เฟิงหรูชิง องค์หญิงหมอเทวดา - ตอนที่ 2

องค์หญิงที่ยกหัวใจให้หลิ่วอวี้เฉินไปทั้งดวง มิอาจยอมรับความอับอายจากการถูกหย่าได้ จึงรีบเอาหัวพุ่งชนกำแพง จบชีวิตลงตรงนั้น

 

 

…

 

 

เฟิงหรูชิงเอ๋ยเฟิงหรูชิง เจ้าช่างโง่เสียจริง

 

 

เฟิงหรูชิงใคร่ครวญภาพที่อยู่ในความทรงจำ นางถอนหายใจเบาๆ

 

 

ในเมื่อเขาไม่รักเจ้า เหตุใดเจ้าต้องไปแยกคู่รักออกจากกันด้วย มิน่าล่ะเจ้าถึงต้องรับผลกรรมแบบนี้

 

 

สิ่งที่เฟิงหรูชิงเกลียดที่สุดคือพวกใช้อำนาจข่มเหงผู้อื่น แยกคนรักออกจากกัน แต่ใครจะรู้เล่าว่าวันหนึ่งหล่อนต้องกลายเป็นคนแบบนี้เสียเอง

 

 

สำหรับองค์หญิงผู้นี้…ไม่รู้ด้วยความบังเอิญหรือเปล่าที่นางมีชื่อว่าเฟิงหรูชิงเหมือนกัน ก็ดีที่ไม่ต้องเปลี่ยนชื่อให้ยุ่งยากวุ่นวาย

 

 

ก็แค่ไม่รู้ว่าร่างของเฟิงหรูชิงที่อยู่ที่หัวเซี่ยนั้นเป็นอย่างไรบ้าง

 

 

ในเมื่อวิญญาณมาอยู่ที่ทวีปชางเยว่ นั่นหมายความว่า เฟิงหรูชิงที่อยู่ในหัวเซี่ยคงตายไปแล้ว ไม่รู้เหมือนกันว่าน้องชายจะรับเรื่องราวนี้ได้หรือไม่

 

 

นัยน์ตาดูหม่นไปเล็กน้อย เฟิงหรูชิงเม้มปากไม่เอื้อนเอ่ยวาจา

 

 

ที่หัวเซี่ย น้องชายเป็นญาติเพียงคนเดียวของเฟิงหรูชิง ตอนนั้น หลังจากนางถูกแม่บุญธรรมวางยาพิษจนกลายเป็นใบ้ น้องชายได้พานางออกจากบ้านหลังนั้นไปโดยไม่สนสิ่งใด ทั้งยังทำงานหาเงินอย่างสุดชีวิตเพื่อให้นางมีชีวิตที่สุขสบาย

 

 

ภายหลังน้องชายทำได้สำเร็จ แต่สุขภาพของนางกลับแย่ลงทุกวัน จึงทำได้เพียงส่งตัวไปรักษาที่สถานฟื้นฟูผู้ป่วย ใครเลยจะรู้ว่าสุดท้ายนางจะทนต่อไปไม่ไหว…

 

 

หลายปีที่ผ่านมา ข้ามีชีวิตที่แสนรันทด สวรรค์คงทนดูต่อไปไม่ได้แล้ว จึงประทานชีวิตใหม่มาให้ข้า เพียงแต่ข้ายังไม่รู้ว่าองค์หญิงคนนี้หน้าตาเป็นอย่างไรกันแน่

 

 

ผู้คนต่างว่าไว้ คนที่มีชีวิตอยู่อย่างบัดซบก็ยังมีหวังกว่าคนที่ตายไปแล้ว การทะลุมิติมาก็ยังดีกว่ากลายเป็นวิญญาณเร่ร่อน

 

 

โชคดีที่ในห้องมีคันฉ่องทองแดง นางเอื้อมมือหยิบมา แต่เมื่อแลเห็นเงาของคนที่อยู่ในคันฉ่อง เฟิงหรู-ชิงตกใจมือสั่น คันฉ่องร่วงหล่นลงบนตัวของนาง ใครพอบอกนางได้บ้างว่า เงาคนอ้วนที่อยู่ในคันฉ่องคือใครกัน เรือนร่างแสนงดงามแต่ก่อนของนางหายไปไหนแล้ว

 

 

เฟิงหรูชิงอยากร้องไห้แต่ก็ร้องไม่ออก ในที่สุดนางก็เข้าใจว่าเหตุใดหลิ่วอวี้เฉินถึงรังเกียจองค์หญิงเช่นนี้องค์หญิงผู้นี้ ไม่เพียงเป็นคนมุทะลุไร้เหตุผล ชื่อเสียงฟอนเฟะ ซ้ำร้ายยังอ้วนเหมือนหมูตอน ข้อดีเพียงข้อเดียวของนางคือ ผิวขาวราวกับเปล่งประกายออกมาเป็นแสงสว่างได้ น่าเสียดายที่แม้ความขาวจะเอาชนะข้อด้อยได้มากมาย แต่ความอ้วนกลับทำลายทุกสิ่ง! รูปร่างแบบนี้ ต่อให้นางผิวขาวแค่ไหนก็เอาชนะความน่าเกลียดไม่ได้!

 

 

“ชิงเอ๋อร์” ในระหว่างที่สมองของเฟิงหรูชิงกำลังคิดหาวิธีลดความอ้วนอยู่นั้น เสียงแห่งความดีใจก็ดังเข้ามาจากด้านนอกประตู นางหันหน้าไปดูเห็นเป็นชายผู้หนึ่งในชุดมังกรสีเหลือง ก้าวเท้าเดินเข้ามาอย่างรวดเร็ว ชายผู้นั้นรูปงามสง่า ใบหน้าคม คิ้วยาวเข้ม แววตาทั้งสองอ่อนโยนดุจสายน้ำ ราวกับแสงตะวันอันอบอุ่นที่สาดส่องเข้าไปในหัวใจของเฟิงหรูชิงในทันควัน

 

 

“ชิงเอ๋อร์ เจ้าไม่เป็นไร ดีจริงๆ ที่เจ้าไม่เป็นไร ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับเจ้าจริงๆ ข้า…จะมีหน้าไปพบแม่เจ้าที่ลาโลกนี้ไปแล้วได้อย่างไร”

 

 

ชายชุดมังกรกุมมือเฟิงหรูชิงไว้แน่น เสียงของเขาสั่นเครือ

 

 

เฟิงหรูชิงหันหน้าไปมองดูชายชุดมังกรตาไม่กะพริบ

 

 

ชายคนนี้…คือเฟิงเทียนอวี้ ฮ่องเต้ผู้ให้กำเนิดกายนี้งั้นหรือ

 

 

ถ้าไม่มีองค์หญิง ชายผู้นี้ก็นับว่าเป็นกษัตริย์ผู้ปรีชา แต่เขากลับรักและตามใจองค์หญิงจนไม่มีเขตไม่มีแดน ไม่แยกแยะถูกผิด

 

 

“ฝ่าบาท หม่อมฉันเคยทูลแล้วเพคะ ว่าชิงเอ๋อร์ต้องไม่เป็นอะไร”

 

 

เสียงที่นุ่มนวลน่าฟังดังลอยมาจากข้างๆ

 

 

เมื่อได้ยินเสียงนี้ เฟิงหรูชิงจึงสังเกตเห็นหญิงผู้หนึ่งซึ่งอยู่ข้างกายของเฟิงเทียนอวี้

ติดตามต่อได้ที่ meenovel.com

 

หญิงผู้นั้นสวมกระโปรงผ้าแพรโปร่งสีม่วงอ่อน ผมกลัดไว้ด้วยปิ่นหยก รูปพรรณสัณฐานดูงามสง่า หน้าตายิ้มแย้ม “ชิงเอ๋อร์ ต่อไปเจ้าห้ามทำตัวหุนหันพลันแล่นเช่นนี้อีกนะ แม่ รู้ว่าเจ้าฟื้นก็เลยสั่งคนไปทำขาหมูที่เจ้าชอบเตรียมไว้ อีกเดี๋ยวให้เขายกเข้ามา”