กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม - ตอนที่ 07 ทำแท้งโดยไม่เจ็บ

อ่านนิยาย กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม บทที่ 7 ออนไลน์

“นี่มันอะไรกัน? !” จวงจื่อจิ่นคาดคั้นถาม ราวกับเสี้ยววินาทีนั้นก็คิดอะไรได้ “หรือเงินพวกนั้นไม่ใช่เงินที่ผู้ทำความผิดทดแทนให้?”

คุณเกิดอุบัติเหตุได้รับบาดเจ็บ แล้วก็ค่าจัดงานศพของลูกชาย ใช้เงินไปไม่น้อย ก่อนกลับประเทศคุณยังได้มอบเงินตนเองนิดหนึ่ง พูดว่าเป็นเงินที่ใช้เหลือจากค่าปรับที่ผู้กระทำผิดทดแทนให้

หลินสินเหยียนไม่รู้เรื่องควรพูดกล่าวอย่างไร มันยากที่จะกล่าวออกมาเกินความจำเป็น

ความเงียบของคุณก็คือสารภาพโดยปริยาย เด็กหญิงตัวผู้เดียวจะหารายได้พวกนั้นมาได้อย่างไรจวงจื่อจิ่นปวดหัวใจ และไม่ต้องการจะเชื่อ “ลูก หรือลูกขายตัว——”

คุณจับข้อมือของหลินสินเหยียนไว้ “ลูกคลอดเด็กคนนี้ออกมามิได้ ไปโรงหมอกับแม่ขณะนี้!”

“ทำไมค่ะ?” หลินสินเหยียนบากบั่นดื้อออกมาจากมือของคุณ

“หากคลอดออกมา อนาคตของลูกก็ดับแล้ว!” คุณจะออกลูกคนนี้ออกมามิได้ คุณสมรสแล้ว หากให้คนทราบเข้าคุณก็จบเห่แล้ว

“แม่ วิงวอนเถิดจ้ะ ให้หนูคลอดออกมาเหอะนะคะ” หลินสินเหยียนร้องไห้อ้อนวอน

หลินสินเหยียนอ้อนวอนจวงจื่อจิ่นอย่างไรก็ไม่ยินยอมใจอ่อน ท่วงท่าเด็ดขาดมากมาย คุณดึงหลินสินเหยียนเข้าโรงหมอในวันนั้นเลย

หลินสินเหยียนไม่ไป คุณก็ใช้ความตายขู่เข็ญ

หลินสินเหยียนฝืนใจไป ทำแท้งจำต้องตรวจเช็คร่างกายหลายรายการ ในตอนที่จวงจื่อจิ่นไปเอาผลตรวจ คุณนั่งอยู่บนเก้าอี้ยาวตรงข้างทางเดินผู้เดียว มือทั้งคู่จับท้องไว้

ร้องไห้พรากลงมาอย่างห้ามไม่อยู่

เศร้าใจรวมทั้งหมดปัญญา

“อะห้าว ฉันช่างเถอะจ้ะ อย่าไม่ค่อยสบายใจขนาดนั้นเลย แค่น้ำร้อนลวกหน่อยเดียวเองจ้ะ” ไป๋จวู่เวยยิ้มอ่อนๆคุณใส่เดรสสีดำ เปิดเผยหุ่นองค์เอวที่สวยออกมา มีเสื้อสูทปกคลุมอยู่บนไหล่ ต้องจิ่งห้าวสวมเสื้อเชิ้ตสีขาว แขนเสื้อที่พับขึ้นได้เปิดเผยแขนที่แข็งแรงออกมา สีหน้าท่าทางแววตาของเขาออกจะกลุ้มอกกลุ้มใจ “น้ำร้อนลวก หากจัดแจงไม่ดีจะทิ้งแผลไว้นะ”

ไป๋จวู่เวยซบไปที่อ้อมอกของควรจิ่งห้าว “หากทำให้เกิดเเผลเป็นไว้ คุณจะไม่ชอบฉันหรือไม่ขา?”

“พูดเรื่อยเปื่อย!”

ไป๋จวู่เวยหัวเราะ คุณทราบดีว่าต้องจิ่งห้าวไม่ใช่คนตื้น

เสียงนี้——

หลินสินเหยียนเงยขึ้นมาอย่างช้าๆก็มองเห็นไป๋จวู่เวยที่อยู่ข้างถนนเดินซบอกของต้องจิ่งห้าวแล้วก็กำลังเดินมาอย่างช้าๆ

ใบหน้าที่สมควรนั้นราวกับคู่ทุกข์คู่ยากเลย

ยกให้คุณเสมือนตัวตลกคนนึง กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผมยังสาวยังแส้ก็เสียพรหมจรรย์ไปแล้ว แถมในท้องยังมีลูกที่ไม่ทราบว่าบิดาเป็นคนใดอีก

ขณะที่คุณมองดูกระทั่งเหม่อ จู่ๆแววตาก็มีความตะลึงงันแว็บเข้ามา

“คนป่วยรายถัดไปจ้ะ” ประตูห้องผ่าตัดเปิดออก พยาบาลยืนอยู่หน้าห้อง ด้านหลังเป็นหญิงเยาว์วัยคนหนึ่ง คุณจับท้องเสียออกมาจากภายใน ปากยังรอบ่นว่า “ยังบอกทำแท้งโดยไม่เจ็บอีก แม่ง เพราะเหตุไรยังเจ็บขนาดนี้อีกวะ?”

ควรจิ่งห้าวย่นคิ้ว สายตาจ้องดูอยู่ที่บริเวณใบหน้าของหลินสินเหยียน ขณะที่อยู่เบื้องหน้าเขา ยังทำเสมือนสนใจทารกในท้องมากมาย เพียงแค่ในพริบตาก็หันมาทำแท้งแล้ว?

เขาหัวเราะเย็นชาอยู่ในใจ!

ไป๋จวู่เวยมองมาตามสายตาของควรจิ่งห้าว——

เสี้ยววินาทีที่มองเห็นหลินสินเหยียน มีความรู้สึกเคยชินอยู่เสี้ยวหนึ่ง แม้กระนั้นก็คิดไม่สักครั้งออกว่าเคยพบที่แหน่งใด คุณหันไปถามควรจิ่งห้าว “คุณรู้จักคุณหรอค่ะ?”

“ไม่ทราบ” ควรจิ่งห้าวบอกอย่างเย็นชา

สำหรับหลินสินเหยียนแล้ว อยู่ในใจของต้องจิ่งห้าวได้สร้างโลโก้ให้คุณล้นหลาม คุณสำส่อน เด็กขนาดนี้ก็ทำพุงป่อง ด้านหนึ่งก็รอแสดงความรักของแม่ต่อหน้าต่อตาเขา อีกด้านก็วิ่งมาทำแท้ง

คนเล่ห์เหลี่ยมเยอะแยะ!

“คิดดีหรือยังค่ะ?” พยาบาลคอนเฟิร์มอีกที

หลินสินเหยียนไม่ต้องการให้คนแลเห็นความสลดของตน ถึงในใจไม่ยินยอม ปวดจิตใจ คิดไม่ออก แม้กระนั้นยังคงผงกศีรษะ “ฉันคิดก็ดีแล้วจ้ะ”

“ถ้าอย่างงั้นก็เข้ามากับฉันจ้ะ”

meenovel.com/novel/konlayut-ded/

หลินสินเหยียนก้มหน้าไว้ไม่ไปดูผู้อื่น รวมทั้งรอเดินตามพยาบาลเข้ามาในห้องผ่าตัด แล้วประตูห้องผ่าตัดก็ได้ปิดสนิท ห้ามทุกสิ่งทุกอย่างกับภายนอก

ไป๋จวู่เวยรู้สึกกลุ้มอกกลุ้มใจเล็กน้อย คุณรู้สึกได้ว่าต้องจิ่งห้าวกำลังโกรธ คุณยื่นมือคล้องแขนของเขาแล้วก็กล่าวอย่างสุภาพ “อะห้าวขา”

ควรจิ่งห้าวหน้างอ “ไปเหอะครับผม”

ไป๋จวู่เวยคล้องแขนของเขาแน่นขึ้น คุณหันไปดูประตูห้องผ่าตัดที่ปิดสนิทแว็บนึง แล้วดูปฏิกิริยาของต้องจิ่งห้าว ไม่ราวกับคนไม่เคยรู้กัน แม้กระนั้นคุณติดตามอยู่ข้างกายเขามานานขนาดนี้ ข้างกายเขาไม่เคยมีสตรีโผล่มาเลย

จุดนี้คุณเข้าใจกันดีอยู่แล้ว หญิงคนเมื่อตะกี้เป็นคนไหนกัน?

เพราะเหตุใดเขาถึงได้โกรธขนาดนี้? !

“อะห้าว สตรีคนเมื่อสักครู่……”

ควรจิ่งห้าวกอดคุณไว้ เขาไม่ต้องการบอกหัวข้อนี้ “ไม่ใช่คนสำคัญอะไร ไม่ต้องเอามาตั้งใจนะครับ”

ไป๋จวู่เวยได้แม้กระนั้นรูดซิปปาก ถึงรู้สึกประหลาดใจก็มิได้กล่าวอะไรอีก

ในห้องผ่าตัด หลินสินเหยียนมองเห็นอุปกรณ์ที่เย็นเฉียบพวกนั้นก็กลัวกระทั่งถอยหลังแล้ว ไม่ คุณจะทอดทิ้งลูกคนนี้มิได้ มิได้!

“นอนลงมาจ้ะ” แพทย์กล่าว

“ฉันไม่ทำแล้วจ้ะ” หลินสินเหยียนส่ายศีรษะเสร็จก็ได้หันหลังวิ่งออกไปอย่างไว

คุณวิ่งเร็ว วิตกกังวลเหลือเกินเลยมิได้พิจารณาทางด้านหน้า แล้วชนกับอ้อมอกของเพศชายที่ถูกคนรุมล้อมไว้อย่างจัง

คุณจับหน้าผากไว้ รวมทั้งรีบขออภัย “ขออภัยจ้ะ ขออภัยจ้ะ——”

“หลินสินเหยียน?” เหอรุ่ยเจ๋อมองดูมาที่คุณ เขาก็ไม่ค่อยมั่นใจ ก็เลยได้ทดลองถามมองพิจารณา