บัญชามังกรเดือด - ตอนที่ 822
“คุณพูดอะไร?”
หลังจากได้ยินคำพูดของจี้ซิงนั้น ไวน์ในแก้วของพี่เสี่ยวหลางเกือบจะหกออกมาในทันที
ผู้คนที่อยู่ด้านพลันเผยสีหน้าไม่เชื่อใจออกมา หยางซงเองก็ตะลึงไปเช่นกัน
เขารู้ว่าตัวตนของนายน้อยหลงนั้นไม่ธรรมดา เพียงแค่ชี้นิ้วเล็กน้อย ก็สามารถบอกได้แล้วหรือ ว่านักแสดงที่มีชื่อเสียงระดับโลกคือเด็กในสังกัดของเขา นั่นไม่มากไปหน่อยเหรอ?
หกบอกว่าเป็นดาราหน้าใหม่ พวกเขายังไม่นึกแปลกใจมาก
เพราะมีดาราเล็ก ๆ น้อย ๆ มากมาย ที่ด้านนอกดูใส่ซื่อ แต่แท้จริงแล้วกลับเป็นบ้านเล็กบ้านน้อยให้กับกลุ่มคนรวยมากมายก็มี
แต่หลิวหรูยู่นั้นแตกต่างออกไป
มีข่าวลือออกมาว่า หลิวหรูยู่มีเบื้องหลังที่แข็งแกร่ง จึงไม่มีใครกล้าแอบเข้าหาเธอ
อีกทั้งบุคลิกของเธอ ยังป้องกันไม่ให้เธอไปทำในสิ่งที่ไม่ดีเช่นการไปเป็นน้อยใคร ๆ เขาได้อีก จนถึงกับต้องยอมจำนนต่อผู้มั่งคั่งมากมาย
การที่จี้ซิงพูดออกมาอย่างง่ายดายนั้น คงทำตัวเกินไปหน่อยกระมัง?
เดิมทีสาว ๆ เหล่านี้ ที่มีความประทับใจที่ดีต่อจี้ซิงนั้น เมื่อได้ยินว่าพวกเธอไม่สามารถดึงดูให้จี้ซิงรู้สึกสนใจได้ ก็เลิกเป็นแฟนคลับของหลิวหรูยู่ในทันที
ภายในสายตาของเธอ พลันปรากฏความดูถูกดูแคลนขึ้นมา
มาแสร้งทำเป็นหมาป่าหัวโตอะไรกัน!
“คุณหมายถึงหลิวหรูยู่เป็นเด็กของคุณงั้นเหรอ?”
“นายน้อยหลงถ้าคุณต้องการจะเสแสร้งแกล้งทำนั้นฉันยังพอเข้าใจได้ แต่นี่มันมากไปหน่อยกระมัง?” พี่เสี่ยวหลางพลันกล่าวออกมาอย่างเย้ยหยัน
เขาเริ่มสงสัยในตัวตนของจี้ซิงขึ้นมาแล้ว
“นับว่าเป็นหนึ่งในนั้นก็ว่าได้”
“อย่างไรก็ตาม ช่วงนี้ฉันเบื่อเธอนิดหน่อย นางฟ้าตัวน้อยตัวนี้เริ่มน่ารำคาญเกินไปแล้ว”
จี้ซิงพลันพูดออกมาอย่างแบบสบาย ๆ ราวกับว่าเขาเพิ่งสังเกตเห็นการแสดงออกแปลก ๆ ของทุกคน
“พวกคุณไม่เชื่อฉัน?”
“แค่ก…” หยางซงพลันแกล้งไอออกมา เพื่อทำลายบรรยากาศภายในห้อง พร้อมกล่าวออกมาว่า “ไม่ใช่ว่าเราไม่เชื่อนายน้อยแต่มันดูน่าเหลือเชื่อเกินไปหน่อย”
“มีข่าวลือว่าหลิวหรูยู่ใสสะอาดอีกทั้งยังเป็นสาวโสดด้วย…”
“ถ้าอย่างนั้น นายน้อยหลง คุณช่วยพิสูจน์ได้ไหม?”
“เช่น ช่วยโทรหาหลิวหรูยู่?”
โทรหาหลิวหรูยู่? ทุกคนพลันมองไปที่จี้ซิงในทันที
พี่เสี่ยวหลางพลันกล่าวเยาะเย้ยออกมาว่า “นายน้อยหลง คุณคงจะไม่บอกว่า มันดึกมากแล้วดาราใหญ่คงจะนอนหลับพักผ่อนแล้วกระมัง ดังนั้นจึงไม่สะดวกที่จะโทรหา”
“เฮอะ!”
จี้ซิงเพียงพูดออกมาอย่างเฉยเมยว่า “จะเป็นแบบนั้นได้ยังไง!”
“ถ้านอนหลับก็ปลุกให้ตื่นก็ได้แล้วไม่ใช่เหรอ”
“โทรศัพท์มือถือที่เอาไว้ทำงานของเธอจะถูกปิดเอาไว้ แต่ฉันทำได้”
“เพราะเธอมีมือถืออีกเครื่องที่เปิดให้ฉันตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง”
พูดจบ จี้ซิงพลันหยิบมือถือขึ้นมาโทรออก
ทำไมจี้ซิงถึงดูมั่นใจมากนัก? อันที่จริงแล้ว ในตอนที่เขาเดินเข้ามาภายในห้องวีไอพีแล้วเห็นหลิวหรูยู่อยู่บนหน้าจอนั้น เขาก็มีความคิดสนุกสนานอยู่ในหัว
ในขณะที่พูดอยู่นั้น มือของเขาที่อยู่ในกระเป๋าได้พิมพ์ข้อความถึงหลิวหรูยู่แบบสุ่มสี่สุ่มห้า
ทว่า หลิงหรูยู่ก็ตอบข้อความกลับเช่นกัน
จี้ซิงไม่จำเป็นต้องอ่านเนื้อหาของคำตอบของหลิวหรูยู่ด้วยซ้ำ ตราบใดที่เขารู้ว่าโทรศัพท์ของหลิวหรูยู่สามารถเชื่อมต่อได้อยู่และเขาสามารถติดต่อเธอได้เท่านั้นก็พอ
มิฉะนั้นเขาคงไม่สามารถหลอกล่อฝ่ายตรงข้ามได้ หากว่าเขาไม่สามารถหลอกล่อฝ่ายตรงข้ามได้แล้วนั้น นับว่าน่าขายหน้าจริง ๆ
อีกทั้ง ด้วยตัวตนของหลิงหรูยู่แล้ว เป็นเรื่องปกติที่ไม่สามารถมีใครโทรหาเธอได้
“เร็วเข้า รีบปิดเสียงลง!”
“ทุกคนหยุดพูด!”
เมื่อเห็นจี้ซิงกำลังโทรศัพท์นั้น พี่เสี่ยวหลางก็พลันรีบร้อนไล่สาวน้อยมากมายออกจากห้องไปในทันที
หญิงสาวทั้งหมดจึงรีบร้อนเดินออกจากห้องก่อนที่จะรีบปิดเสียงเครื่องเสียงลงด้วย
ชั่วขณะหนึ่ง ทั้งห้องพลันตกอยู่ในความเงียบงัน เว้นแต่เสียงโทรศัพท์มือถือของจี้ซิงที่ดังขึ้นเท่านั้น
เมื่อทุกคนเริ่มที่หมดความอดทนแล้วนั้น ในที่สุดปรายสายก็กดรับการเชื่อมต่อ
“ฮัลโหล–”
น้ำเสียงเกียจคร้านพลันดังออกมาจากข้างใน
เพื่อให้ได้รับความไว้วางใจจากทุกคน จี้ซึงจึงเปิดเสียงลำโพงขึ้นพลางพูดออกมาอย่างเย็นชาว่า “คุณกำลังทำอะไรอยู่?”
“ทำไมรับสายนานจัง!”
“ไม่อยากอยู่ด้วยกันแล้วเหรอ?”
เสียงของผู้หญิงในโทรศัพท์กลายเป็นเคร่งเครียด พร้อมทั้งเงียบขรึมไปในทันที
“นายน้อยหลง อย่าโกรธเลยนะคะ”
“วันนี้ฉันเหนื่อยจากการซ้อมมามาก เลยเผลอหลับไป”
“นี่มันก็ดึกมากแล้ว คุณจะมาหาฉันเหรอ?”
“คุณถึงไหนแล้ว ฉันจะได้ไปอาบน้ำแต่งตัวรอ”
…
ในตอนที่น้ำเสียงติดเกียจคร้านเอ่ย “ฮัลโหล” ออกมา ทุกคนยังไม่แน่ใจว่าเป็นเสียงของหลิวหรูยู่หรือเปล่า
แต่ตอนนี้ทุกคนสามารถได้ยินคำพูดทุกอย่างได้เป็นอย่างดี ทั้งยังสามารถพูดได้เต็มปากว่าคือ หลิวหรูยู่!
เสียงของเธอมีเอกลักษณ์มาก จนคุณไม่สามารถจำผิดได้!
ทุกคนมองไปที่จี้ซิงราวกับกำลังจ้องมองดูเทพเจ้าก็ไม่ปาน
เมื่อนึกไปถึงสิ่งที่หลิวหรูยู่พูดออกมานั้น พี่เสี่ยวหลางและหยางซงก็อดไม่ได้ที่จะลอบกลืนน้ำลายออกมา
หลิวหรูยู่ถามจี้ซิงว่า จะมาหาเธอไหม ถ้ามาละก็ เธอจะไปอาบน้ำและเตรียมตัวรอ… มันจะเป็นไปได้เหรอที่พวกเขาจะไม่มีอะไรอยู่เบื้องหลัง!
ดาราใหญ่ที่ยืนอยู่อย่างสูงส่งในโลกข้างนอก กลับเป็นสาวในสังกัดของจี้ซิง!
แม้แต่จี้ซิงเองก็ยังตกใจกับคำพูดของหลิวหรูยู่เช่นกัน กล้ามเนื้อบนใบหน้าของเขากระตุกอย่างรุนแรง พลางคิดว่าฉันแค่ขอให้คุณร่วมมือด้วยเท่านั้นไม่ได้ขอให้คุณสร้างดราม่ามากมายขนาดนี้
สมกับเป็นนักแสดง!
จี้ซิงเพียงไอออกมา พลางพูดขึ้นอย่างเย็นชาว่า “วันนี้ฉันจะไม่ไปที่นั่น ฉันยุ่งกำลังเรื่องงานอยู่”
“ผมแค่จะโทรมาบอกคุณเฉย ๆ”
“ช่วงนี้ไม่ต้องรับงานเล่นละครแล้ว หลังจากนั้นฉันจะพาเธอจะไปพักร้อนที่ยุโรป”
“ได้ค่ะ นายน้อยหลง”
“ฉันจะรับโทรหาผู้จัดการฉันในทันที เพื่อขอให้เขาเลื่อนกำหนดการทั้งหมดออกไปก่อน”
“คุณก็…ดูแลตัวเองข้างนอกด้วยนะคะ ดื่มเหล้าให้น้อยลงหน่อย”
“ได้ เข้าใจแล้ว แค่นั้นแหละ” จี้ซิงพลันเอ่ยตกลงอย่างตั้งใจ ก่อนที่จะกำลังวางสายลงนั้น
“เดี๋ยวก่อน!”
พี่เสี่ยวหลางพลันคิดอะไรบางอย่างออกมาได้ ก่อนจะร้องตะโกนออกมา
เขาพลางมองไปที่จีซิง คุยช่วยเริ่มวิดีโอเพื่อให้เราได้ชื่นชมใบหน้าที่แท้จริงของดาราใหญ่ด้วยได้ไหม?”
ใบหน้าของจี้ซิงพลันมืดครึ้มลงไปชั่วครู่ และสงสัยว่าเขากำลังมองหาใครสักคนที่จะสวมรอยเป็นหลิวหรูยู่
“เมื่อเตรียมตัวให้พร้อม แล้วโทรวิดีโอคอลมาหาฉัน”
พูดจบเขาก็วางสายไป
ในเวลาไม่ถึงนาที โทรศัพท์มือถือของเขาก็ดังขึ้นอีกครั้ง คราวนี้เป็นวิดีโอคอลที่โทรมา
จี้ซิงพลันกดปุ่มเชื่อมต่อในทันที พร้อมกับบุคคลที่อยู่ในหน้าจอ ที่ทำเอาหัวใจของเขาเต้นไม่เป็นจังหวะ
แสงในห้องสลัวไปหน่อย
หลิวหรูยู่ไม่ได้โกหก เธอน่าจะหลับอยู่จริงๆ ใบหน้าของเธอไม่มีการแต่งเติมเลยแม้แต่น้อย พร้อมกับผมสีดำที่ยุ่งเหยิงนิด ๆ
บนตัวเธอมีเพียงชุดนอนผ้าไหมธรรมดาเท่านั้น
นัยน์ตาคู่หนึ่งหรี่ตามองภายใต้แสงไฟสลัว
“นายน้อยหลง คุณอยู่กับเพื่อน ๆ ของคุณเหรอ” เธอพูดออกมาเบา ๆ
จี้ซิงคิดว่าพอได้แล้ว ดาราใหญ่พอได้แล้ว!
ถ้ายังแสดงต่อไป จะเป็นฉันที่ทนไม่ไหวแทน นอกจากนี้ ฉันขอโทษจริง ๆ พี่เทียน!
ความรู้ของหลิวหรูยู่ที่มีต่อฉินเทียนนั้น ทุกคนล้วนแต่รับรู้ได้เป็นอย่างดี ทว่า เป็นโชคชะตาที่ลิขิตไว้ไม่ให้คู่กันได้ในชีวิตนี้
จี้ซิงถือโทรศัพท์ที่แสดงรูปโปรไฟล์ของหลิวหรูยู่ให้ทุกคนเห็น และหลังจากยืนยันทุกอย่างถูกต้องแล้วนั้น เขาก็พลันวางสายลง
จากนั้นก็นั่งดื่มอย่างเงียบ ๆ โดยไม่พูดอะไร
มีเพียงความเงียบงันอยู่ภายในห้องเท่านั้น
หลังจากนั้นไม่นาน พี่เสี่ยวหลางพลันกัดฟันพูดออกมาอย่างตื่นเต้นว่า “เสร็จแล้ว ตอนนี้ฉันรู้ซึ้งถึงพลังของนายน้อยหลงแล้ว!”
“เป็นฉันที่เสียมารยาทต่อนายน้อยหลงเอง!”
“แก้วนี้ เป็นฉันที่ต้องขอโทษต่อนายน้อยหลง!”
แววตาของพี่เสี่ยวหลางพลันเต็มไปด้วยความชื่นชมมากมาย
จี้ซิงเพียงจิบไวน์ของเขา พร้อมกับพูดออกมาอย่างสบาย ๆ ว่า “พี่เสี่ยวหลาง ผู้หญิงพวกเราสามารถเล่นได้ตลอดเวลา แต่เพื่อหาเงินแล้ว หนทางยิ่งเร็วเท่าไหร่ก็ยิ่งดี”
“ตอนนี้พวกเราคุยเรื่องธุรกิจกันได้หรือยัง?”
พี่เสี่ยวหลางพลันโบกมือไล่สาว ๆ ให้ออกไป พลางครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะพูดขึ้นมาว่า ” ของฉันมี แต่ว่าคุณจะกินได้เท่าไหร่?”