กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม - ตอนที่ 16 สืบเป็นระเบียบเรียบร้อยแล้ว
อ่านนิยาย กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม บทที่ 16 ออนไลน์
วันนั้นหลินสินเหยียนกอดอยู่กับเขา
ไม่ใช่ลูกเขาแล้วจะลูกคนใดกันแน่กัน?
เหอรุ่ยเจ๋อรู้สึกเจ็บหัวใจ ถ้าหากคุณมาหาเขาในวันที่เกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์ ปัจจุบันนี้คุณก็คงจะไม่ต้องมาตกอยู่ในที่นั่งทุกข์ยากลำบากอย่างนี้หรอก
ในสายตาของต้องจิ่งห้าว เหอรุ่ยเจ๋อนั้นกำลังสารภาพอยู่ เขาเยาะเย้ยแล้วบอกว่า “คุณยังอายุน้อย——”
“นายจะไปรู้เรื่องอะไร?!” เหอรุ่ยเจ๋อตะโกน ดวงตาของเขาเริ่มแดงก่ำ เขาทราบว่าต้องจิ่งห้าวต้องการจะกล่าวอะไร ไม่มีอะไรมากมายไปกว่าจะกล่าวว่าหลินสินเหยียนไม่รักตนเองหรอก
คำบอกเล่าที่ว่าอายุเพียงเท่านี้ก็ท้องแล้ว ดำเนินชีวิตไม่รอบคอบอะไรอย่างงั้น!
แม้กระนั้นเขาทราบสิ่งที่คุณจำต้องผ่านมาไหม?
เหอรุ่ยเจ๋อมองดูควรจิ่งห้าวหัวถึงเท้า สูทที่มองราคาแพงโน่น เกรงว่าน่าจะราคาเท่าค่าจ้างรายเดือนหนึ่งปีของคนสามัญเลยสินะ
“คุณผู้ชายผู้ทรงเกียรติอย่างนาย เคยผ่านประสบการณ์ความลำบากรึเปล่า? เคยสัมผัสถึงความรู้สึกที่ไม่มีอะไรจะรับประทานรึเปล่า? รู้จักการที่จำต้องถูกขู่เข็ญให้เข้าตาจนไม่มีวันหลีกเลี่ยงไหม? นายไม่เคยทราบ!นายไม่รู้จักหรอกว่าคุณมีชีวิตอย่างไรจนถึงมาถึงเวลานี้……”
หลินสินเหยียนจับเหอรุ่ยเจ๋อไว้ แล้วหลังจากนั้นก็ส่ายศีรษะให้เขา คุณไม่อยากการเห็นหัวใจ ไม่อยากให้คนไหนกันแน่มาเห็นใจ คุณเพียงแค่ต้องการจะมีชีวิตอยู่ ดูแลแม่รวมทั้งทารกในท้องให้ดีก็พอแล้ว
“นายพาฉันไปโรงหมอหน่อย” ขณะนี้คุณแทบยืนไม่ไหวอีกแล้ว
“โอเค” เหอรุ่ยเจ๋อโน้มตัวลงเพื่ออุ้มคุณ
หลินสินเหยียนมองไปที่ต้องจิ่งห้าวที่กำลังงวยงง อย่างกับว่านึกไม่ถึงกับคำกล่าวของเหอรุ่ยเจ๋อ “ขออภัยด้วยนะ ฉันไม่ทำงานมิได้ แต่คุณวางใจได้เลย ฉันจะไม่ให้บุคคลอื่นทราบเกี่ยวกับความเกี่ยวพันของฉันกับคุณ ไม่ให้ท่านจำเป็นต้องเสียหาย”
ควรจิ่งห้าวย่นคิ้ว แววตามองไม่กระจ่าง ในทันทีจากนั้น สายตาของเขาก็จ้องดูไปที่บริเวณใบหน้าของคุณ เพศหญิงคนนี้——
บุคคลภายนอกไม่รู้เรื่องเหตุการณ์ของหลินสินเหยียนในขณะนี้ แต่เหอรุ่ยเจ๋อที่กำลังอุ้มคุณอยู่นั้นรับทราบได้ ในตอนนี้ร่างกายของคุณสั่นไม่หยุด เหอรุ่ยเจ๋ออุ้มคุณไปขึ้นรถ แล้วปลอบประโลมใจว่า “ไม่ต้องกลัว เลือดไม่ออก หมายความว่ามิได้เป็นอะไร”
เหอรุ่ยเจ๋อก็ขึ้นรถด้วยความเร็วสูงสุด พาคุณไปโรงหมอ
ต้องจิ่งห้าวจ้องรถยนต์ที่ขับไปไกล หัวของเขายังย้อนกลับไปคิดคำกล่าวของเหอรุ่ยเจ๋อเมื่อครู่นี้ หลินสินเหยียนนั้นมีความลับอะไรกันแน่?
ความประพฤติหลายแบบของคุณนั้นแปลกจริงๆ
เพื่อจะทราบให้แจ่มชัดว่ามันกำเนิดอะไรขึ้นกันแน่ เขาก็ถือโทรศัพท์ขึ้นมาโทรศัพท์หากวนจิ้ง
“ไปสืบเกี่ยวกับหลินสินเหยียนมาหน่อย”
“สืบอะไรหรอครับผม?”
“ทั้งหมดทั้งปวง”
เพียงพอบอกจบต้องจิ่งห้าวก็วางสายโทรศัพท์
“อะห้าว”ไป๋จวู่เวยวิ่งออกมาจากห้องอาหาร รวมทั้งดึงแขนของเขา “นายยังโกรธเรื่องที่ฉันไม่ให้หลินสินเหยียนเข้ามาดำเนินการที่บริษัทอยู่อีกหรอ? ฉันเข้าใจดีแล้วว่าฉันไม่ถูก ฉันเพียงแค่รักนายมากมายไป——”
“ไม่ เรากลับไปกันเถิด”น้ำเสียง สีหน้าท่าทางของเขา เรียบนิ่งไม่มีขึ้นมีลงเลย
ไม่มีผู้ใดสามารถดูทะลุอารมณ์ที่ถูกหลบซ่อนอยู่ได้
ไป๋จวู่เวยรู้สึกกลุ้มอกกลุ้มใจ
เมื่อสักครู่เขาโทรศัพท์หาคนใดกันกัน?
ที่โรงหมอ
หลินสินเหยียนถูกส่งเข้าห้องผ่าตัด
เหอรุ่ยเจ๋อรออยู่ภายนอก การรอมักทรมาทรกรรมเสมอกลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม เขามองดูเข้าไปที่ห้องผ่าตัดเป็นครั้งเป็นคราว
คงจะผ่านไปราวหนึ่งชั่วโมง ประตูห้องผ่าตัดก็เปิดออก หลินสินเหยียนถูกเข็นออกมา เหอรุ่ยเจ๋อรีบเดินเข้าไปโดยทันที “คุณเป็นอย่างไรกันบ้างขอรับ? ”
แพทย์ใส่หน้ากากอนามัย “เพราะเหตุว่าทำงานมากเกินความจำเป็น ร่างกายส่งสัญญาณการแท้งลูก ในขณะนี้ไม่เป็นอะไรแล้ว แต่ต้องระมัดระวังตัวรวมทั้งพักให้พอเพียง ไม่งั้นคราวหลังบางทีก็อาจจะไม่โชคดีอย่างนี้”
“ผมเข้าใจดีแล้วนะครับ” เหอรุ่ยเจ๋อเข็นคุณเข้าไปในห้องคนไข้
หลินสินเหยียนมองเหอรุ่ยเจ๋อ แล้วหลังจากนั้นก็บอกออกมาจากใจจริง “ขอบคุณมากนายจริงๆนะ ที่รอช่วยเหลือฉันเสมอเลย”
เขารอช่วยเหลือคุณเสมอครั้งใดก็ตามคุณอยาก
“คุณไม่เป็นอะไรดีแล้ว” เหอรุ่ยเจ๋อเปิดเผยให้มองเห็นรอยยิ้มที่สุภาพแบบที่มีมาเสมอ
“นายชำระเงินให้ฉันแล้วใช่ไหม? ฉันอาจจะต้องติดหนี้ติดสินนายไว้ก่อนนะ” หลินสินเหยียนชูริมฝีปากแห้งๆของตนเองขึ้น
“ช่วงนี้ยังไม่ต้องบอกเรื่องเหล่านี้หรอก คุณจำต้องพัก” เหอรุ่ยเจ๋อเกลียดชังให้คุณมองดูเขาเป็นบุคคลภายนอกอย่างนี้
เพียงพอเข้ามาที่ห้องคนไข้ หลินสินเหยียนก็มองดูเขา “เรียกแม่ฉันมาเถิด”
คุณไม่ต้องการที่จะอยากก่อให้เกิดปัญหาให้กับเหอรุ่ยเจ๋อมากจนเกินไป
เหอรุ่ยเจ๋อนึกว่าคุณนึกถึงจวงจื่อจิ่น อย่างไรในเวลาที่มนุษย์เราอ่อนแอนั้น ก็ต้องการจะให้พี่น้องอยู่ข้างเคียงเสมออยู่แล้ว
เขาถือโทรศัพท์ออกมาโทรศัพท์หาจวงจื่อจิ่น บอกคุณว่าหลินสินเหยียนอยู่ที่โรงหมอให้คุณมาตรงนี้
จวงจื่อจิ่นได้ยินฉะนั้น ก็กล่าวอย่างตกใจ “เหยียนเหยียนเป็นอะไรไป? ”
meenovel.com/novel/konlayut-ded/
“ไม่เป็นอะไรหรอกนะครับ เพียงแค่อยากการพักผ่อนหย่อนใจ คุณต้องการจะพบคุณ”
พอใช้ยินอย่างนี้จวงจื่อจิ่นถึงได้ถอนใจออกมาด้วยความโปร่งอก
แล้วคุณก็มาถึงโรงหมอด้วยความเร็วสูงสุด
พอเพียงจวงจื่อจิ่นมาแล้ว หลินสินเหยียนก็ให้เหอรุ่ยเจ๋อกลับไปก่อน
“ใช่ ทำให้เกิดปัญหาให้ท่านแล้ว”จวงจื่อจิ่นขออภัยอย่างซาบซึ้ง
“ช่างเถอะหรอก ถ้าเกิดแบบนั้นวันนี้ฉันกลับก่อนนะ วันพรุ่งจะมายอดเยี่ยมใหม่” เหอรุ่ยเจ๋อมองดูคุณ “พักจำนวนไม่ใช่น้อยนะ”
“อืม”
เพียงพอเหอรุ่ยเจ๋อไป จวงจื่อจิ่นก็นั่งข้างเตียง แล้วหลังจากนั้นก็คลุมผ้าให้กับคุณ “ต้องการรับประทานอะไรไหม? ”
หลินสินเหยียนส่ายศีรษะ สีหน้าท่าทางไม่ค่อยสู้ดีเยอะแค่ไหนนัก
จวงจื่อจิ่นรู้สึกร้อนใจ
“แต่ก่อนลูกสามารถมีอนาคตที่ดีเลิศๆได้ แม้กระนั้นเนื่องจากว่าแม่แล้ว ก็มิได้เรียนหนังสือ แถมช่วงนี้——”
พอนึกถึงทารกในท้องของคุณ จวงจื่อจิ่นก็รู้สึกเจ็บปวดหัวใจ “ลูกพูดว่าลูกตั้งครรภ์ในขณะที่อยู่ประเทศA หากว่าเป็นเด็กผมทองตาสีฟ้าจะทำอย่างไรล่ะ? ”
จวงจื่อจิ่นกังวลว่าจะเป็นคนภายในเขตแดน
“ไม่ว่าเขาจะคืออะไร เขาก็เป็นลูกของหนู และเป็นหลานของแม่” หลินสินเหยียนจะไม่คำนึงถึงเรื่องเมื่อคืนนี้วันนั้น เรื่องคืนนั้นไม่ใช่เรื่องที่ดีสำหรับคุณเลย
“ประเทศAถ้าเช่นนั้นหรอ? ” ควรจิ่งห้าวมาหาหลินสินเหยียนที่โรงหมอ แรกเริ่มต้องการจะเคาะประตู แม้กระนั้นก็พบว่าจวงจื่อจิ่นกำลังคุยกับคุณอยู่ข้างใน ก็เลยไม่ได้อยากจะก่อกวนพวกคุณ
“อืม ไม่ว่าจะมีผิวขาวหรือผิวเหลือง ก็เป็นหลานของแม่ทั้งหมดล่ะ” จวงจื่อจิ่นคิดได้แล้ว ขอเพียงแค่บุตรสาวของคุณสุขสบาย คุณก็ยินดีที่จะประพฤติตามคุณ ดูแลคุณ
ครั้งคราวคุณแล้วก็เด็กคนนี้อาจจะเป็นไปได้ว่าจะมีชะตากรรมต่อกันก็ได้
เพราะเพียงแค่ครั้งเดียวลูกก็ติดเลย
จวงจื่อจิ่นคลำหน้าผากของคุณ อดไม่ได้ที่จะรู้สึกเสียใจ “บุตรสาวของแม่ จำเป็นต้องมายากลำบากกับแม่แท้ๆเลย”
“คุณยังมิได้เอาลูกออกอีกหรอ? ” ควรจิ่งห้าวยิ่งนับวันยิ่งมีความคิดว่าคุณเป็นปัญหามากเพิ่มขึ้น
วันนั้นที่โรงหมอ คุณเข้าไปในห้องผ่าตัดแล้วนี่
พวกคุณกำลังคุยกันอยู่ เขาไม่ได้อยากจะเข้าไปก่อกวน ก็หันหลัง และจากนั้นก็เดินออกไป
พอเพียงเดินมาถึงหน้าโรงหมอ โทรศัพท์ในกระเป๋าก็ดังขึ้น เขาจับขึ้นมา ก็มีความคิดเห็นว่าเป็นชื่อของกวนจิ้ง
เขารับสาย
“สิ่งที่คุณให้ผมไปสืบ ผมสืบมาเป็นระเบียบแล้วขอรับ