บัญชามังกรเดือด - ตอนที่ 322
ร้านเหล้าเก่าแก่หลังเล็กๆ
ในตอนบ่าย เงียบสงัด ไม่มีผู้คน
ฉินเทียนนั่งไปได้สักพัก เสียงปึงก็ดังขึ้น ประตูถูกเปิดออก เนี่ยชิงหลงก็เดินดุ่มๆเข้ามา
เถ้าแก่ที่กำลังก้มดูโทรศัพท์อยู่ เมื่อได้ยินเสียง มือก็สั่น โทรศัพท์ก็เกือบจะร่วงตกลงพื้น
เขาสะดุ้งและโกรธจนอยากจะก่นด่า เมื่อเห็นเนี่ยชิงหลง ก็รีบฉีกยิ้มแล้วพูด“เฮียเนี่ย！”
“ไม่เจอตั้งนาน ทำไมวันนี้มาแต่หัววันเลยล่ะ ？”
“เหมือนเดิมไหม เหล้าวอดก้า100ดีกรี กับถั่วปากอ้าจานหนึ่ง？”
เนี่ยชิงหลงมองไปที่ฉินเทียน เขาสูดหายใจเข้าลึก แล้วกล่าว“วันนี้ ขอสองขวด”
พูดจบ ก็เดินไปหาฉินเทียน
ฉินเทียนพูดด้วยรอยยิ้ม“นี่นายสั่งเหล้ามาเยอะแยะขนาดนั้นทำไม ”
“ฉันขอบอกก่อน ฉันยังมีเรื่องที่ต้องทำ อย่าคิดจะมอมฉันเด็ดขาด ”
เนี่ยชิงหลงกัดฟันแล้วพูด “ไม่เป็นไร ดื่มไม่หมดผมจะเอากลับไป”
จากนั้น ขอบตาก็แดงก่ำ
“ลูกพี่ คืนนั้นเมื่อหลายปีก่อน ที่ตรงนี้ หากไม่มีพี่ ฉันเนี่ยชิงหลงคงตายอยู่ที่นี่ไปแล้ว ！”
ฉินเทียนพูดด้วยรอยยิ้ม“ ไปไกลๆเลย！”
“อย่ามารื้อฟื้นความหลังอะไรกับฉัน โตจนป่านนี้แล้ว มันน่าขายหน้าไหม ！”
เนี่ยชิงหลงฉีกยิ้ม ก้มหน้าแล้วเช็ดน้ำตา
เถ้าแก่เอาเหล้าวอดก้ามาให้สองขวด เขารินลงแก้วไปครึ่งขวด แล้วพูด“ไม่พูดแล้ว ผมขอดื่มหมดแก้วแสดงความเคารพ！”
จากนั้น ลุกขึ้นยืน โค้งคำนับ รินให้ฉินเทียนอย่างระมัดระวังไปครึ่งแก้วด้วยเช่นกัน
ฉินเทียนหัวเราะ จิบไปคำหนึ่ง
เนี่ยชิงหลงพูดอย่างเคร่งขรึม“ที่เหลือไว้เสร็จงานแล้วค่อยว่ากัน ”
“ลูกพี่สั่งมาเลย ภารกิจคืออะไร ต้องการให้ผมทำอะไร ？”
เมื่อเห็นเขามีท่าทีราวกับต้องไปเผชิญหน้ากับศัตรู ฉินเทียนก็รีบโบกมือ แล้วพูด“อย่าเข้าใจผิด ไม่ใช่ภารกิจ”
“เรื่องส่วนตัวนิดหน่อยของฉัน ”
เขาเอาชื่อที่เขียนไว้ในกระดาษยื่นให้กับเนี่ยชิงหลง แล้วพูด“คนพวกนี้ ไปเช็กให้ฉันหน่อย ”
เนี่ยชิงหลงตะลึงไปชั่วครู่ และพูด “นี่มันพวกปลาซิวปลาสร้อยที่ไหนกัน ถึงให้ลูกพี่ต้องมาถามหาได้？”
“หรือว่า——”เขากดเสียงต่ำ“เป็นสายลับสำคัญของต่างประเทศงั้นเหรอ？”
ฉินเทียนหัวเราะและกล่าว“ก็บอกไปแล้ว เป็นเรื่องส่วนตัวเล็กๆของฉัน ”
“ถือว่าเป็นการตอบแทนบุญคุณ ทำไม งานยากเหรอ？”
เนี่ยชิงหลงเหยียดยิ้มและกล่าว“นี่ลูกพี่กำลังด่าว่าผมอยู่เหรอ เรื่องแค่นี้ หากผมจัดการไม่ได้ จะยังติดตามและรับใช้พี่อีกได้ยังไงกัน？”
“รีบไหม？”
ฉินเทียนโยนถั่วปากอ้าเข้าไปในปาก แล้วกล่าว“ให้ฉันคืนนี้แล้วกัน”
“ไม่มีปัญหา”เนี่ยชิงหลงถ่ายรูปกระดาษแผ่นนั้น แล้วส่งมันให้ลูกน้องคนหนึ่งของเขา
เมื่อรู้ว่าฉินเทียนไม่ได้มีงานใหญ่อะไร เขาก็ดีใจอย่างมาก เริ่มดื่มมันแก้วแล้วแก้วเล่าในทันที
เหล้าสามแก้วลงท้องไป เขาฉีกยิ้มแล้วกล่าว“ลูกพี่ พี่พาพี่น้องเดินทางไปตะวันออกกลางในครั้งนี้ สร้างผลงานได้เยี่ยมยอดมาก ”
“จดหมายลับของวิศวกรคนนั้นได้ถูกส่งไปที่โต๊ะของท่านประธานแล้ว”
“เนื้อหาใจความเรียบง่ายมาก ในอนาคตหากเราจะเรียกใช้เขา เขาจะไม่ปฏิเสธเราแน่นอน”
ฉินเทียนหัวเราะแล้วกล่าว“ ตาเฒ่านั้นก็ถือว่ายังมีสัจจะอยู่ ”
“ท่านประธานว่ายังไง ? ”
เนี่ยชิงหลงพูดเสียงเข้ม“ผู้อาวุโสท่านตั้งใจเรียกให้ผมไปหา แล้วบอกว่าพี่สมควรได้รับคำชม”
ฉินเทียนจิบเหล้าไปอึกหนึ่ง แล้วกล่าว“งั้นเหรอ ? แล้วตาเฒ่าจะตกรางวัลอะไรให้ฉันล่ะ？”
เนี่ยชิงหลงฉีกยิ้มแล้วกล่าว “ในตอนนั้นผมก็พยายามอย่างเต็มที่ บอกว่าน่าจะตกรางวัลให้ลูกพี่สักร้อยล้านพันล้าน”
“ผู้อาวุโสเขาหัวเราะ บอกว่าคุณฉินของเราเป็นราชาเทพผู้มีชื่อเสียง ร่ำรวยจะแข่งกับประเทศได้แล้ว”
“ให้เงินเขา ก็เท่ากับดูถูกเขา ดังนั้นก็จึงแค่เอ่ยปากชมเท่านั้น ”
สีหน้าฉินเทียนมืดมน และกล่าว“ตาเฒ่านี่ นับวันก็ยิ่งจะขี้เหนียวมากขึ้นไปเรื่อยๆ”
เนี่ยชิงหลงหัวเราะร่า และกล่าว“ลูกพี่ ผมดูออก ว่าผู้อาวุโสเขาก็คิดถึงพี่มาก”
“กว่าพี่จะได้มาที่นี่ไม่ใช่เรื่องง่าย ผมจะส่งข่าวบอกเขา พี่เข้าไปแวะเยี่ยมเขาที่วังหน่อยเป็นไง ？”
ฉินเทียนรีบกล่าว “หยุดเลย！”
“บอกไปแล้ว ฉันมาทำธุระส่วนตัว นายอย่าปากมาก บอกว่าฉันมาที่นี่ล่ะ”
“ฉันไม่อยากถูกเขาชวนไปเล่นหมากรุก”
“ตาเฒ่าเล่นหมากรุกไม่ได้เรื่อง แพ้แล้วไม่ยอมแพ้ จะชวนเล่นใหม่อยู่นั่นแหละ”
เนี่ยชิงหลงตบหน้าขา หัวเราะจนน้ำตาเล็ด และกล่าว“ลูกพี่ ก็แค่กับพี่แหละ ”
“ใครจะไปคิด ว่าผู้มีอำนาจและยิ่งใหญ่ของเรา จะมาเล่นหมากรุกกับผู้น้อยแล้วทำอะไรที่น่าขายหน้าแบบนี้！”
จากนั้น ทั้งสองคนก็พูดคุยหัวเราะกัน โดยไม่รู้ตัว วอดก้าขวดหนึ่งก็หมดลง
ฉินเทียนไม่อยากดื่มแล้ว แต่เนี่ยชิงหลงยังคงตื๊อไม่เลิก บอกว่าเป็นเรื่องยากที่จะมีโอกาสแบบนี้สักครั้ง ต้องดื่มให้หนำใจ
ไม่อย่างนั้น เขาจะรายงานทันที ว่าฉินเทียนเข้าเมืองมา ให้ท่านประธานตามตัวเขาไปเล่นหมากรุกด้วย
ฉินเทียนไม่มีทางเลือก ก็จึงต้องดื่มไปอีกสองแก้ว
“เสี่ยวหลงหลง เมื่อกี้ที่นายพูดถึงเรื่องการเดินทางไปตะวันออกกลาง จู่ๆฉันก็นึกขึ้นมาได้ เรื่องที่นายพนันกับเอ้อร์กั่ว”
“พวกนายใครชนะ？”
“เรา——”เนี่ยชิงหลงอยากจะพูดอะไร เห็นฉินเทียนที่ยิ้มกริ่ม เขาก็กะพริบตาปริบๆ
“ลูกพี่ พนันอะไร ? ผมไปพนันกับเอ้อร์กั่วตอนไหน？”
“ลูกพี่กำลังพูดเรื่องอะไร ผมงงไปหมดแล้วเนี่ย ”
ฉินเทียนแกะเปลือกถั่วปากอ้าออก ใส่เข้าปากแล้วเคี้ยว
“เหรอ？”
“พวกนายเดิมพันกันสิบล้าน บอกว่าคนที่อยากจะเอาชีวิตของฉันจะเป็นดาราสาว หรือเป็นลูกคุณหนูไม่ใช่เหรอ ？”
“คนที่แพ้ ยังต้องแก้ผ้าไปปีนเขาที่เทือกเขาเอเวอร์เรสต์อีกด้วยไม่ใช่เหรอ ？”
เนี่ยชิงหลงแก้ตัวต่อไปไม่ได้อีก รีบเปลี่ยนกลยุทธ์ พูดด้วยใบหน้าที่ขมขื่น“ลูกพี่ ผมผิดไปแล้ว！”
“ผิดตรงไหน ？”
“ผมไม่ควรจะไปโต้เถียงกับเอ้อร์กั่ว ไม่ควรให้เขามายั่วยุผม แล้วผมก็ทนไม่ได้จนไปเดิมพันกับเขา ”
“ผมสัญญา คราวหน้าหากเจอเรื่องแบบนี้อีก ไม่ว่าเฉินเอ้อร์กั่วจะพูดยังไง ผมจะไม่สนใจเขาอย่างเด็ดขาด ”
ฉินเทียนเค้นเสียงหึในลำคอ ยิ้มเยาะแล้วกล่าว“เฉินเอ้อร์กั่วไม่อยู่ นายยังกล้าโทษเขาอีกนะ ”
“ฉันรู้ว่านายกับเอ้อร์กั่วเป็นพี่น้องที่ดีต่อกัน”
“การเดิมพันครั้งนี้ ฉันชนะ พวกนายแพ้ทั้งคู่ ”
“ถึงเวลา หาวันที่อากาศเย็นสบาย นายสองคนไปปีนเขาเอเวอเรสต์นั้นแล้วกัน ”
“จำไว้ ว่าต้องแก้ผ้าด้วยนะ ”
ใบหน้าของเนี่ยชิงหลงถึงกับถอดสี
เขาเปลี่ยนเรื่องคุย และกล่าว“ลูกพี่ พูดถึงเรื่องนี้ ผมก็นึกขึ้นได้ ที่หลงเจียงในครั้งนั้น สาวๆทิวลิปในห้องนั้น”
“คนหนึ่งจากตระกูลร็อคชิลเลอร์ ชื่ออะไรนะ ลั่วลั่ว ใช่ ที่ชื่อลั่วลั่ว ！”
“จิ๊ๆ คนนั้นนี่เป็นผู้หญิงที่รูปร่างหน้าตาสะสวยและร่ำรวยจริงๆ ”
“ลูกพี่ บังเอิญว่าเร็วๆนี้ผมต้องเดินทางไปทำธุระที่นั่น ให้ผมฝากอะไรถึงเธอไหม？”
ฉินเทียนพูดเสียงเรียบ “ดูท่าแค่ไปปีนเขาเอเวอเรสต์คงไม่พอ หลังจากที่กลับมา ไปดำน้ำด้วยแล้วกัน ”
เนี่ยชิงหลงรีบพูด“ลูกพี่ ถือว่าผมไม่ได้พูดอะไรแล้วกันนะ ”
“มา ดื่มกัน ”
ดื่มไปอีกสองสามแก้ว ฉินเทียนรู้ว่าเนี่ยชิงหลงนั้นยุ่งมาก
เขาดูแลแก๊งเขี้ยวมังกรสถานะนั้นไม่ธรรมดา
“ไปซะไสหัวไปได้แล้ว ！”
“เด็กแสบอย่างนายจำเอาไว้ เรื่องเข้าเมืองมาของฉัน หากให้คนคนนั้นรู้เข้า เขามาตามฉันไปเล่นหมากรุก ฉันถลกหนังนายแน่ ！”
หลังจากที่ไล่เนี่ยชิงหลงไปแล้ว ที่บริเวณใกล้ๆของร้านเหล้า เขาหาโรงแรมธรรมดาเล็กๆ แล้วเปิดห้องพักที่นั่นห้องหนึ่ง
ในเวลาสองทุ่ม เนี่ยชิงหลงก็ส่งข้อมูลที่ยาวเหยียดมาให้
หลังจากที่ฉินเทียนดูจบ ดวงตาก็มีความเย็นยะเยือกปรากฏ
จากนั้นก็ออกจากโรงแรมไปเพียงลำพัง นั่งรถแท็กซี่ ไปยังสถานที่แห่งหนึ่งที่มีร้านเหล้าตั้งอยู่กันเรียงรายสองข้างทางและคึกคักอย่างมาก
YOU MAY ALSO LIKE
