God Level Store Manager – เถ้าแก่ขั้นเทพ - ตอนที่ 1118

ฮะ หัวหน้า ผมมาอีกแล้ว” Gu Yunxi เดินเข้าไปใน Origin Mall และทักทาย Luchuan ก่อน

“ดูเหมือนว่าเราจะมาถึงเร็วและมีลูกค้าไม่มากนักในร้าน” Jiang Wanshang เห็น Wei Qingzhu และคนอื่นๆ

ลมหายใจที่ Frost ปล่อยออกมาถูกจำกัดไว้ที่ Origin Mall และไม่ได้แพร่กระจายไปยัง Jiuyao City เลย ดังนั้นพวกเขาทั้งสองจึงไม่ได้สังเกตเห็นสถานการณ์ในตอนนี้

“มันฝรั่งทอดวางอยู่บนชั้นวางของตรงนั้น คุณสามารถมองเห็นพื้นที่แห่งฝันร้ายได้ตราบเท่าที่คุณเข้าไปในพื้นที่เริ่มต้น” Yao Ziyan อธิบายให้ทั้งสองฟัง

“ฉันรู้.” Gu Yunxi พยักหน้าซ้ำ ๆ “เราได้เห็นสิ่งเหล่านี้บนโทรศัพท์วิเศษแล้ว”

ตอนนี้เขารู้แล้ว เหยาจื่อหยานก็ประหยัดเวลาในการอธิบายและเพียงแค่เรียกดูฟอรัมต้นทาง

ประตูเทเลพอร์ตบนกำแพงเปลี่ยนไป และเฮเลเนเวียก็ก้าวออกมา คราเคนหลายตัวตามมาที่ออริจินมอลล์ ร้านค้าก็มีชีวิตชีวาขึ้นมาทันใด

“ทำไมจู่ๆ เจ้านายถึงคิดออกผลิตภัณฑ์ใหม่ล่ะ” เฮเลนเวียมาที่เคาน์เตอร์และถามลั่วชวน

“ไม่มีเหตุผล มันเป็นเพียงความตั้งใจ” คุณสามารถใช้โอกาสลอตเตอรีได้ทุกเมื่อ ลั่วฉวนไม่ต้องการรอ

จู่ๆ เฮเลเนเวียก็หัวเราะ: “นี่คือสไตล์ของคุณจริงๆ เจ้านาย”

หลังจากสนทนากันสั้นๆ อยู่ครู่หนึ่ง เฮเลเนเวียก็กลับไปยังเมืองคราเคนผ่านประตูแสงเทเลพอร์ตหลังจากซื้อของ เช่นเดียวกับคราเคนตัวอื่นๆ ส่วนใหญ่ และดูเหมือนว่าแม้แต่พื้นที่แห่งฝันร้ายก็ไม่ดึงดูดใจพวกเขา

Gu Yunxi กินมันฝรั่งทอดและเดินไปที่ตำแหน่งของ Wei Qingzhu และถามอย่างสงสัย “ทำไมคุณไม่ลอง Nightmare Space”

ตามความเข้าใจของเธอ เนื่องจากเป็นแอปพลิเคชั่นล่าสุดของอุปกรณ์โฮโลแกรม จึงต้องมีประสบการณ์ตั้งแต่แรก แต่นี่ไม่ใช่กรณีของทั้งสามคนนี้

“อืม ฉันไม่อยากลอง” Wei Qingzhu ส่ายหัว ปฏิกิริยาของ Song Qiuying และ Lin Wanshuang เหมือนกัน

“หือ ทำไม นี่เป็นแอปพลิเคชั่นใหม่ของอุปกรณ์โฮโลแกรม” Gu Yunxi งงงวย

“จะพูดยังไงดี…” เว่ยชิงจูขมวดคิ้วและครุ่นคิด จัดระเบียบคำพูดในใจ “สำหรับเรา แม้ว่าเราจะเอาชนะความกลัวภายในได้สำเร็จ มันก็ไม่มีประโยชน์อะไร แค่นั้นแหละ”

ในตอนท้าย เขาผงกหัวอย่างหนักราวกับว่าเขาทำให้ Gu Yunxi เชื่อ แต่ก็ทำให้ตัวเองเชื่อคำพูดนี้ด้วย

Gu Yunxi รู้สึกว่า Wei Qingzhu มีเหตุผลมาก จากนั้นกินมันฝรั่งทอดเพื่อหา Jiang Wanshang ที่กำลังรับน้ำร้อนสำหรับบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป และบอกคำเหล่านี้กับเธออีกครั้ง

“มันง่ายมาก” Jiang Wanshang ถือบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปและพูดในขณะที่เขาเดิน “แม้ว่าพื้นที่แห่งฝันร้ายจะสะท้อนความกลัวในใจของผู้ใช้ แต่ก็ไม่ใช่ทุกคนที่มีความกล้าที่จะเผชิญกับมัน”

Gu Yunxi รู้สึกว่า Jiang Wanchang มีเหตุผลมากมายจากนั้นมาที่เคาน์เตอร์เพื่อรับประทานมันฝรั่งทอดและพูดซ้ำคำพูดของทั้งสองกับ Luo Chuan และ Yao Ziyan

“เป็นเรื่องปกติ เมื่อพวกเขาทนความอยากรู้อยากเห็นไม่ได้ พวกเขาก็จะใช้มันเองโดยธรรมชาติ” เหยา จื่อหยาน ยิ้ม “และห้างออริจิ้นก็อยู่ที่นี่ มีเวลาเพียงพอให้พวกเขาตัดสินใจ”

“นั่นก็จริงเช่นกัน” หลังจากได้ยินคำพูดของ Yao Ziyan Gu Yunxi พยักหน้าอย่างชัดเจนแล้วหัวเราะ “ฉันไม่รู้ว่าความกลัวอยู่ในใจของฉัน ดังนั้นฉันจะตรวจสอบในภายหลัง”

Luo Chuan รู้สึกว่าปฏิกิริยาของ Wei Qingzhu น่าจะเกี่ยวข้องกับออร่าที่ Frost ปล่อยออกมาในตอนนี้ แต่สิ่งเหล่านี้ไม่ใช่สิ่งที่เขาต้องสนใจ: “พื้นที่แห่งฝันร้ายนั้นปลอดภัยเพียงพอ แค่ใช้มันด้วยความมั่นใจ”

เพราะข่าวสินค้าใหม่ในออริจิ้นมอลล์ ไม่นาน ลูกค้าก็มาที่ออริจิ้นมอลล์ นอกจากนี้ ชานมที่ใช้ในการปรับปรุงคุณสมบัติยังใช้เป็นรากฐาน ดังนั้นการเคลื่อนไหวที่เกิดจากมันฝรั่งทอดเพื่อปรับปรุงร่างกายจึงค่อนข้างน้อย อย่างน้อยก็ไม่เห็นคิวยาว

แน่นอนว่าพื้นที่แห่งฝันร้ายในฐานะแอพพลิเคชั่นใหม่ของอุปกรณ์โฮโลกราฟิกนั้นเป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้โดยธรรมชาติสำหรับความสนใจของลูกค้า แต่คนเหล่านี้บอกว่าไม่มีใครลองมาสักระยะแล้ว ชื่อฟังดูงี่เง่าไปหน่อย

Bu Lige มองไปที่ครอบครัวที่งุนงงและหวาดกลัวรอบๆ ตัวเขา และลูบกำปั้นของเขา มีความรู้สึกสบายอยู่ในใจและรู้สึกสบายที่จะระบาย

เมื่อรู้ว่าเขาไม่สามารถก้าวหน้าได้เนื่องจากอาการบาดเจ็บที่ซ่อนอยู่ คนเหล่านี้ที่ไม่ได้ทำอะไรเลยทั้งวันก็หัวเราะเยาะเขา เนื่องจากเป็นพื้นที่แห่งฝันร้าย เป็นธรรมชาติที่เขาไม่สามารถเลือกที่จะเพิกเฉยเหมือนเมื่อก่อนได้

แม้ว่าโดยพื้นฐานแล้วเขาจะขี้เกียจเกินไปที่จะสนใจเจ้าพวกนี้ตามบุคลิกของเขา แต่ดูเหมือนว่าจะเป็นการดีที่จะเอาชนะพวกเขา

“บู ลีเก้ เจ้ากล้าดียังไง!” ชายหนุ่มในชุดผ้าสไบสีเทาหมอบจับคางของเขา และกรีดร้องด้วยสีหน้าเคร่งขรึม “ยกมันทั้งหมดให้ฉัน! ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นฉันจะนับ!”

ไม่กี่นาทีต่อมา การต่อสู้ก็สิ้นสุดลง มีคนหลายสิบคนนอนอยู่รอบๆ ในนั้นมีคนโชคร้ายสองคนที่อยู่ข้างสนาม ไม่ไกลนัก มียามวิ่งเข้ามาแล้ว

เมื่อเวลาและพื้นที่ซบเซา Step Lige ยืดเอวของเขาลึกโดยไม่รู้ว่าทำไมมันถึงง่ายขึ้นมาก

“ฉันจะทำอีกครั้งในภายหลัง” เขากระซิบกับตัวเอง ฉันจะมาก่อนด้วยชามบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป ฉันหิวนิดหน่อยสำหรับอาหารเช้า

เมื่อสติของ Bu Lige กลับมาสู่ความเป็นจริง เสียงที่ป้องกันไว้อย่างสมบูรณ์ก็ดังเข้ามาในหูของเขาเหมือนกระแสน้ำ เพราะหลังจากออกจากโลกเสมือนจริงที่เงียบงัน ความรู้สึกเล็กน้อยของการเคลื่อนตัวก็ค่อยๆ หายไปหลังจากนั้นไม่กี่วินาที

“บู่ลี่สง แล้วพื้นที่แห่งฝันร้ายล่ะ? ยากไหม?” ลูกค้าสังเกตเห็น Bu Li Song กลับมามีสติและถามเขาด้วยความสงสัย

“ตอนนี้คุณน่าจะอยู่ในฝันร้ายแล้ว ทำไมไม่มีอะไรบนหน้าจอเลย”

“มันน่ากลัวไหมในพื้นที่แห่งฝันร้าย…”

Bu Lige ถือได้ว่าเป็นคนดังใน Origin Mall ลูกค้าหลายคนมารวมตัวกันและถามเขาเกี่ยวกับพื้นที่ในฝันร้าย

Bu Lige คาดการณ์ไว้แล้วและจิบโค้กบนโต๊ะโดยไม่เร่งรีบ: “ฉันเชื่อว่าคุณรู้อยู่แล้วว่าพื้นที่แห่งฝันร้ายนั้นสร้างขึ้นจากความทรงจำภายในของลูกค้า และมันก็ไม่มีอันตรายใดๆ ในตัวมันเอง และมัน อีกทั้งยังมีมาตรการรักษาความปลอดภัยอย่างครบครัน ดังนั้น ไม่มีอะไรต้องกังวล”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ลูกค้าเหล่านั้นก็พยักหน้าครั้งแล้วครั้งเล่า และพวกเขาก็รู้ข่าวโดยธรรมชาติ

ติดตามต่อได้ที่ meenovel.com

“ฉากที่สร้างขึ้นในพื้นที่แห่งฝันร้ายนั้นโดยพื้นฐานแล้วเหมือนกับความเป็นจริง ตราบใดที่คุณจำได้ว่ามีอยู่จริงแบบลวงตา ก็ไม่มีปัญหาอะไร” Bu Lige ลุกขึ้นจากตำแหน่งและลูกค้าเหล่านั้นก็ก้าวออกไป “สำหรับหน้าจอก็ไม่มีอะไร เจ้านายบอกว่าเป็นการปกป้องข้อมูลส่วนตัวของลูกค้า ท้ายที่สุดแล้วไม่มีใครอยากให้คนอื่นรู้ความคิดภายในของพวกเขา โดยค่าเริ่มต้นหน้าจอจะถูกบล็อก นอกจากนี้คุณไม่ ไม่ต้องกังวลไป พื้นที่แห่งฝันร้ายไม่ได้น่ากลัวเลย มาลองเล่นได้เลย”

หน้าเคาเตอร์ก็มีลูกค้าเยอะเหมือนกัน Luo Chuan คิดถึงวิชาชีววิทยาที่เขาเรียนอยู่ ไม่มีอะไรน่ากลัวเกี่ยวกับเรื่องนี้: “ไม่เป็นไร มันไม่น่ากลัว”

หลังจากได้รับคำตอบที่ถูกต้อง ความลังเลใจของลูกค้าเหล่านี้ก็หายไปและถูกแทนที่ด้วยความกระตือรือร้นที่จะลอง พวกเขาทั้งหมดนั่งลงบนที่นั่งของอุปกรณ์โฮโลแกรม เตรียมที่จะสัมผัสกับพื้นที่แห่งฝันร้าย