงเสวี่ยนที่อยู่ข้างๆคุณ ดูค้อนคุณแวบหนึ่งก่อนที่จะโบกไม้โบกมือให้คุณหยุดพูด ก่อนเป็นข้างเอ่ยต่อ “ฉันขอปรับปรุงนิดหน่อยนะคะ ความร่วมแรงร่วมใจในคราวนี้คุณเซียวยกหรันไม่ใช่แค่ทุ่มเทมากมายจ้ะ แม้กระนั้นทั้งผองนี้ล้วนเกิดขึ้นจากความรู้ความเข้าใจของคุณผู้เดียว ปราศจากความเกี่ยวพันกับคนอื่นๆเลยแม้แต่น้อย”

ประโยคข้างต้นเอ่ยอย่างไร้ความเกรงอกเกรงใจ ว่าทุกคนล้วนชินไปแล้ว เพราะว่าจากตำแหน่งของตี้เหา ถึงแม้ว่าหวังตงเสวี่ยนจะตบหน้านายหญิงเซียวสักครั้งสองครั้ง เธอก็คงจะไม่กล้าว่าอะไร

นายหญิงใหญ่เซียวรีบก้มศีรษะรัวๆ“รองประธานหวังกล่าวถูกจ้ะ ทั้งปวงนี้ล้วนเกิดขึ้นได้เนื่องมาจากความสามารถของยกหรัน ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ยกหรันเป็นผู้อำนวยการของเชื้อสายเซียวของพวกเรา! และก็เป็นผู้จะรับผิดชอบโครงงานความร่วมแรงร่วมใจระหว่างเชื้อสายเซียวและก็ตี้เหากลุ่มทั้งสิ้น!”

ได้ยินโดยเหตุนี้หวังตงเสวี่ยนก็เลยเปิดเผยรอยยิ้มออกมา ก่อนที่จะยืนมือไปจับกับเซียวยกหรัน “หวังว่าความร่วมมือของพวกเราจะราบรื่นนะคะ”

จนกระทั่งเวลานี้เซียวยกหรันก็ยังมีความมึนนมึนงงอยู่ก็เลยได้แต่ว่าผงกศีรษะรับ

เฉียบพลันก็มีเสียงตบมือดังสนั่นจากข้างล่างเวที สายตาของทุกคนด้ามจับจ้องมองมายังเซียวยกหรันล้วนเต็มไปด้วยความชื่นชม

สตรีคนนี้ไปได้เส้นมาจากไหนกัน! เพราะอะไรตี้เหากลุ่มถึงให้ความใส่ใจกับคุณขนาดนี้!

เซียวยกหรันเองก็ยังคงงงงันกับสิ่งที่เกิดขึ้น คุณก็เลยหันไปมองดูเย่เฉิน เหตุในเวลานี้ตรงกับที่เย่เฉินบอกเมื่อสักครู่ทุกๆอย่าง นายหญิงใหญ่เซียวคืนตำแหน่งผู้อำนวยการให้กับคุณตามเคย

จนกระทั่งงานสังสรรค์จบข้างหลังจนกระทั่งกลับมาถึงที่บ้านแล้วเซียวยกหรันก็ยังตกอยู่ในความงงอยู่

ย้อนระลึกถึงคำกล่าวก่อนหน้าที่ผ่านมาของเย่เฉิน คุณก็อดที่จะสงสัยมิได้ นับเป็นเวลาหลายวันมานี้เย่เฉินมองแปลกไปจากธรรมดา

ดังว่าบนตัวเขามีหลายสิ่งหลายอย่างมากมายที่คุณไม่รู้เรื่อง อย่างกับมีหมอกดกปกคลุมอยู่เป็นชั้นๆ

คืนวันนี้กิตติศัพท์ของเซียวยกหรันมีชื่อเสียงไปทั้งเมืองจินหลิง!

ใครๆก็รู้ว่าจเชื้อสายเซียวมีผู้สืบสกุลที่เด่นคนหนึ่ง ถึงกับสามารถทำให้ตี้เหากลุ่มยื่นมือเข้ามาช่วยได้!

เห็นทีว่าการมีอยู่ของคุณจะมีผลให้เชื้อสายเซียวรุ่งเรืองในเร็ววัน

……

ตอนเช้าวันถัดมา เซียวยกหรันตื่นแต่เช้าแล้วก็รีบไปบริษัทอย่างชื่นบาน

วันนี้เป็นวันแรกสำหรับในการครองตำแหน่งผู้อำนวยการของคุณ ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้านคุณหวังว่าตนเองจะทำประเด็นนี้ได้อย่างเต็มเปี่ยมสุดความสามารถและก็คำตอบออกมาดี

ด้านเย่เฉิน ภายหลังจากตื่นก็เริ่มทำงานบ้านอย่างเช่นทุกเมื่อเชื่อวัน

ภายหลังจากเย่เฉินทำงานบ้านเสร็จรวมทั้งเตรียมพร้อมจะไปตลอดเพื่อซื้อวัตถุดิบมาทำกับข้าวเที่ยงตรง กระทันหันก็มีสายจากหม่าหลันแม่ยายของเขาโทรศัพท์เข้ามา

เมื่อรับสายรวมทั้งมีเสียงรีบเร่งถึงจุดสุดยอดของแม่ยายดังขึ้นมา “เย่เฉิน เอ็งจำเป็นต้องรีบมาที่ถนนหนทางผิงอันข้างในสิบนาที ไม่งั้นล่ะก็กลับมาบ้านฉันไม่ปลดปล่อยเอ็งไว้แน่!”

บอกจบก็ตัดสายทิ้งโดยทันที

เย่เฉินมึนงงงันไปหมด แม่ยายหายไปไหนไม่ทราบแต่เช้า ช่วงนี้กลับโทรมาอย่างรีบเร่งอย่างกับว่ามีเรื่องมีราวด่วนเกิดขึ้น

ถึงเย่เฉินจะไม่ชอบใจในตัวแม่ยายคนนี้ แต่ทว่าเขาก็ไม่กล้าโอ้เอ้ รีบเก็บของแล้วเรียกแท็กซี่ตรงไปยังถนนหนทางผิงอันโดยทันที

เมื่อลงจากรถยนต์เขาก็เจอกับคุณลุงป้ากรุ๊ปใหญ่กำลังล้อมอยู่หน้าประตูของบริษัทสัญญาประกันภัยอย่างวุ่นวาย

ส่วนแม่ยายของตนนั้นอยู่หน้าสุดของกรุ๊ป ในโทรศัพท์มือถือป้ายแผ่นหนึ่งพลางตะเบ็งออกมาด้วยความโกรธ “หัวสินบริษัทขยะ คดโกง เราจะเรียกร้องสิทธิ์ของพวกเรา คืนเงินพวกเรามา!”

เย่เฉินก็เลยรีบเดินเข้ามาก่อนเอ่ยถาม “ม่าม้าเรียกผมมามีเรื่องมีราวอะไรหรือนะครับ?”

ตอนที่กำลังบอกก็มีเสียงร้องตะโกนเรียกร้องดังขึ้นอีกที คุณลุงป้าทั้งหลายแหล่ต่างก็ตะคอกอย่างสุดเสียงทำเอาแก้วหูสะเทือนกันอย่างยิ่งจริงๆ

หม่าหลันลากตัวเย่เฉินมาอยู่แทนที่ตนเองแล้วต่อจากนั้นก็เอ่ยย้ำ “มานี่ มาตะเบ็งคำขวัญนี้แทนฉันหน่อย ฉันร้องมาตั้งแต่รุ่งเช้าจนกระทั่งเจ็บคอไปหมดแล้ว”

เย่เฉินยังไม่รู้เรื่องแต่ทว่าทำเป็นเพียงแต่ตะโกนร้องเรียกร้องตามคุณลุงป้าทั้งหลายแหล่ ช่วงเวลาที่ตวาดก็ไต่ถามที่ไปที่มาจากคุณลุงด้านข้างเป็นระยะ ถึงได้ทราบว่ามันเกิดเหตุอะไรขึ้นกันแน่

เดิมที่บจกรัมสัญญาประกันภัยหัวสินที่นี้จัดจำหน่ายพวกรับรองที่ได้ผลทดแทนสูง

กรุ๊ปคุณลงป้าเหล่านี้ก็เลยถูกผลตอบแทนสูงนี้เย้ายวนใจ ทุกคนในที่นี้ล้วนซื้อรับรองภายใต้นามของบริษัทนี้ไปๆมาๆกมายรวมทั้งแปลงเป็นลูกค้าของพวกเขา

ว่ากันตามจริงเป็นเวลานี้ถึงตอนชำระเงินเงินปันผลแล้ว คนใดกันจะไปรู้สึกว่าเพียงพอคุณลุงป้ากลุ่มนี้มารับเงิน ถึงเพิ่งจะพบว่าประตูของบริษัทนี้ปิดสนิท เหลือแค่บุคลากรไม่กี่ผู้ที่อยู่หน้าประตูรอหาเหตุผลเข้าข้างตัวเองทึ่มๆมารับมือกับทุกคน

meenovel.com/novel/amazing-son-in-law/

คุณลุงป้ากลุ่มนี้ถึงรู้สึกตัวว่าตนเองถูกหลอกเข้าแล้ว

มิน่าเล่าแม่ยายของเขาถึงรีบเร่งเรียกเขามาหา ให้เขามาเรียกร้องสิทธิ์กับคุณ

คิดมาถึงนี้เย่เฉินก็ปวดศีรษะ ก็เลยอดที่จะเอ่ยถามแม่ยายตัวเองมิได้ “ม่าม้าซื้อรับรองไปเท่าไรขอรับ?”

หม่าหลันเอ่ยอย่างร้อนรน “พวกมันพูดว่าซื้อรับรองเพื่อรับเงินเงินปันผลจะได้กำไรก้อนโต ฉันหน้ามืดไปหน่อยเลยเอาเงินเก็บทั้งผองมาซื้อรับรองของพวกมัน……”

เย่เฉินเอ่ยอย่างตะลึงงัน “ว่ายังไงครับ? เอาเงินทั้งหมดทั้งปวงมาซื้อรับรองหมดแล้ว?”

หม่าหลันได้ยินด้วยเหตุผลดังกล่าวก็มีน้ำโหโดยทันทีก็เลยด่าตอบ “แกมีปากผู้เดียวใช่ไหม? กล่าวดังขนาดนี้มีความรู้สึกว่าฉันยังขายขี้หน้าไม่เพียงพอใช่ไหม?!”

คุณบอกไปต่อว่าเย่เฉินไปพลาง “ถ้าหากแกมีอนาคตกว่านี้ฉันจำเป็นที่จะต้องมาซื้อรับรองของพวกมันหรือไร? ไม่มุ่งมาดเงินประกันมาเลี้ยงตอนอายุมาก จะให้ฉันคาดหมายคนไม่มีค่าอย่างมึงรึยังไง?”

ไอ้คนนี้ไม่มีสติปัญญาอุปการะครอบครัวตนเองก็แล้วไป ปัจจุบันนี้ยังมีหน้ามาตอกย้ำอีก?!

คุณก็เลยเอ่ยกับเย่เฉินอีก “ฉันจะบอกให้นะ ช่วยฉันตะเบ็งอยู่นี้ถัดไป ห้ามหยุด!”

เย่เฉินไม่มีลู่ทางถึงได้แต่ว่าก้มศีรษะรับ “ครับผมแม่”

เวลานี้เองก็มีป้าหลายท่านเดินเข้ามาพลางดูตรวจเย่เฉินตั้งแต่หัวถึงเท้า ก่อนเอ่ยกับหม่าหลัน “พี่หลัน คนนี้เป็นลูกเขยพี่ใช่ไหม?”

ในเวลาที่บอกก็ส่ายตาดูดูการแต่งตัวของเย่เฉิน ก่อนที่จะเอ่ยเย้ยหยัน “เพราะอะไรมองกระทั่งอย่างนี้ สู้ลูกเขยของฉันก็มิได้”

“ใช่ เสื้อผ้าที่ใส่ก็มองเกรดต่ำ! ยังสู้คนวัยชราแบบฉันมิได้ด้วย!”

คนนั้นบอกหนคนนี้กล่าวคราว ล้วนเป็นคำบอกเล่าเย้ยหยันระคายหูทั้งหมด

เย่เฉินกลับไม่ใส่ใจสักหน่อย ล้วนเป็นผู้สูงอายุที่ลงโลงศพไปครึ่งท่อนแล้ว ขณะนี้ยังสูญเสียเงินเก็บชั่วชีวิต ตัวเขาไม่มีความจำเป็นต้องถือสาพวกคุณ

ในเวลานี้ดวงใจหม่าหลันก็ร้อนเป็นไฟ ยิ่งมองดูเย่เฉินยิ่งขัดหูขัดตาก็เลยพลั้งปากกล่าว “พวกคุณรอมองนะ ประเดี๋ยวฉันจะให้บุตรสาวฉันหย่ากับมัน! จะได้หาลูกเขยที่มั่งมีกว่านี้”

เย่เฉินแค่นยิ้มในใจ ลูกเขยมั่งคั่งแบบงั้นหรือ? เอาลูกคนมั่งมีทั่วทั้งเมืองจินหลิงมารวมกันยังเทียบกับเขามิได้แม้กระทั้งปลายนิ้ว

ขณะนี้หม่าหลันร้อนอกกระวนกระวายใจ ลูกเขยไม่มีคุณค่าอย่างเย่เฉิน เป็นอย่างมากสุดก็ช่วยคุณแผดเสียงได้เล็กๆน้อยๆเพียงแค่นั้นล่ะ

เรื่องที่ตนอยากได้เงินคืน อย่างไรก็จำต้องให้ผู้ที่มีความรู้และความเข้าใจจริงๆมาช่วยขจัดปัญหา

โชคร้ายที่จางเหวินเห้าผู้ที่ตามตื้อบุตรสาวคุณบ้านล้มละลายไปแล้ว ไม่งั้นยังเรียกเขามาช่วยได้!

ใช่แล้ว!

กะทันหันหม่าหลันก็คิดขึ้นได้ หวังเหวินข่ายพี่ชายของหวังเหวินเฟยที่ได้ทำความรู้จักเมื่อวานนี้ในงานสังสรรค์ของเครือญาติ

เห็นท่าครั้งที่อีกข้างเอาใจใส่บุตรสาวตนเอง คาดว่าอีกข้างอาจจะคิดอะไรกับบุตรสาวของตนเองแน่

ถึงเชื้อสายหวังจะสู้เชื้อสายจางมิได้ แต่ทว่าอย่างต่ำก็นับว่าเป็นเครือญาติใหญ่ ถ้าหากเรียกเขามาอาจมีแนวทางแก้ปัญหาได้

พอดิบพอดีกับเป้าหมายเหวินข่ายให้นามบัตรคุณไว้ คุณก็เลยจับโทรศัพท์เคลื่อนที่ขึ้นมาต่อสายหาหวังเหวินข่ายในทันที