Solo Leveling โซโล่ เลเวลลิ่ง - ตอนที่ 223

ดวงตาของสัตว์ร้ายเบิกกว้างขึ้น ‘บางสิ่ง’ ค่อยๆ โผล่ขึ้นมาจากร่มเงาของต้นไม้ที่แกว่งไปมา

‘นั่นคือมนุษย์…?’

หรือมันคือ Shadow Sovereign ตัวจริง?

มันยังไม่สามารถระบุตัวตนที่แท้จริงของคู่ต่อสู้ได้ อย่างไรก็ตาม ประสาทสัมผัสทั้งห้าของศัตรูที่จับได้นั้นเหมือนกันกับของชายผู้ขับรถไปที่ขอบหน้าผาเมื่อหลายปีก่อน

ไม่ว่าตัวตนของเขาจะเป็นอย่างไร ตอนนี้ชายผู้นี้ครอบครองพลังที่สมบูรณ์แบบของ Shadow Sovereign

‘เขาไล่ตามฉันมาจนถึงที่นี่?!’

ดูเหมือนว่าความน่าสะพรึงกลัวแห่งความตายได้บุกรุกลึกเข้าไปในไขกระดูกของสัตว์ร้าย และเป็นผลให้สิ่งมีชีวิตตัวสั่นอย่างมากด้วยความกลัวอย่างแท้จริง

และเมื่อร่างทั้งหมดของ Jin-Woo กลับมาสู่โลกอย่างสมบูรณ์…

คำราม….

สัตว์ดุร้ายตัวหนึ่งแยกเขี้ยวของมันออกมาขู่ Jin-Woo เพื่อปกป้องเจ้านายของมันก่อนที่จะพุ่งไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว สัตว์ประหลาดตัวนี้แม้ภายนอกจะดูเป็นแมว แต่ก็มีดวงตาสีแดงสามดวง มันยังเป็นที่รู้จักกันว่าเป็นหนึ่งในสิ่งมีชีวิตที่ชั่วร้ายที่สุดแม้กระทั่งในโลกแห่งความโกลาหล

คำราม!!

สัตว์ประหลาดอ้าปากกว้างเผยให้เห็นเขี้ยวคล้ายมีดนับสิบที่สะท้อนแสงอย่างเย็นชา

Jin-Woo จ้องมองนักล่าที่พุ่งเข้ามาหาเขาอย่างไม่สนใจ ดูเหมือนว่าจะมีพลังเวทย์มากพอๆ กับบอสจากดันเจี้ยนระดับ S หากเป็นเมื่อก่อน แม้แต่เขาก็ต้องให้ความสนใจ แต่ตอนนี้ มันไม่ได้คุกคามใดๆ ทั้งสิ้น

แต่ก่อนหน้านั้น…

บูม!

ก่อนที่เขาจะทันได้ตัดสินใจว่าจะทำอะไรต่อไป สัตว์ดุร้ายก็เสียหัวและแขนขาทั้งสี่ข้างก็ทรุดลงกับพื้น

ผู้ร้ายไม่ใช่ใครอื่นนอกจากราชาแห่งเขี้ยวอสูร มันกระโจนในทันทีและทำลายหัวของสัตว์ดุร้าย จากนั้นมันก็ถอนหมัดออกอย่างรวดเร็วซึ่งติดแน่นกับพื้น

‘ทำไมเขาถึงฆ่าทหารของตัวเอง…?’

เมื่อ Jin-Woo จ้องมองมันด้วยสายตางงงวย ราชาแห่ง Beastly Fangs ก็ทรุดตัวลงกับพื้นและก้มศีรษะลง จากนั้นคำพูดด้วยเสียงที่สั่นเทาก็รั่วไหลออกจากปากของมันซึ่งตอนนี้หันหน้าไปทางพื้น

[โอ้ Shadow Sovereign ราชาแห่งสัตว์ร้ายนี้ไม่ต้องการที่จะขัดแย้งกับคุณ ฉันภาวนาให้คุณยกโทษให้กับการล่วงละเมิดของคนๆ นี้ และรับฉันเป็นพันธมิตรของคุณ]

นี่คือสัญชาตญาณของสัตว์ที่แสดงออกมาอย่างเต็มที่ เมื่อประจันหน้ากับคู่ต่อสู้ที่เอาชนะไม่ได้และไม่สามารถหลบหนีได้ ก็ควรก้มศีรษะลง

สัญชาตญาณของสัตว์ร้ายค่อนข้างจะแนะนำแนวทางนี้อย่างมาก เนื่องจากจักรพรรดิแห่งเขี้ยวอสูรมีลักษณะของสัตว์ป่า มันจึงยอมทิ้งศักดิ์ศรีและความภาคภูมิใจของมันทันทีเพื่อคงความภักดีต่อความต้องการตามสัญชาตญาณของมัน

[จากนี้ไม่นาน จักรพรรดิมังกรจะนำกองทัพของเขาลงมายังดินแดนแห่งนี้ ในช่วงเวลานั้น กองทัพสัตว์ร้ายของฉันและฉันจะช่วยเหลือคุณในภารกิจของคุณ]

สัตว์ร้ายมีท่าทางที่อ่อนน้อมถ่อมตนมากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้

วิบวับ…วิบวับ…..

สัตว์ดุร้ายที่อยู่เบื้องหลังจักรพรรดิ์ล้วนตัวแข็งทื่อด้วยความหวาดกลัว และกระอักเลือดออกมา ทำให้พื้นเปียกไปด้วยน้ำกามของพวกมัน

สำหรับสัตว์ป่าเปลี่ยวเหล่านี้ที่มีชีวิตอยู่เพื่อความอยู่รอดอย่างต่อเนื่อง รัศมีแห่งความตายที่ย่างกรายเข้ามาใกล้เป็นสิ่งที่น่ากลัวที่สุดเท่าที่จะจินตนาการได้

Jin-Woo สังเกต King of the Beasts และหางที่ลดลงของมันชั่วครู่ก่อนที่จะตอบกลับ

“ดี.”

ราชาแห่งเขี้ยวอสูรรู้สึกประหม่ามาก แต่เมื่อได้ยินคำตอบง่ายๆ เช่นนั้น มันก็เริ่มยิ้มในใจ และในไม่ช้ารอยยิ้มนั้นก็พุ่งขึ้นบนใบหน้าที่พุ่งตรงไปที่พื้นเช่นกัน

ช่างเป็นคนโง่เขลา!

‘ไอ้สารเลวนั่นไม่ใช่ของจริง’

Shadow Sovereign ตัวจริงจะไม่มีวันให้อภัยคนที่ทรยศเขามาก่อน และอย่าลืมคนที่พยายามกำจัดภาชนะที่เตรียมไว้สำหรับการสืบเชื้อสายมายังโลกนี้

ต้องขอบคุณความใจดีและความโง่เขลาของมนุษย์ สัตว์ร้ายตัวนี้สามารถซื้อเวลาได้

มันจะเชื่อฟังคำพูดของชายคนนี้ได้อย่างไร ในเมื่อมนุษย์คนนี้ ไม่สิ เหยื่อตัวนี้กำลังง่วนอยู่กับการเปล่งกลิ่นหอมอันน่าลิ้มลองที่ผสมอยู่ในกลิ่นของ Shadow Sovereign ตัวจริง

แท้จริงแล้ว สิ่งที่ต้องทำคือแสร้งทำราวกับว่าอยู่ข้างของ Shadow Sovereign และรอจนกว่า Sovereign of Destruction จะมาถึง

‘เมื่อถึงเวลา ข้าจะฉีกศพเจ้าเป็นชิ้นๆ แล้วแทะกระดูกของเจ้าเอง’

ดังนั้นสัตว์ร้ายจะไม่ยิ้มออกมาในตอนนี้ได้อย่างไร? ด้วยใบหน้าที่สดใส จักรพรรดิแห่งเขี้ยวอสูรก็เงยหน้าขึ้นอีกครั้ง

[ฉันขอสาบานว่าจะจงรักภักดีต่อ…..]

ทันใดนั้น มันก็วิ่งตรงเข้าไปในแสงจ้าที่เย็นยะเยือก เย็นราวกับน้ำแข็ง และกระโจนถอยกลับด้วยความตกใจอย่างมาก ตามความเป็นจริงแล้ว ระดับความหวาดกลัวของมันนั้นยิ่งใหญ่มากจนกระโจนถอยกลับไปหลายสิบเมตรในคราวเดียว

Jin-Woo พูดกับสัตว์ร้ายอย่างเย็นชาและผิวซีดของมัน

“ก่อนที่เราจะทำเช่นนั้น เราควรชำระหนี้ของเราก่อน”

สัตว์ร้ายบีบคำบางคำด้วยท่าทางที่แข็งกระด้าง

[หนี้? พูดถึงอดีตได้ไหม….??]

ในอดีต ราชาแห่งเปลวไฟสีขาวและเขี้ยวอสูรพยายามแทงราชาเงาที่ด้านหลัง Jin-Woo ได้เห็นการทรยศนั้นผ่านความทรงจำของอดีต Shadow Sovereign อย่างไรก็ตาม นั่นไม่เกี่ยวข้องกับสิ่งที่ Jin-Woo กำลังจะทำในตอนนี้

จากพื้นที่ย่อยที่ระบบกำหนดให้เป็น ‘คลัง’ เขาดึงความโกรธแค้นของคามิชออกมาหนึ่งอัน

ชูรูรุก….

ขณะที่กำดาบแน่นด้วยมือเดียว จินวูชี้ไปที่จุดห้าจุดบนหน้าอกด้วยนิ้วหัวแม่มือข้างที่ว่าง

“ห้าบาดแผลที่กรงเล็บแทงทะลุ”

ความเจ็บปวดที่น่ากลัวจากช่วงเวลานั้นยังคงฉายชัดอยู่ในใจของ Jin-Woo

“จงต้านทานการโจมตีห้าครั้งจากข้า แล้วข้าจะยกโทษให้เจ้า”

นั่นเป็นสิ่งเดียวกับการบอกให้สัตว์ร้ายรอดจากการโจมตีถึงห้าครั้ง

เมื่อถึงจุดนี้ ในที่สุดสัตว์ร้ายก็ตระหนักว่า Jin-Woo ไม่เคยวางแผนที่จะปล่อยมันไปตั้งแต่แรก Sovereign of Beastly Fangs คำรามออกมาเพื่อแสดงความภาคภูมิใจเป็นครั้งสุดท้าย

[มึงกล้า…!! กล้าดียังไงมาล้อเล่นกับฉัน ราชาแห่งสัตว์ร้าย!!]

ราชาแห่งเขี้ยวอสูรเปิดใช้งานการสำแดงกายวิญญาณและกลายร่างเป็นหมาป่าขนาดมหึมาอย่างรวดเร็ว แม้ว่ามันจะเล็กกว่าความทรงจำของ Shadow Sovereign อย่างหาที่เปรียบไม่ได้ บางทีอาจเป็นเพราะความจริงที่ว่านี่ไม่ใช่โลกดั้งเดิมของสิ่งมีชีวิต ถึงกระนั้นราชาแห่งสัตว์ร้ายก็มีอำนาจมากพอที่จะทำลายโลกนี้และบางส่วน

ตอนนี้โกรธมาก หมาป่ายักษ์ร้องเสียงดังใส่ Shadow Sovereign

[ชีวิตของฉันจะจบลงที่นี่ในวันนี้ แต่คุณก็อยู่ได้ไม่นานเช่นกัน!]

หวือ-!

ทันใดนั้นเอง สายลมเย็นยะเยือกพัดผ่านใบหน้าของหมาป่าตัวใหญ่ ค้นหาการปรากฏตัวของ Jin-Woo ที่หายไปจากสายตาของมัน สิ่งมีชีวิตนั้นรีบมองไปข้างหลัง

และนั่นคือที่ที่เขาอยู่ เพราะเขาย้ายไปที่นั่นก่อนที่หมาป่าจะสังเกตเห็นเสียอีก เขาค่อยๆ หันไปเผชิญหน้ากับสัตว์ประหลาด

“การโจมตีครั้งแรก”

หมาป่าเห็นเข้าแล้ว

มันเห็นออร่าสีดำอันน่าสะพรึงกลัวปรากฏขึ้นจากทั่วร่างของ Jin-Woo ผู้ชายคนนี้ไม่ใช่ตัวปลอม การเคลื่อนไหวของเขาตรงกับของ Shadow Sovereign อย่างสมบูรณ์

อึก.

หมาป่ากลืนน้ำลายแห้งของมันกลับเข้าไปโดยไม่รู้ตัว

แต่แล้ว….

ด้วยเสียง ‘ตุ๊บ’ มีบางอย่างตกลงมาที่พื้น

ชั่วขณะหนึ่ง หมาป่าลืมว่าสัตว์ประหลาดชนิดใดยืนอยู่ต่อหน้าต่อตามัน จึงลดสายตาลง สิ่งที่ตกลงมาที่พื้นคือหูขนาดใหญ่

หูของหมาป่าที่ถูกตัดขาดจากหัวของมัน ตอนนี้นอนอยู่บนพื้นข้างเท้าของมันราวกับเป็นของน่าเกลียดน่าชังที่มีเลือดไหล จากนั้นเลือดก็พุ่งออกมาราวกับน้ำพุ สิ่งที่มาเยือนหลังจากนั้นคือความเจ็บปวดที่โหดร้ายเกินทน

หมาป่ากัดฟันและเงยหน้าขึ้นและพบว่า Jin-Woo ถือดาบสั้นอีกเล่มหนึ่ง

หนึ่งอาวุธในมือแต่ละข้างของเขา

Jin-Woo จับคู่ของ ‘Kamish’s Wraths’ ที่มีออร่าสีดำไหลออกมาและตัดสินครั้งสุดท้ายกับหมาป่ายักษ์

“เหลืออีกสี่ตัว”

***

แท้จริงแล้วศัตรูรอบด้าน

หลังจากที่ Jin-Woo หายตัวไปจากที่เกิดเหตุ ราชาแห่ง Frost ถูกทิ้งให้ติดอยู่ในก้อนหินและที่แข็ง มีเหตุผลที่จะหลบหนีถ้าไม่มีโอกาสได้รับชัยชนะ แต่แล้วสายตาของเอลฟ์น้ำแข็งโบราณก็จับจ้องไปที่ทหารระดับจอมพลสองคนที่เป็นของ Shadow Sovereign

‘ลืมเรื่องมด b*star ที่ยุ่งกับการรักษาหุ่นมนุษย์ของผู้ปกครอง นี่มัน….’

ที่เหลือคือปัญหาใหญ่

ไม่ใช่ใครอื่นนอกจาก Igrit ซึ่งเรียกอีกอย่างว่าหนึ่งในสองปีกของ Shadow Army ซึ่งกำลังจับตาดู Sovereign อย่างใกล้ชิด

ชื่อเล่นของอัศวินดำนี้คือ ‘อัศวินแห่งความตาย’ เขาเป็นอัศวินที่ยิ่งใหญ่ที่สุดเท่าที่เคยมีมา ร่วมกับ Shadow Sovereign เพื่อเข้าร่วมในสนามรบมากมายและสังหารศัตรูนับไม่ถ้วนในกระบวนการนี้

หนึ่งในคู่ต่อสู้ที่ต้องจับตามองยืนอยู่ตรงหน้า Ice Elf

‘แต่แล้วอีกครั้ง….’

สิ่งมีชีวิตโบราณไม่ใช่ทหารตัวเล็ก ๆ ที่เลวทราม แต่เป็นจักรพรรดิ ถ้ามันต่อสู้ด้วยทุกอย่างที่มี การนำทหารระดับจอมพลสองคนลงมาก็ไม่ใช่เรื่องยากเลย

ไม่ ปัญหาที่แท้จริงอยู่ที่สองคนนี้มีความสามารถเหมือนอมตะ พวกเขาจะงอกใหม่ต่อไปอย่างไม่มีที่สิ้นสุดจนกว่า Shadow Sovereign จะหมดพลัง

นี่เป็นข่าวร้ายจริงๆ เมื่อพิจารณาว่าจักรพรรดิแห่งเยือกแข็งต้องสูญเสียความแข็งแกร่งไปมากด้วยการเปิดใช้งานการสำแดงร่างกายวิญญาณ

ยิ่งไปกว่านั้น ถ้ามันตัดสินใจโจมตีทหารสองคนนี้ เจ้านายของพวกมันจะได้รับการแจ้งเตือนถึงการกระทำของมัน ทหารเงาทั้งหมดเชื่อมต่อกับ Shadow Sovereign แม้ว่าใครจะเอาชนะทหารระดับจอมพลได้สำเร็จ แต่นั่นก็เป็นเพียงการเรียกเจ้านายของพวกเขามาที่นี่เท่านั้น

ที่ต้องป้องกันค่าใช้จ่ายทั้งหมด

‘นั่นเป็นเหตุผลที่….’

จักรพรรดิแห่งเยือกแข็งหมุนตัวไปรอบ ๆ เพื่อสร้างประตูอย่างรวดเร็วเพื่ออำนวยความสะดวกในการหลบหนี

หวด-!

แต่แล้ว Igrit ก็ปรากฏตัวขึ้นเพื่อขัดขวางความพยายามในการหลบหนี เขาส่ายศีรษะช้าๆ และเคาะด้ามดาบที่ฝักเอวของเขาเบาๆ

‘อย่าทำอะไรโง่ๆ’

แม้จะไม่ได้พูดอะไร แต่คำพูดของเขาก็ชัดเจน

หวด-!

อธิปไตยแห่งเยือกแข็งรีบหันหัวไปรอบ ๆ และพบว่ามดยืนอยู่อีกฝั่งหนึ่ง ปากของมันอ้าออกกว้างเพื่อส่งเสียงร้องสุดเสียง

“คิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิิ

ความหมายของมดตัวนี้ที่ยืนอยู่ที่นี่ ในเมื่อเขาควรจะรักษาแขนของมนุษย์คนนั้น….

….การจ้องมองของอธิปไตยแห่งเยือกแข็งเลื่อนไปด้านหน้าและจับสายตาของผู้ก่อวินาศกรรมซึ่งบัดนี้สมบูรณ์แล้ว หายป่วยเดินเข้าไปใกล้

[ไอ้สารเลวพวกนี้….!]

Ice Elf ตัวสั่นด้วยความโกรธในขณะที่ศัตรูรายล้อมมันอีกครั้ง

[นังดาราอย่างเจ้ากล้า….!!]

เสียงเกรี้ยวกราดของราชาผู้เกรี้ยวกราดสั่นสะเทือนพื้นดิน โลกเริ่มเย็นลงอีกครั้ง และเมฆฝนรวมตัวกันบนท้องฟ้า

[เจ้าคิดว่าจะสู้กับข้าได้นานแค่ไหน!]

Igrit ชักดาบออกจากฝัก กรงเล็บของ Beru ยื่นออกมาเต็มที่ ในขณะที่ชายที่สวมเสื้อคลุมกำดาบสั้นไว้แน่น

อย่างไรก็ตามเหตุการณ์ที่ทั้งสี่คนปะทะกันกลับไม่เกิดขึ้น

คนแรกที่สัมผัสได้ถึงการเปลี่ยนแปลงอีกครั้งก็คือ Sovereign of Frost

[….!!]

เมื่อสายตาของมันรีบเปลี่ยนไปยังทิศทางหนึ่ง คนอื่นๆ ก็ทำตามราวกับว่าพวกเขามีการตกลงกันไว้ล่วงหน้า เงาตรงนั้นกระเพื่อมอย่างเห็นได้ชัด

Sovereign of Frost ต้องการเวลาอีกสักหน่อย นั่นคือทั้งหมด มันกัดริมฝีปากล่างด้วยความเดือดดาล

[Shadow Sovereign!!!]

ในจุดที่ห่างออกไปเล็กน้อย Jin-Woo โผล่ออกมาจากเงามืด

‘สะดวกมาก ไม่ถูกจำกัดด้วยคูลดาวน์เมื่อระบบหายไปแล้ว’

ข้อจำกัดทั้งหมดเกี่ยวกับความสามารถของเขาได้รับการปลดปล่อยแล้ว นั่นทำให้เขาสามารถกลับมายังจุดนี้ได้ในทันที Jin-Woo เลื่อนสายตาของเขาไปยัง Sovereign of Frost ที่อยู่ทางโน้น

จากนั้นเขาก็โยนบางสิ่งในมือเบา ๆ ไปยังทิศทางของ Ice Elf จักรพรรดิจับวัตถุนั้นวาดส่วนโค้งในอากาศ ก่อนที่ดวงตาของมันจะสั่นไหวอย่างมากจากความตกใจ

[ไม่ใช่เหรอ….?!]

มันเป็นหูของหมาป่ายักษ์

จักรพรรดิ์รู้จักหมาป่าเพียงตัวเดียวที่ใหญ่พอที่จะมีหูที่ใหญ่ขนาดนี้

[คุณจากไปเพียงไม่กี่นาที แต่คุณได้ฆ่า Sovereign of Beastly Fangs แล้วหรือยัง?!]

Sovereign of Frost ร้องออกมาด้วยความตื่นตระหนก แต่ Jin-Woo ไม่สนใจแม้แต่จะตอบกลับ เขาเพียงแค่เรียกดาบสั้นทั้งสองของเขาเหมือนกับที่เขาเคยทำกับสัตว์ร้ายก่อนหน้านี้แทน

บนใบมีดที่สร้างจากฟันของมังกรคือเลือดสดที่ยังคงสดจากจักรพรรดิแห่งเขี้ยวอสูร

เอลฟ์น้ำแข็งโบราณสะดุ้งเฮือกใหญ่เมื่อเจตจำนงเป็นศัตรูจากบุคคลที่ทรงพลังอย่างแท้จริงถูกล็อกไว้ ทหารระดับจอมพลสองคนและชายที่สวมเสื้อคลุมยืนยันว่าออร่าสีดำพุ่งขึ้นจากไหล่ของ Jin-Woo และถอยกลับไปด้านหลังอย่างรวดเร็ว

Jin-Woo จับด้ามจับของอาวุธทั้งสองแน่น เขาให้เวลากับสิ่งมีชีวิตนี้เพียงพอแล้ว และตอนนี้เขากำลังจะเก็บหนี้

ราชาแห่งโรคระบาด ราชาแห่งเขี้ยวอสูร และตอนนี้ ราชาแห่งน้ำแข็ง การเสียชีวิตของทั้งสามคนนี้จะเป็นคำเตือนของ Jin-Woo ต่อจักรพรรดิองค์อื่นๆ

Ice Elf เฝ้าดู Jin-Woo พุ่งไปข้างหน้าราวกับว่าเขากำลังร่อนบนพื้นผิวเรียบและยิงลูกศรน้ำแข็งหลายลูกออกไปอย่างเร่งด่วนในความพยายามครั้งสุดท้าย

[เจ้าสารเลว!!]

แน่นอนว่าลูกศรแห่งเวทมนตร์เหล่านี้ยังคงเป็นอันตรายถึงชีวิตหากถูกโจมตี แม้ว่าจะถูกสร้างขึ้นอย่างเร่งรีบก็ตาม ลูกธนูจำนวนนับไม่ถ้วน แต่ละลูกทรงพลังเกินกว่าที่ฮันเตอร์ระดับ S จะเอาตัวรอดได้ ยิงไปทาง Jin-Woo เป็นกลุ่มๆ

ดุ๊ดดุดุดุดุ!!!!

อธิปไตยแห่ง Frost ทำทุกวิถีทางเพื่อป้องกันไม่ให้ Jin-Woo เข้าใกล้

[Uwaaaah-!!]

แย่จัง มือของ Jin-Woo ไวกว่าลูกธนูที่ตกลงมา เขาปัดลูกศรน้ำแข็งทั้งหมดที่เล็งมาที่เขา แต่ความเร็วในการพุ่งของเขาก็ไม่ได้ลดลงเลย

[Uwaaaaaaaah-!!!!] ดุ

ดุดุดุดุดุดุ!!!!

ลูกธนูน้ำแข็งถูกสร้างขึ้นและยิงออกมาจากด้านหน้าของรูปลักษณ์ของน้ำแข็ง จำนวนของมันเกินกว่าจะนับได้ ทว่า… ….

ถึงกระนั้น Jin-Woo ก็สามารถทะลวงผ่านการโจมตีของพวกมันและยืนอยู่ต่อหน้าเป้าหมายของเขา

แทง!

Jin-Woo ผลัก Kamish’s Wrath เข้าที่ไหล่ของ Sovereign of Frost อย่างแม่นยำ – ในจุดเดียวกับที่กริชเคยฟันในอดีต เขาทำอย่างนั้นเพื่อเตือนสัตว์ตัวนี้เกี่ยวกับ Goh Gun-Hui ประธานสมาคมผู้ล่วงลับ

[Kuwaaahhk-!!]

ความทุกข์ทรมานจากความเจ็บปวดในระดับที่หาที่เปรียบมิได้กว่าครั้งที่แล้ว ศีรษะของ Sovereign of Frost เชิดขึ้นสูงพร้อมกับกรีดร้องจนสุดปอด

ก่อนที่ดาบสั้นเล่มที่สองจะฟันเข้าใส่ เอลฟ์น้ำแข็งก็รีบรวบรวมลมเย็นไว้ในปากของมันแล้วยิงมันออกไป Jin-Woo เอื้อมมือไปปิดปากของมัน

คู๊วววว!!

ขณะที่ลมเย็นยะเยือกไม่สามารถหลุดออกจากมือได้ก็อาละวาดในตัวเอลฟ์ Jin-Woo ย้อนกลับจับดาบสั้นอีกเล่มของเขาและแทงลึกเข้าไปในหน้าอกของคู่ต่อสู้

แตก!!

เขาได้ยินเสียงกระดูกซี่โครงหักและหัวใจทะลุทะลวงอย่างหมดจด มันเป็นการโจมตีแบบเดียวกับที่เขาได้รับเมื่อไม่นานที่ผ่านมา

[คุวะฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า-!!]

อย่างไรก็ตาม Jin-Woo รู้ว่าการโจมตีเช่นนี้จะไม่สามารถสังหาร Sovereign of Frost ได้ เนื่องจากเขามีประสบการณ์ในการสังหาร Sovereigns อีกสองคนมาก่อน

“สัตว์ร้ายตายในการโจมตีครั้งที่สี่”

แสงเยือกเย็นส่องอย่างเย็นชาในดวงตาของ Jin-Woo

“จะทนได้นานแค่ไหน”

ความหวาดกลัวเต็มดวงตาของ Sovereign of Frost ขณะที่มองลงมาที่ Jin-Woo

ชายผู้นี้คือราชาแห่งความตาย

ดวงตาคู่นั้นเหมือนกับนักรบผู้ไร้ความปราณีที่สังหารศัตรูทั้งหมดที่เขาเจอในสนามรบที่ไม่มีที่สิ้นสุดไม่ใช่หรือ?

ในตอนนี้ Ice Elf เพิ่งรู้ตัวว่าใครเป็นผู้ก่อกวน และเริ่มตัวสั่นด้วยความกลัวที่ทำให้หมดอำนาจ

หลังจากนั้นไม่นาน ดาบสั้นที่แทงเข้าไปในหัวใจของสิ่งมีชีวิตนั้นก็ฟันลงมาด้านล่างและฉีกร่างของจักรพรรดิให้เป็นเศษผ้า

[คุวะฮ้าคคค!!!]