Solo Leveling โซโล่ เลเวลลิ่ง - ตอนที่ 55

Jin-Woo หรี่ตาลงเล็กน้อยในขณะที่รู้สึกค่อนข้างพอใจในตัวเอง จากนั้นเขาก็เห็นอย่างอื่นในหน้าต่างสถานะ

[ชื่อเรื่อง: ผู้สังหารหมาป่า (พิเศษ 1)]

‘…..มีอีกไหม’

….โอ้.

ตอนนี้เขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้แล้ว เขาได้รับ ‘ฉายา’ ใหม่ด้วยในระหว่างภารกิจเปลี่ยนคลาส ใช่ไหม?

Jin-Woo ตรวจสอบคำอธิบายของชื่อเรื่องที่ถูกซ่อนไว้

[ฉายา: ผู้เอาชนะความทุกข์ยาก] ฉายาที่

มอบให้แก่ผู้ที่เอาชนะความทุกข์ยากได้อย่างยอดเยี่ยมเท่านั้น ค่าสถิติของคุณจะเพิ่มขึ้นเมื่อ HP ของคุณลดลง (1% ของ HP ที่เสียไป = 1% ของสถิติที่เพิ่มขึ้น)

‘ใช่แล้ว!’

มันเป็นบัฟที่ยอดเยี่ยมจริงๆ ที่ค่าสถานะของเขาจะเพิ่มขึ้นเมื่อ HP ของเขาลดลง

ฉายา ‘ผู้สังหารหมาป่า’ เป็นฉายาที่ยอดเยี่ยมเช่นกัน ซึ่งจะทำให้เขามีค่าสถานะเพิ่มขึ้น 40% เมื่อเทียบกับมอนสเตอร์ประเภทสัตว์ร้ายทุกชนิด อย่างไรก็ตาม เนื่องจากมีเงื่อนไขการเปิดใช้งานที่เข้มงวดติดมาด้วย เขามักจะต้องทำโดยไม่ได้รับบัฟค่าสถานะ

‘มันก็เหมือนกับการไม่มีฉายาถ้าฉันไม่ได้ต่อสู้กับสัตว์ประหลาดประเภทสัตว์ร้าย’

แต่ตอนนี้ เขาได้รับฉายาใหม่พร้อมเอฟเฟกต์ที่ยอดเยี่ยม หลังจากอ่านคำอธิบายแล้ว เขาคิดว่าเอฟเฟ็กต์ของฉายานี้จะเข้ากันได้ดีกับพาสซีฟ ‘Tenacity’ ของเขา

โดยไม่ต้องเสียเวลาอีกต่อไป Jin-Woo เปลี่ยนชื่อของเขา

[ชื่อเรื่อง: ผู้เอาชนะความทุกข์ยาก (พิเศษ 1)]

หัวข้อที่เขาไม่ได้ตั้งจะถูกซ่อนไว้ และถ้าเขาต้องการ

‘ต่อไปคือสถิติของฉัน’

รางวัลที่เขาได้รับจากการเกินขีดจำกัดคะแนนของชั้นเรียนเมื่อวานนี้คือสาม

หนึ่ง คลาสของเขาเปลี่ยนเป็นเวอร์ชันระดับสูงขึ้น สอง ชื่อใหม่; ในที่สุดแต้มสถิติโบนัส

[สถิติ]

ความแข็งแกร่ง: 132

ความแข็งแกร่ง: 91

ความว่องไว: 111

สติปัญญา: 70

การรับรู้: 93

(คะแนนที่สามารถแจกจ่ายได้: 10)

การลดความเสียหายทางกายภาพ: 46%

เขายังมีคะแนนอีกสิบคะแนนที่ยังไม่ได้จัดสรร หากเป็นในอดีต เขาคงใช้ทั้งหมดไปกับความว่องไวหรือการรับรู้ แต่ตอนนี้สิ่งต่าง ๆ ต่างออกไป

Jin-Woo ทิ้งทั้งสิบคะแนนในหน่วยข่าวกรองแทน

ถึงอย่างนั้นค่าสติปัญญาของเขาก็สูงถึง 80 เท่านั้น

ทิ-ริง.

[สถิติ]

ความแข็งแกร่ง: 132

ความแข็งแกร่ง: 91

ความว่องไว: 111 ความ

ฉลาด: 80

การรับรู้: 93

(คะแนนที่สามารถแจกจ่ายได้: 0)

การลดความเสียหายทางกายภาพ: 46%

เมื่อเทียบกับความแข็งแกร่งหรือความว่องไว ตามความเป็นจริงแล้ว มันยังตามหลัง Stamina อยู่ด้วยซ้ำ Stat ที่เขาตัดสินใจวางไว้บนเตาเผาหลังในขณะที่เพิ่ม Agility ของเขาก่อน

เป็นหลักฐานที่ชัดเจนว่าเขาได้ดูแคลนค่าสถานะข่าวกรองมาจนถึงตอนนี้

‘ฉันไม่เคยคิดเลยว่าฉันจะลงเอยด้วยการใช้เวทมนตร์ ดังนั้นมันจึงเข้าใจได้’

ในช่วงเวลานี้ เขาตัดสินใจลงทุนแต้มสถิติโบนัสทุกแต้มที่เขาได้รับไปกับหน่วยสืบราชการลับ เขาไม่ได้วางแผนที่จะเปลี่ยนวิธีการต่อสู้ในระหว่างนี้

‘ฉันหมายความว่าทักษะใหม่ที่ฉันได้รับคือทักษะประเภทลอบสังหาร’

ทักษะใหม่ที่เขาได้รับระหว่างการต่อสู้อันดุเดือด – การขว้างกริช เขาไม่จำเป็นต้องดูคำอธิบายทักษะด้วยซ้ำเพื่อรู้ว่ามันเป็นทักษะเฉพาะของกริช

[ทักษะ: ขว้างกริช Lv. 1]

ทักษะการใช้งาน

มานาที่จำเป็นในการเปิดใช้งาน: 30

พิเศษสำหรับมีดสั้น

สร้างความเสียหายโดยการขว้างกริชของคุณ ยิ่งระดับสูงขึ้น ความเสียหายที่ทำได้ก็จะยิ่งมากขึ้นตามไปด้วย รวมถึงความแม่นยำด้วย

‘ได้. ฉันรู้แล้ว’

เขาต่อสู้ในฐานะนักสู้ระยะประชิด เขาจะไม่เปลี่ยนรูปแบบการต่อสู้ปัจจุบันของเขา เพียงเพราะเขามีคลาสใหม่และทักษะใหม่ที่เกี่ยวข้องกับสิ่งนั้น

ดังนั้นเขาจึงวางแผนที่จะใช้ทักษะเงาเป็นตัวสำรอง ในขณะที่กริชจะยังคงเป็นวิธีการโจมตีหลักของเขา

‘อย่างน้อยก็จนกว่าฉันจะสามารถเพิ่มค่าสถานะสติปัญญาของฉันให้อยู่ในระดับที่ค่อนข้างมีประโยชน์กว่านี้’

ความสามารถในการต่อสู้ที่ยอดเยี่ยม และมีทหารคอยพยุงอยู่ข้างหลัง

แผนการที่เขาคิดขึ้นในหัวเมื่อเขาได้รับคลาสใหม่นั้นไม่เปลี่ยนแปลง

‘แต่หากมีข้อแตกต่างไปจากที่คาดไว้ในตอนแรก ก็คงจะเป็น….’

นั่นอาจเป็นทหารของเขาที่มีประโยชน์มากกว่าที่เขาคิด ใครจะเดาได้ว่าเขาสามารถเปลี่ยนมอนสเตอร์ระดับบอสให้เป็นลูกน้องได้?

‘….นิ่ง.’

เขารู้สึกว่ามันคงเป็นการสิ้นเปลืองเล็กน้อยที่จะไม่ใช้ความสามารถของเขากับมีดสั้นและทักษะที่เกี่ยวข้องกับสิ่งนั้น หากเขาต้องพึ่งพาเงาของเขาเพียงอย่างเดียวในการต่อสู้

นอกจากนี้ เขายังซื้อ Knight Killer เมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อนอีกด้วย

‘ถ้าฉันรู้ว่าตัวเองจะต้องกลายเป็นนักเวทย์ บางทีฉันน่าจะซื้อไม้เท้าเวทมนตร์หรืออะไรซักอย่าง’

แน่นอน ถ้าเขาทำอย่างนั้น เขาจะไม่เคลียร์ภารกิจและลงเอยด้วยการถูกฝังอยู่ใต้อัศวินแทน

Jin-Woo ปิดหน้าต่างสถานะ เมื่อทำเสร็จแล้วเขาก็ยืนยันการเปลี่ยนแปลงทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับเขา

‘รอสักครู่. ตอนนี้กี่โมงแล้ว’

ในขณะที่เขากำลังทำอะไรอยู่ 20 นาทีก็ผ่านไปอย่างรวดเร็ว Jin-Woo เกาศีรษะของเขา

‘ฉันว่าฉันควรจะรีบไปได้แล้ว’

มุมริมฝีปากของ Jin-Woo โค้งขึ้น

พลังของสถิติที่ปรับปรุงแล้วของเขาไม่ได้พิสูจน์ว่ามีประสิทธิภาพเฉพาะเมื่อต่อสู้กับสัตว์ประหลาดเท่านั้น

เมื่อเขาตั้งสมาธิ เวลาก็เดินช้าลง พูดให้ถูกคือ Jin-Woo ที่วิ่งได้เร็วกว่า

เขาเปิดประตูและออกจากห้องของเขา

เขาเข้าไปในห้องน้ำและอาบน้ำอย่างรวดเร็ว

เขารีบเช็ดน้ำออกจากตัว

เขาสวมเสื้อผ้าเท่าที่หาได้และยืนอยู่หน้ากระจก

ทั้งหมดนี้และเขาต้องการเพียงสามนาทีเท่านั้น

เขาสามารถเคลื่อนไหวได้เร็วกว่านี้ แต่เขาคิดว่าอพาร์ตเมนท์เก่าๆ ทรุดโทรมแห่งนี้จะพังทลายถ้าเขาทำเช่นนั้น

‘ผมของฉันยังไม่แห้งสนิท แต่….’

ผลลัพธ์ที่ได้คือเขาประหยัดเวลาไปได้กว่า 20 นาที ดังนั้นจึงไม่ต้องรีบร้อนในตอนนี้

ได้เวลาออกเดินทางแล้ว

Jin-Woo กำลังจะก้าวออกจากห้องของเขา แต่กลับค้นพบบางอย่างและหยุดอยู่กับที่ เขาพบกุญแจสำหรับอพาร์ทเมนท์ มันนั่งอยู่บนโต๊ะทำงานของเขา

ในอดีต เขาจะรู้สึกเกียจคร้านและไม่เต็มใจเล็กน้อย แต่ก็ยังหันกลับไปคว้ากุญแจ แต่เขาแค่ยื่นมือออกไปแทนที่จะเดินไปทางนั้น

‘ฉันหมายความว่าถ้าฉันไม่ใช้มันในเวลาแบบนี้ แล้วฉันจะได้ใช้ทักษะนี้เมื่อไหร่?’

การเข้าถึงของผู้ปกครอง!

กุญแจค่อยๆ เคลื่อนไปข้างหน้าทีละนิด ก่อนจะลอยขึ้นไปบนฝ่ามือของเขาราวกับมีแม่เหล็กแรงสูงกำลังหมุนมันเข้าไป

คว้า!

Jin-Woo คว้ากุญแจและยิ้มอย่างสดชื่น

เมื่อพร้อมที่จะออกไปในพริบตาที่เลื่องลือ จินวูปิดประตูห้องของเขา เสียงนกหวีดเล็ดลอดออกมาจากริมฝีปากของเขา

***

จุดแรกของ Jin-Woo อยู่ที่ธนาคาร

เขาสงสัยว่าเงินสดจากการขายคริสตัลเวทมนตร์สะสมอยู่ในบัญชีธนาคารใหม่ของเขามากน้อยเพียงใด

‘ฉันไม่สามารถมาก่อนหน้านี้ได้เพราะฉันยุ่งมากจนถึงตอนนี้’

ในฐานะหัวหน้าทีมจู่โจม ยูจินโฮมีหน้าที่จัดการคริสตัลเวทมนตร์

จากที่เขาบอกจินวู เด็กคนนั้นได้ขายคริสตัลเวทมนตร์ทุกสิ้นวันและฝากเงินทุกบาททุกสตางค์เข้าบัญชีนี้

เขาไม่ได้บอกรายละเอียดว่าเงินจะเท่าไหร่

‘นั่นจินโฮ’ เขารายงานทุกอย่างที่เกิดขึ้นให้ฉันฟัง แต่เขาไม่ค่อยพูดถึงเรื่องเงินมากนัก’

เป็นเพราะเขาไม่ได้สนใจจริงๆ อย่างนั้นเหรอ? บางทีอาจเป็นเพราะเขาเติบโตมาโดยขาดอะไร ความสนใจของ Yu Jin-Ho จึงห่างไกลจากเรื่องที่เกี่ยวข้องกับเงิน

ไม่ พวกเขามักจะพาดพิงถึงข่าวซุบซิบดารา เรื่องราวการจู่โจม เพลงหรือภาพยนตร์ที่เขาชอบ อะไรทำนองนั้น

แม้ว่าจะเป็นการสนทนาในนาม แต่ยูจินโฮกลับเป็นฝ่ายที่บ่นพึมพำอยู่คนเดียว และจินวูก็จะคอยฟังอยู่ข้างๆ อย่างเงียบๆ และให้คำตอบที่เหมาะสมเป็นระยะๆ

‘อา ตอนนี้ฉันคิดเกี่ยวกับมันแล้ว…’

ผู้ชายช่างพูดช่างพูดอย่างเขายังไม่ได้พูดอะไรเกี่ยวกับสถานการณ์ครอบครัวของเขาจนถึงตอนนี้

ตอนนี้มันค่อนข้างแปลก Jin-Woo ทบทวนความทรงจำของเขาตั้งแต่ตอนที่พวกเขาพบกันครั้งแรก แต่เขาจำไม่ได้แม้แต่ครั้งเดียวที่เขาพูดถึงครอบครัวของเขา

ขณะที่คิดว่ามันค่อนข้างแปลกประหลาด เขาก็มาถึงธนาคาร

‘เอาล่ะ นั่นเป็นช่วงเวลาที่เส็งเคร็งใช่ไหม’

ขณะนี้ตู้เอทีเอ็มทั้งหมดอยู่ระหว่างการบำรุงรักษา

เขาไม่มีทางเลือกมากนัก Jin-Woo จึงเดินเข้าไปในสาขาธนาคาร เขาได้รับหมายเลขของเขาในคิวรอคิวของเขาก่อนที่จะนั่งลงหน้าพนักงานธนาคารในที่สุด

“สวัสดี.”

พนักงานหญิงที่ไว้ผมบ็อบยาวถึงหูและยิ้มอย่างสดชื่นถามเขาอย่างสุภาพ

“วันนี้ฉันจะให้บริการได้อย่างไร”

“ฉันต้องการดูจำนวนเงินที่อยู่ในบัญชีธนาคารในขณะนี้”

“ฉันเข้าใจ.”

พนักงานหญิงยิ้มรับสมุดธนาคารที่จินวูมอบให้เธอ

ระหว่างรอเธอทำธุระ Jin-Woo ก็สแกนด้านในธนาคาร มันเป็นบ่ายวันพฤหัสธรรมดา แต่มีคนจำนวนมากอยู่ข้างใน

ขณะที่เขายังคงมองไปที่ฝูงชน พนักงานหญิงก็ต้องยืนยันจำนวนเงินที่เหลืออยู่ในบัญชีของ Jin-Woo และดวงตาของเธอก็เบิกกว้างมาก

‘Heok!!”

[จำนวนเงินคงเหลือ: ₩1,482,920,000] (TL: มากกว่า $1.315 ล้าน)

เธอตรวจสอบจำนวนหลักอีกครั้ง แต่ไม่ต้องสงสัยเลย มันเริ่มต้นจากพันล้าน

ไม่เพียงแค่นั้น เขายังไม่ได้สะสมสิ่งนี้ด้วยซ้ำ เป็นระยะเวลานาน

ในช่วง 1 สัปดาห์ที่ผ่านมาบันทึกแสดงให้เห็นว่ามีเงินฝากมากกว่า 100 ล้านวอนทุกวัน

‘เขาดูเด็กมาก แล้วเขาจะทำได้อย่างไร’

ในตอนแรกพนักงานหญิงรับจินวูในฐานะนักศึกษามหาวิทยาลัยซึ่งมาที่ธนาคารในพื้นที่เพื่อรับสมุดธนาคารที่พิมพ์ใหม่เพราะแม่ของเขาขอให้เขาทำ แต่ตอนนี้การแสดงออกของเธอเปลี่ยนไปเล็กน้อย

พนักงานหญิงถามเขา น้ำเสียงของเธอมีแรงจูงใจแอบแฝงอยู่เล็กน้อย

“ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ขอถามหน่อย ท่านทำอาชีพอะไร”

บางทีเธอเองก็เขินอายกับเจตนาแอบแฝงของตัวเอง แก้มของพนักงานธนาคารหญิงแดงระเรื่อขณะที่เธอศึกษาปฏิกิริยาของ Jin-Woo อย่างระแวดระวัง

เขาตอบราวกับว่าไม่เป็นอะไร

“ฉันเป็นฮันเตอร์”

“อา…..”

หมอหญิงค่อยๆ ผงกศีรษะตามสัญชาตญาณ

ข่าวลือยอดนิยมที่เธอได้ยินนั้นเป็นความจริง

‘ฉันได้ยินมาว่าฮันเตอร์ทำเงินได้มากมาย แต่….’

แต่มาคิดดู ก็คงระดับนี้….

ทันใดนั้น ชีวิตของเธอที่เป็นชนชั้นแรงงานธรรมดาก็พบกับความน่าสมเพช .

จนกระทั่งเมื่อไม่กี่นาทีที่ผ่านมา ชายคนนี้ก็เป็นลูกค้าประจำเช่นเดียวกับคนอื่นๆ แต่ตอนนี้ Jin-Woo ดูเหมือนคนที่มาจากจักรวาลอื่นโดยสิ้นเชิง

‘เขาต้องเป็นฮันเตอร์ระดับสูงแน่ๆ ใช่ไหม’

เงินจำนวนนี้ไม่ใช่สิ่งที่ฮันเตอร์ธรรมดาๆ ที่มีทักษะระดับปานกลางจะคาดหวังได้

นี่คงเป็นครั้งแรกที่เธอได้พบกับฮันเตอร์ระดับสูงจริงๆ

ความไม่คาดคิดของสถานการณ์นี้ทำให้หัวใจของเธอเต้นเร็วขึ้นเล็กน้อย

ตุ้บ ตุ้บ….

ตอนนี้หัวใจของเธอเต้นเร็วขึ้นเล็กน้อยแล้ว

ลูกค้าอายุน้อยที่มีเงินสดมากกว่าพันล้านวอนจะต้องเป็นวีไอพีในสายตาของธนาคารอย่างแน่นอน และลูกค้าคนนั้นเป็นฮันเตอร์ ดังนั้นเขาควรได้รับการปฏิบัติเหมือนเป็น VVIP แทน

ดังนั้น เพื่อให้แน่ใจว่า VVIP คนนี้จะไม่หลุดรอดมือธนาคารไปได้ พนักงานหญิงจึงเริ่มโฆษณาผลิตภัณฑ์ทางการเงินหลายรายการของธนาคาร

“ธนาคารของเราได้เปิดตัวผลิตภัณฑ์และบริการใหม่ล่าสุดเพื่อรองรับลูกค้าวีไอพีเช่นคุณโดยเฉพาะ”

รอยยิ้มของเธอไม่ใช่รอยยิ้มเพื่อธุรกิจอีกต่อไป แต่เป็นรอยยิ้มที่แท้จริงด้วย ตอนนี้สายตาของพนักงานธนาคารหญิงจับจ้องไปที่ Jin-Woo อย่างแน่วแน่

‘พุทโธ่. เขา….’

เมื่อเห็นรูปลักษณ์ปัจจุบันของเขา คนที่เขาต้องโยนเสื้อผ้าทิ้งเกลื่อนกลาด และผมที่ยุ่งเหยิงเล็กน้อย หัวใจของเธอก็เริ่มเต้นเร็วกว่าที่เคยเป็นมา เธอรู้ว่าเขาต้องเป็นคนที่ยุ่งมากแน่ๆ เลยหาเวลาว่างไปธนาคารได้ในวันนี้

“ผลิตภัณฑ์นี้ได้รับการพิสูจน์แล้วว่าเป็นที่นิยมอย่างมากกับลูกค้าของเราเมื่อเร็วๆ นี้ ดังนั้นลองพิจารณาถึงประโยชน์ที่ได้รับอย่างละเอียดมากขึ้น ท่านล่ะ?”

น่าเสียดายสำหรับเธอ Jin-Woo ปฏิเสธทันที

“ไม่ล่ะ ขอบคุณ ฉันสบายดี”

“เอ่อ….คือว่า?”

เสียงของพนักงานธนาคารหญิงเต็มไปด้วยความเสียใจที่พลาดโอกาส

รู้สึกว่าแชทนี้อาจถูกดึงออกมาหากเขาพูดอะไรผิดที่นี่

“ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือ ขอให้มีความสุขในวันนี้”

เขาหลบหนีจากธนาคารอย่างรวดเร็วในขณะที่สายตาที่ร้อนแรงจากพนักงานธนาคารหญิงยังคงแบกรับอยู่บนหลังของเขา

ทันทีที่ประตูธนาคารปิดตามหลังเขา…

“ฟู่….”

จินวูพ่นลมหายใจออกมาด้วยความโล่งอก

เขาสังเกตสีหน้าของพนักงานธนาคารที่เปลี่ยนไปเมื่อเขาเปิดเผยงานของเขาในฐานะฮันเตอร์

ความสนใจของคนแปลกหน้าและความสนใจของพวกเขา

มันอาจจะเป็นเรื่องปกติสำหรับฮันเตอร์คนอื่นๆ แต่ก็ยังเป็นเรื่องใหม่สำหรับ Jin-Woo

‘เอาล่ะ ตอนนี้ฉันชินกับมันได้แล้ว’

ความสนใจของเขาจะยิ่งแย่ลงไปกว่านี้ เมื่อเขาผ่านการทดสอบการมอบหมายงานใหม่และได้รับตำแหน่งที่สูงมาก

เขาได้ยินว่ามีนักข่าวและแฟน ๆ จำนวนไม่น้อยที่ติดตามฮันเตอร์โดยเฉพาะเช่นกัน

เขาเงยหน้าขึ้นเล็กน้อยและเห็นป้ายโฆษณาอิเล็กทรอนิกส์ขนาดใหญ่ที่แสดงโฆษณาเครื่องดื่มเย็นที่มีฮันเตอร์ชื่อดังติดอยู่ที่ด้านข้างของตึกระฟ้า

ก่อนที่ Gates จะปรากฏตัวในโลกนี้ เราคงเคยพบดารากีฬาชั้นนำหรือไอดอลยอดนิยมครองตำแหน่งนั้น

ถูกตัอง.

นี่คือยุคที่ฮันเตอร์จะได้รับความสนใจและการเยินยอมากกว่าคนดัง แม้แต่ Jin-Woo ก็ไม่ใช่ข้อยกเว้นในตอนนี้

คนเดียวที่ไม่ชอบ Hunters ในปัจจุบันอาจเป็นพนักงานของบริษัทประกันต่างๆ

‘นอกเหนือจากนั้น’

หลังจากที่เขาหลบหนีจากธนาคารแล้ว เขาก็ได้รับการยืนยันจำนวนเงินในบัญชี และดวงตาของเขาก็เบิกกว้างมากหลังจากนั้น

‘1.48 พันล้าน….?!’

จำนวนเงินทั้งหมดที่เขาได้รับหลังจากเข้าร่วมการจู่โจมเก้าครั้งคือเกือบ 1.5 พันล้านวอน หมายความว่า ดันเจี้ยนระดับ C แต่ละแห่งทำเงินให้เขาได้เกือบ 160 ล้านวอน

เขาได้เงินประมาณ 180 ล้านจากดันเจี้ยนที่เขาบุกร่วมกับ Hwang Dong-Seok and Co ดังนั้นจำนวนเงินเฉลี่ยต่อประตูระดับ C ที่เขาได้รับคือระหว่าง 150 ถึง 200 ล้านต่อการโจมตีแต่ละครั้ง

‘ใช่ นั่นเป็นสาเหตุที่พนักงานธนาคารคนนั้นตกใจมากใช่ไหม….’