จักรพรรดิบรรพกาล - ตอนที่ 1935 เจอกันพระราชาสรวงสวรรค์ขวางเส้าอีกแล้ว

จักรพรรดิบรรพกาล Emperor’s Domination – บทที่ 1935

ตอนที่หลี่ชิเย่กำลังปรึกษากับจอมกษัตริย์ทั้งยังสี่ของเครือญาติเจ้าขุนมูลนายโบราณจัดจ้านหวังนั้นเอง จินเก๋อยังคงนั่งหลังตรงอยู่บนยอดดอยศักดิ์สิทธิ์ คอยโอกาสตกทอดชะตาฟ้าที่ยอดเยี่ยม ณ ตอนนี้บนฟ้าได้มีรวมกลุ่มของพลังได้กล้าแกร่งอย่างพอเพียงแล้ว รวมทั้งชะตาฟ้าได้ปรากฏขึ้นมัว

ทุกคนต่างรู้เรื่องได้ว่า ตอนนี้ไม่ว่าใครก็ไม่สามารถที่จะลอบจู่โจมได้เสร็จแน่ เมื่อแลเห็นเชื้อสายเจ้าขุนมูลนายโบราณจัดจ้านหวังที่มีกองทัพนับล้านรอเฝ้ารักษา จนกระทั่งหรูหราจอมเทวดาแต่ละองค์ที่มาด้วยตัวเอง

เสียง “ตูม…” ดังกระหึ่ม ชั่วพริบตาเดียวนั่นเอง ฟ้าสั่นไหวโยกไปๆมาๆ ทางพระราชาสูงสุดสายหนึ่งโดยพลันก้าวผ่านจากท้องฟ้าอีกด้านหนึ่ง มาถึงข้างนอกเทือกเขาศักดิ์สิทธิ์ในทันที

นาทีนี้เอง เสียง “ตูม ตูม ตูม” ดังตูมตามเป็นระลอกไม่ขาดระยะ อำนาจพระราชาเซียนฉับพลันอบอวลไปทั่วฟ้าดินในทันทีทันใด ทำให้คนจำนวนไม่น้อยหายใจติดขัดภายใต้อำนาจกษัตริย์เซียนนี้ คนที่มีความสามารถอ่อนด้อยถึงกับจะต้องย่อเข่าลงกับพื้นโดยตรง ถูกพลานุภาพจอมกษัตริย์สยบจนถึงโงหัวไม่ขึ้น

“จอมกษัตริย์…” ในพริบตานี้เอง ผู้คนจำนวนไม่ใช้น้อยต่างถูกทำให้จำเป็นต้องผวา และก็กองทัพนับล้าน แล้วก็จอมเทวดาของเครือญาติเจ้าขุนมูลนายโบราณจัดจ้านหวังที่อยู่บนยอดดอยศักดิ์สิทธิ์ การปรากฏตัวของจอมพระราชาผู้หนึ่งทันทีทันใดจะไม่ทำให้พวกเขาจำเป็นต้องตระหนกตกใจได้เช่นไรกันเล่า

การปรากฏตัวของจอมพระราชาทันทีทันใด ทำให้ทุกคนต่างรู้สึกเคร่งเคลียด โดยเฉพาะอย่างยิ่งเครือญาติเจ้าขุนมูลนายโบราณจัดจ้านหวัง หากจะมีจอมพระราชาสักองค์จู่โจมใส่จินเก๋อล่ะก็ ควรเป็นเรื่องที่อันตรายอย่างยิ่งอย่างไม่ต้องสงสัย

“แว้งค์…” เสียงหนึ่งดังขึ้น ทันทีนั้นเองปรากฎร่างเงาที่อันธพาลไม่มีผู้เปรียบเทียบเทียมขึ้นที่เส้นขอบฟ้า เขาก้าวขึ้นทางจอมพระราชาในก้าวเดียว รวมทั้งก้าวถัดมาก็ได้เผยตัวอยู่ข้างหน้าของยอดดอยศักดิ์สิทธิ์แล้ว

นาทีถัดมา จอมพระราชาผู้นี้ก็ได้ยืนอยู่ข้างนอกของยอดดอยศักดิ์สิทธิ์ ทุกคนที่ดูไปล้วนแต่สามารถแลเห็นหน้าของจอมพระราชาผู้นี้ได้อย่างเห็นได้ชัด

“พระราชาสรวงสวรรค์ขวางเส้า” มีผู้ร้องเสียงดังขึ้นมา เมื่อแลเห็นจอมกษัตริย์ที่ข้างหลังมีกระบี่กษัตริย์สามเล่มผู้นั้น

ระดับจอมเทวดา และก็กองทัพนับล้านของเครือญาติเจ้าขุนมูลนายโบราณจัดจ้านหวังต่างหายใจด้วยความโปร่งอก เมื่อแลเห็นเป็นกษัตริย์สรวงสวรรค์ขวางเส้า จะเช่นไรเสียกษัตริย์สรวงสวรรค์ขวางเส้าเป็นจอมกษัตริย์ของเผ่าสรวงสวรรค์ นอกเหนือจากนั้นเครือญาติเจ้าขุนมูลนายโบราณจัดจ้านหวังยังมีพระคุณต่อจอมพระราชาขวางเส้า ช่องทางที่เขาจะลงมือจู่โจมจินเก๋อนั้นมีน้อยมาก

แน่ๆที่สุด เชื้อสายเจ้าขุนมูลนายโบราณจัดจ้านหวังยังคงไม่กล้าตั้งอยู่ในความประมาทเลินเล่อ ยังคงระแวดระวังแบบอย่างลับๆเพราะเหตุว่าจอมกษัตริย์ขวางเส้าเป็นเป็นจอมพระราชาที่ไม่อยู่กับร่องกับรอย เขาเป็นจอมพระราชาที่ถือดีเป็นอย่างมากคนหนึ่ง ทำอะไรไม่เคยนึกถึงผลที่จะตามมา ชอบทำตามใจชอบเป็นประจำเพราะฉะนั้น ทางด้านระดับจอมเทวดาของเครือญาติเจ้าขุนมูลนายโบราณจัดจ้านหวังก็กลุ้มใจว่าจอมพระราชาขวางเส้ากำเนิดคิดสนุกสนานอะไรขึ้นมา แล้วเกิดขึ้นความนึกคิดที่จะจู่โจมจินเก๋อขึ้นมากะทันหัน

“จอมพระราชาเสด็จถือว่านำความสว่างไสวมาให้ ขอประทานโทษที่ไม่ทันได้ออกไปต้อนรับ โปรดยกโทษ” ภายหลังที่จอมกษัตริย์ขวางเส้ามาถึงแล้ว ระดับจอมเทวดาของเชื้อสายเจ้าขุนมูลนายโบราณจัดจ้านหวังรีบเข้าไปแสดงนับถือแบบจีน ยิ้มกล่าวให้การต้อนรับ

จอมกษัตริย์ขวางเส้าส่ายตาดูมองออกไป เขาเองนับเป็นคนที่มีความฉลาดยิ่ง หัวเราะเสียงกึกก้องแล้วก็บอกว่า “จอมเทวดาไป๋ ขั้นตอนการแบบนี้เก็บเอาไว้เถิดไม่ต้องมาเล่นกับเรา เราเองมิได้ปรารถนามาจู่โจมรุ่นเยาว์ของพวกเจ้า รู้ว่าเจ้าคนแซ่หลี่มาก่อกวน ฉะนั้น เราก็เลยมาเพื่อช่วยเหลือพวกเจ้าอีกแรงโดยยิ่งไปกว่านั้น ถือเป็นการชดเชยคืนพระคุณของผู้หลักผู้ใหญ่จัดจ้านหวังในคราวนั้น”

ที่จริงเมื่อครั้งกระนั้นจอมกษัตริย์ขวางเส้าถูกเทวดาโบราณกุยฝานที่โมโหตามไล่ฆ่าจนกระทั่งหมดที่พึ่งพิง ถัดมาตอนหลังสรวงสวรรค์ได้ออกหน้าหย่าศึกในคราวนี้ ซึ่งในการนี้พระราชาสรวงสวรรค์จัดจ้านหวังเคยเสนอหน้าออกมาช่วยกล่าวพูดจาให้ ซึ่งมีส่วนช่วยจอมพระราชาขวางเส้าได้ไม่น้อยเลยทีเดียว

ระดับจอมเทวดาของเครือญาติเจ้าขุนมูลนายโบราณจัดจ้านหวังหัวเราะเจื่อนๆเมื่อพระราชาสรวงสวรรค์ขวางเส้ารู้เท่าทัน แม้กระนั้นเขาเป็นคนที่ผ่านเรื่องต่างๆมาจำนวนมาก ยังคงรักษาอาการที่ไม่หวั่นใจ จักรพรรดิบรรพกาลแสดงเคารพต่อพระราชาสรวงสวรรค์ขวางเส้าอย่างสวย แล้วก็บอกว่า “จอมกษัตริย์ปกป้องรักษาเยาวชน นับดวงดีคุณต่อเครือญาติเช่นเทือกเขา เชื้อสายเจ้าขุนมูลนายโบราณจัดจ้านหวังจะจดจำไว้มั่นในใจ”

“เจ้าหนูแซ่หลี่นั้นอยู่ไหน?” กษัตริย์สรวงสวรรค์ขวางเส้าเป็นคนที่ถือดีมากมาย และไม่ตอแยกับจอมเทวดาผู้นี้ กล่าวเสียงทุ้มต่ำว่า “เราจึงควรฆ่าให้ได้ด้วยมือของเราเอง!”

พระราชาสรวงสวรรค์ขวางเส้าจะต้องเสียเปรียบด้วยความสามารถของลิงกระดูกขาว จำเป็นต้องสูญเสียพลังเป็นอย่างมากกว่าจะฆ่าเจ้าลิงกระดูกขาวตัวนั้นได้ ทำให้กษัตริย์สรวงสวรรค์ขวางเส้าแค้นเคืองในใจ ภายหลังจากได้ของดีเลิศมาแล้วจึงออกตามหาหลี่ชิเย่ ถ้าไม่ฆ่าเยาวชนดังเช่นหลี่ชิเย่แล้ว ยากจะก่อให้หายโกรธแค้นได้

“หัวข้อนี้…” คำบอกเล่าของกษัตริย์สรวงสวรรค์ขวางเส้าโดยพลันทำให้ระดับจอมเทวดาของเครือญาติเจ้าขุนมูลนายโบราณจัดจ้านหวังผู้นี้ถึงกับตอบผิด เขาเองก็ไม่เคยทราบว่าเหตุ ด้านบนเป็นเยี่ยงไร เนื่องจากว่าจอมกษัตริย์ทั้งยังสี่ของเชื้อสายเจ้าขุนมูลนายโบราณจัดจ้านหวังพวกเขาได้ขัดขวางช่องว่างเอาไว้ พวกเขาไม่อาจจะสืบถึงภาวะข้างในได้ พวกเขาไม่รู้จักว่าระหว่างหลี่ชิเย่กับจอมกษัตริย์อีกทั้งสี่เป็นเยี่ยงไรบ้าง

ช่วงเวลาเดียวกัน กล่าวสำหรับ เชื้อสายเจ้าขุนมูลนายโบราณจัดจ้านหวังแล้ว พวกเขาไม่สบายที่จะประกาศต่อบุคคลภายนอกว่าจอมพระราชาทั้งยังสี่ของพวกเขาได้มาอยู่ที่ตรงนี้แล้ว จะเช่นไรเสียต้นไม้ใหญ่ย่อมจะต้องลม ถึงแม้ว่าจะมีผู้คาดคะเนได้บ้าง เครือญาติเจ้าขุนมูลนายโบราณจัดจ้านหวังของพวกเขาก็จะปฏิเสธอยู่แล้ว

“กษัตริย์สรวงสวรรค์จัดจ้านหวังอยู่ตรงนี้หรือเปล่า?” กษัตริย์สรวงสวรรค์ขวางเส้ากวาดสายตามองออกไป ค้นหาไปทั่วทุกๆจุดหมายถูกสงสัย แต่ไม่เจออะไรเลย จะเช่นไรเสียจอมพระราชาอีกทั้งสี่ของเชื้อสายเจ้าขุนมูลนายโบราณจัดจ้านหวังลงมือสยบช่องว่างด้วยตัวเอง ระหว่างที่กษัตริย์สรวงสวรรค์ขวางเส้าเป็นเพียงแต่จอมกษัตริย์ที่มีหนึ่งชะตาฟ้าเพียงแค่นั้น การที่เขาค้นหาไม่เจอร่องรอยของพวกกษัตริย์สรวงสวรรค์จัดจ้านหวังก็เกิดเรื่องมีเหตุผลอยู่แล้ว

แม้กระทั่งพระราชาสรวงสวรรค์ขวางเส้าแสวงหาร่องรอยไม่เจอ แต่ว่าเขาสามารถคาดการณ์ได้บ้าง การที่จินเก๋อกล้ามาตกทอดชะตาฟ้าตรงนี้ ย่อมเป็นการชี้ว่าเชื้อสายเจ้าขุนมูลนายโบราณจัดจ้านหวังเปี่ยมด้วยความเชื่อมั่นและมั่นใจ

“จอมกษัตริย์ขึ้นไปนั่งพักผ่อนอยู่บนยอดดอยชั่วครั้งชั่วคราวดีไหม? รอคอยให้เด็กตกทอดชะตาฟ้าแล้ว ค่อยมาคุยเรื่องเรื่องในอดีตกัน” สำหรับปริศนาของกษัตริย์สรวงสวรรค์ขวางเส้านั้น ระดับจอมเทวดาของเชื้อสายเจ้าขุนมูลนายโบราณจัดจ้านหวังหลีกเลี่ยงที่จะไม่ตอบ แม้กระนั้นชักชวนพระราชาสรวงสวรรค์ขวางเส้าให้ขึ้นเขาเขา

“เอาเถอะ เราไม่ทำให้เจ้าจำเป็นต้องคับอกคับใจ” กษัตริย์สรวงสวรรค์ขวางเส้ายังคงแสดงความระรานดังเดิม กวาดสายตามองออกไป ฉับพลันล็อควัตถุประสงค์คนผู้หนึ่งที่อยู่ไกลออกไป

คนผู้นั้นเป็นซึหุนหลินนั่นเอง ข้างหลังของซึหุนหลินยังติดตามมาด้วยพวกของบุตรีพระราชาฉีหลิน สิ่งนี้ใช่ว่าซึหุนหลินแล้วก็พวกของลูกหญิงกษัตริย์ฉีหลินจะร่วมหาเรื่องด้วย เพียงแค่ครั้งนี้จินเก๋อจะตกทอดชะตาฟ้า จังหวะแบบนี้ถือว่าหาได้ยากยิ่งสำหรับเยาวชนเป็นต้นว่าพวกของลูกหญิงกษัตริย์ฉีหลิน

โดยเหตุนี้ ซึหุนหลินก็เลยได้พาพวกของลูกสาวกษัตริย์ฉีหลินสามคนออกมา แล้วก็ยืนมองอยู่ในระยะห่างไกล หวังว่าจะช่วยสั่งสมประสบการณ์ให้กับพวกของบุตรสาวพระราชาฉีหลินได้บ้าง ไม่แน่นักในอนาคตพวกเขาทั้งยังสามอาจมีช่องทางก้าวสู่ทางการเป็นจอมพระราชาเซียนหวังก็เป็นไปได้

“ไหนๆก็ไม่มีอะไรทำ ถ้าเช่นนั้นให้เราได้คิดบัญชีพระคุณความแค้นส่วนตัวก่อนตามใจ” พระราชาสรวงสวรรค์ขวางเส้าถือว่าซนมากมาย ทิ้งจอมเทวดาของเชื้อสายเจ้าขุนมูลนายโบราณจัดจ้านหวังโผบินฟ้าขึ้นไป ทันทีบินไปทางซึหุนหลินโดยทันที

จอมเทวดาของเชื้อสายเจ้าขุนมูลนายโบราณจัดจ้านหวังก็ไม่สามารถที่จะบอกอะไรออกมาสำหรับเพื่อการทำของกษัตริย์สรวงสวรรค์ขวางเส้า เหตุเพราะความทะนงตัวซนของกษัตริย์สรวงสวรรค์ขวางเส้าเป็นที่ปรากฏชัดเจนของทุกคน ผู้คนจำนวนไม่ใช้น้อยไม่ได้อยากต้องการจะเกี่ยวพันด้วย เนื่องจากเขาเป็นดาวมฤตยูโดยแท้จริง ถูกใจก่อให้เกิดปัญหาอยู่บ่อย

ซึหุนหลินที่อยู่ไกลถึงเส้นขอบฟ้าถึงกับย่นคิ้ว เมื่อมองเห็นกษัตริย์สรวงสวรรค์ขวางเส้าเหาะฟ้าขึ้นมา เขาทราบว่าหัวข้อนี้อาจจะสิ้นสุดลงด้วยดีมิได้เสียแล้ว แม้กระนั้นในฐานะที่เป็นจอมเทวดาผู้มีดวงยี่ห้อเครื่องหมายสามดวงที่ผสานเข้าด้วยกันเขาก็จะไม่วิ่งหนี จะเช่นไรเสียแรงของเขามิได้ด้อยไปกว่าพระราชาสรวงสวรรค์ขวางเส้า และก็เขามิได้หวาดกลัวต่อกษัตริย์สรวงสวรรค์ขวางเส้าเลย

“ซึหุนหลิน เราได้เจอกันอีกแล้ว” กษัตริย์สรวงสวรรค์ขวางเส้ายืนอยู่บนฟ้า ยังคงอยู่ในท่วงท่าที่อยู่เหนือเก้าชั้นฟ้า ยังคงมีท่วงท่าที่ขู่ผู้คน เขายืนอยู่บนที่สูงด้วยท่าทางที่ก้มต่ำดูทุกๆชีวิตแบบนั้น

คนที่เคยได้เห็นพระราชาสรวงสวรรค์ขวางเส้ามาก่อนต่างคุ้นชินกับท่วงท่าที่ถือดีของเขา ความถือดีและก็ดื้อของเขาใช่จะเพิ่งจะเป็น เขามีท่วงท่าที่คิดว่าตัวเองเก่งยิ่งแบบนี้มาทั้งชีวิต นอกเหนือจากนั้น เขาเองก็มีต้นทุนที่จะอวดเก่ง ในฐานะที่เป็นกษัตริย์สรวงสวรรค์ แม้ว่าจะมีชะตาฟ้าแค่เพียงหนึ่งสาย แต่ว่าก็ถือว่าได้ยืนอยู่บนจุดสุดยอดของโลกที่ผู้บำเพ็ญตน

“จอมพระราชา เจอกันอีกแล้ว” ซึหุนหลินกล่าวขึ้นมาช้าๆว่า “หรือพระราชาสรวงสวรรค์ยังคงจำในใจไม่ลืมเลือนกับเรื่องหมูๆๆน้อยๆอย่างงั้นรึ?”

ซึหุนหลินกลับมีทีท่าที่ค่อมต่ำตรงกันข้ามกับพระราชาสรวงสวรรค์ขวางเส้าอย่างสิ้นเชิง รวมทั้งเป็นคนที่วางตัวเองไว้ต่ำมากมายอยู่หลายครั้ง จะยังไงเสียเขามีชาติสกุลมาจากผู้บำเพ็ญตนตัวน้อยๆก้าวเดินบนทางที่ยาวไกลเส้นนี้มาเรื่อยแล้วก็กระทำตนค่อมต่ำตลอดมา ไม่ราวกับดังเช่นพระราชาสรวงสวรรค์ขวางเส้าที่เกิดมาเป็นคนที่มีความเป็นอัจฉริยะ ทำตัวเด่นดังมาทั้งชีวิต

meenovel.com/novel/emperors-domination/

แม้ว่าจะพูดว่าซึหุนหลินเป็นผู้กระทำตัวค่อมต่ำ แม้กระนั้น เขาหาใช่คนที่กลัวจะมีเรื่องมีราว เขาเกลียดชังไปแกว่งเท้าหาเสี้ยน แต่ว่าก็ไม่กลัวมีเรื่องมีราวยุ่งยาก

“เราเองก็หาใช่คนใจคอคับแคบ เรื่องของเยาวชนก็ให้มันผ่านไป” พระราชาสรวงสวรรค์ขวางเส้าหัวเราะก๊าก เรื่องเยาวชนที่เขากล่าวถึงก็คือการนำเอาพวกของบุตรสาวกษัตริย์ฉีหลินไปเป็นของกินให้กับตัวประหลาด

“วันนี้เราอยากมาฆ่าเจ้าหนูแซ่หลี่ ในเมื่อเขาหดหัวในกระดองไม่ยินยอมออกมา เอาเถอะ เจ้ากับข้ามาศึกษาเล่าเรียนกันและกัน” พระราชาสรวงสวรรค์ขวางเส้าหัวเราะลั่นและก็บอกว่า “เราต้องการจะทราบนักว่าจอมเทวดาอย่างเจ้าร้ายกาจ หรือจอมกษัตริย์อย่างเราไม่มีผู้ประมือ!”

ฉับพลันที่กษัตริย์สรวงสวรรค์ขวางเส้าบอกคำนี้ออกมา ทำให้ผู้ที่อยู่ในเหตุการณ์ถึงกับกลั้นหายใจเอาไว้ ครั้งที่แล้วการต่อสู้ระหว่างพระราชาสรวงสวรรค์ขวางเส้ากับซึหุนหลินยังไม่เป็นผลแพ้ชนะ ในเวลานั้นถ้ามีการต่อสู้กันอีกรอบ ก็เลยได้รับความพอใจจากทุกคน!

“กษัตริย์สรวงสวรรค์ได้ตกทอดชะตาฟ้า มีปัญญาฉลาดตลอดชีวิต นับเป็นผู้ชายผู้มีฐานันดรศักดิ์” เมื่อซึหุนหลินจะต้องพบเจอกับการท้าของกษัตริย์สรวงสวรรค์ขวางเส้าแบบนี้ ซึหุนหลินได้กล่าวด้วยท่าทางค่อมต่ำว่า “เราซึหุนหลินเป็นเพียงแต่ปุถุชนคนธรรมดาที่ดิ้นรนทำอะไรไม่เป็นชิ้นเป็นอันแค่นั้น ไหนเลยจะเทียบเคียงได้กับพระราชาสรวงสวรรค์ที่ไม่มีผู้ประมือ เมื่อจำต้องเทียบกับกษัตริย์สรวงสวรรค์แล้ว เรารู้สึกตัวว่าเทียบไม่ได้”

ถ้าหากว่ากษัตริย์สรวงสวรรค์ขวางเส้าอยากได้หาเรื่องกับเด็กล่ะก็ ซึหุนหลินจะต้องไม่เห็นพ้องอย่างแน่แท้ ขณะนี้กษัตริย์สรวงสวรรค์ขวางเส้าเพียงแต่ท้าดวลกับเขาเพียงแค่นั้น ด้วยเหตุนี้ ซึหุนหลินซึ่งดูเรื่องกิตติศัพท์ของตัวเองมิได้สำคัญอะไรมากสักเท่าไรนัก ก็เลยยอมต่อกษัตริย์สรวงสวรรค์ขวางเส้าตรงๆ

กล่าวโดยปกติ แม้มิได้มีพระคุณความแค้นส่วนตัวอะไร ระดับจอมพระราชาเซียนหวังจะไม่ไปท้าประลองกับคนใดกันง่ายอย่างยิ่ง พวกเขาที่อยู่ในฐานะแบบนี้ล้วนแต่มีความอดทนอดกลั้น จะเช่นไรเสียทุกคนล้วนแต่มีประวัติที่ไปที่มามีคนที่รอสนับสนุนทั้งมวล ทั้งจำนวนมากแล้วพวกเขามิได้เพียงแต่อยากได้ต่อสู้เพื่อตนเองเพียงแค่นั้น

ไม่เหมือนกับกษัตริย์สรวงสวรรค์ขวางเส้า เขาไม่สนใจเรื่องความอดทนอดกลั้น ไม่สนใจเรื่องหน้าที่อะไรทั้งหมด เขาจะกระทำตามหัวใจแบบนี้ คิดต้องการจะทำอะไรก็จะทำอย่างงั้น

“ซึหุนหลิน ประเด็นนี้เกรงว่าอาจตามใจเจ้ามิได้!” ดวงตาทั้งคู่ของกษัตริย์สรวงสวรรค์ขวางเส้าฉายประกายรุนแรงออกมา มองดูมองซึหุนหลินและก็หัวเราะเสี่ยงดังว่า “เห็นแก่ที่เกิดในช่วงเดียวกัน เราสามารถเว้นชีวิตเจ้า คอยให้เราเอาชนะเจ้าซะก่อนและหลังจากนั้นก็ค่อยฆ่าเจ้าคนแซ่หลี่ก็ยังไม่สาย!”

“พี่ซึ สู้สักหนึ่งครั้งจะเป็นไรไป สร้างชื่อให้กับจอมเทวดาของเรา” เมื่อจอมเทวดาผู้หนึ่งที่อยู่ระยะห่างไกลมองเห็นกษัตริย์สรวงสวรรค์ขวางเส้ายกตนข่มท่านถึงเพียงนี้ ก็เลยร้องเสียงดังต่อซึหุนหลินออกมา

ตลอดระยะเวลาก่อนหน้าที่ผ่านมา ฐานะของระดับจอมเทวดาไม่เสมอด้วยจอมพระราชาเซียนหวัง จะยังไงเสียจอมกษัตริย์เซียนหวังเป็นคนที่ยังอยู่ในฐานะมีชะตาฟ้าในครอง แน่ๆนอกจากระดับเทวดาโบราณ

แม้ว่าจะพูดว่า กษัตริย์สรวงสวรรค์ขวางเส้าเป็นยอดเยี่ยมดาวรุ่งในหล้า แต่ว่าการที่เขาได้เป็นเจ้าของชะตาฟ้าเพียงแค่สายเดียว ลึกๆในใจของจอมเทวดาเยอะแยะต่างมองไม่เห็นเขาอยู่ในสายตามากมายบ้างน้อยบางต่างๆกันไป

ในช่วงเวลานั้น การที่พระราชาสรวงสวรรค์ขวางเส้ายกตนข่มท่านถึงเพียงนี้ ในฐานะที่ต่างก็เป็นจอมเทวดาด้วยเหมือนกันก็เลยมีบางบุคคลที่ไม่รับ และก็ออกปากยุยงให้ซึหุนหลินต่อสู้กับกษัตริย์สรวงสวรรค์ขวางเส้า