The king of War - ตอนที่ 1226

เหตุผลหนึ่งที่หาน เสี่ยวเถียน เลือกต่อสู้คือเขาเคยเป็นทหารที่เดินออกมาจากชายแดนทางเหนือ แม้ว่าเขาจะแก่ แต่เลือดในกระดูกของเขาก็ไม่หายไป

ประการที่สอง เป็นเพราะการดำรงอยู่ของหยางเฉิน

คนอื่นไม่รู้จักตัวตนของหยางเฉิน แต่เขารู้!

บุคคลในตำนานยืนอยู่บนจุดสูงสุดของดินแดนทางเหนือ นับประสารุ่นน้องของตระกูล Xue แม้ว่าหัวหน้าของตระกูล Xue จะเข้ามาด้วยตนเอง เขาจะทำอะไรได้บ้าง?

เขาคิดแบบนี้ แต่ไม่ได้หมายความว่าทุกคนเต็มใจที่จะต่อสู้

“ผายลม!”

แน่นอนว่า Jin Zhiwen ลุกขึ้นยืนทันทีและพูดอย่างโกรธเคือง: “คุณคิดว่าตระกูล Han แข็งแกร่งมากหรือไม่ คุณอยากตายในการต่อสู้กับครอบครัว Xue หรือไม่”

“ถ้าอยากตาย ออกไปดีกว่า อย่าเหนื่อยเลย เราจะตายไปพร้อมกับคุณ!”

Liang Wenkang ยังเย้ยหยัน: “ตั้งแต่ฉันแก่แล้ว เป็นการดีกว่าที่จะสละราชสมบัติและปล่อยให้ Xian Xian ต่อสู้กับตระกูล Xue อย่างรวดเร็ว คุณล้อเล่นเหรอ?”

“ฉันเกรงว่าครอบครัว Xue เป็นครอบครัวแบบไหนคุณไม่รู้”

“ในเมื่อไม่รู้ ให้ฉันบอกคุณว่าตระกูล Xue เคยเป็นหนึ่งในเก้าราชวงศ์ มันเป็นเพียงหลังจากการเสื่อมถอยของครอบครัวที่พวกเขาถูกขับออกจากราชวงศ์”

“ถึงกระนั้น ตระกูล Xue ก็เป็นหนึ่งในราชวงศ์ที่มีความแข็งแกร่งรองจากราชวงศ์ทั้งห้าเท่านั้น เมื่อมองดูคิวชูทั้งหมด ตระกูล Xue เป็นหนึ่งในเก้ายักษ์ใหญ่ที่แข็งแกร่งที่สุด”

“คุณมาบอกฉันว่าจะสู้กับครอบครัว Xue ยังไง”

เหลียงเหวินกังถามอย่างประชดประชัน

เขาและจิน จื่อเหวินดูน่ากลัว แต่ที่จริงแล้ว เช่นเดียวกับความคิดของกวน เจิ้งซาน พวกเขาเข้าร่วมกับยักษ์ใหญ่ชั้นนำของสามมณฑลและเจรจากับครอบครัวซู

แม้ว่าคุณจะไม่สามารถขับไล่ตระกูล Xue ออกจากสามจังหวัดได้อย่างสมบูรณ์ คุณยังสามารถร่วมมือกับตระกูล Xue ได้ ตราบใดที่คุณไม่ยอมแพ้ต่อตระกูล Xue

การต่อสู้กับตระกูล Xue เป็นสิ่งที่พวกเขาไม่กล้าแม้แต่จะคิด

ไม่เพียงแต่ Liang Wenkang และ Jin Zhiwen แต่ยังมี Su Chengwu และ Guan Zhengshan ที่มีความคิดแบบเดียวกัน ตราบใดที่พวกเขาสามารถหลีกเลี่ยงการเป็นข้าราชบริพารของตระกูล Xue ทุกสิ่งทุกอย่างก็สามารถพูดคุยกันได้

“กลุ่มหนู!”

หานเซี่ยวเถียนเยาะเย้ย: “เมื่อเห็นว่าคุณยอดเยี่ยม คุณได้นำกลุ่มที่แข็งแกร่งที่สุดในครอบครัวมาด้วย เนื่องจากคุณไม่กล้าสู้กับตระกูล Xue คุณจึงพาคนจำนวนมากมาที่นี่ มันเป็นเครื่องประดับเหรอ?”

ทั้ง Jin Zhiwen และ Liang Wenkang หน้าแดง และพวกมันเป็นของประดับตกแต่งจริงๆ

“ผู้เฒ่าอย่างเป็นทางการ ปรมาจารย์ซู คุณจะต่อสู้กับตระกูล Xue หรือเจรจาต่อไป?”

Jin Zhiwen ไม่ได้โต้เถียงกับ Han Xiaotian แต่มองไปที่ Guan Zhengshan และ Su Chengwu แล้วถาม

หลังจากที่ Guan Zhengshan และ Su Chengwu มองหน้ากัน Su Chengwu ก็มองไปที่ Han Xiaotian และกล่าวว่า “หัวหน้า Han อย่าตื่นเต้นเลย หากเราสามารถเอาชนะตระกูล Xue ได้ Su Chengwu จะเป็นคนแรกที่เห็นด้วย แต่ ปัญหาคือเราอยู่ด้วยกัน มันไม่เพียงพอสำหรับ Xue Jia ที่จะยัดเยียดฟันของเขา!”

“ใช่ คราวนี้ ผู้คนที่ตระกูล Xue นำมานั้นแข็งแกร่งมาก แม้แต่คนที่แข็งแกร่งที่สุดในตระกูลอย่างเป็นทางการของฉัน ต่อหน้าผู้คุ้มกันของตระกูล Xue ก็ทนไม่ไหว”

กวน เจิ้งซานยังกล่าวอีกว่า: “แม้ว่าเราจะรวมพลังกัน ไม่ว่าคนที่แข็งแกร่งจะแข็งแกร่งสักแค่ไหน มันก็สูญเปล่าต่อหน้าครอบครัว Xue ที่แข็งแกร่ง มันเป็นไปไม่ได้ที่จะต่อสู้!”

“ในเมื่อเจ้าพูดไปหมดแล้ว เจ้ากำลังพูดถึงอะไร?”

หานเซี่ยวเถียนเยาะเย้ยและกล่าวว่า “แค่มอบตัวให้ตระกูล Xue โดยตรง ทำไมต้องกังวล?”

“หานเซี่ยวเถียน เจ้าต้องการอะไร?”

เหลียงเหวินกังถามอย่างโกรธเคือง

“ฉันผิดเหรอ พวกคุณบอกว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะต่อสู้กับตระกูล Xue ในเมื่อมันเป็นไปไม่ได้ พวกเรายังคงมาเสียเวลาทำอะไรที่นี่?”

ฮัน เซียวเถียนพูดอย่างเย็นชา: “ในเมื่อพวกคุณคิดว่าไม่มีโอกาสชนะการต่อสู้กับครอบครัว Xue ฉันก็ถามคุณ แม้ว่าคุณจะไม่มีความมั่นใจในตัวเอง แม้ว่าคุณจะเจรจากับครอบครัว Xue จริงๆ ก็ตาม พวกเขาจะยอมแพ้หรือไม่ “

“ในเมื่อข้าไม่ยอมแพ้ สำหรับตระกูล Xue ทำได้เพียงเจ้ายอมจำนนเท่านั้น”

“แล้วบอกฉันว่ามีเพียงสองทางเลือก: สงครามโลกครั้งที่หนึ่งและการยอมจำนน เนื่องจากคุณไม่เลือกสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง คุณจะเลือกอะไรอีก”

แม้ว่าคำพูดของหานเซี่ยวเทียนจะน่าเกลียด แต่ทั้งหมดนั้นเป็นความจริง