The king of War - ตอนที่ 1683

คนขับชะงักไปครู่หนึ่ง ก่อนที่เขาจะหัวเราะเสียงดัง “น้องชาย คุณเป็นคนตลกจริงๆ ไปที่ Guan Wangfu เพื่อฆ่า? ฉันอยากจะเชื่อว่าคุณมาจาก Guan Wangfu”

หม่าเฉาเพิกเฉยและหลับตาลง

เมื่อเห็นว่าหม่าเชาไม่เต็มใจจะพูด คนขับก็หยุดล้อเลียนตัวเอง ปิดปาก และตั้งสมาธิกับการขับรถ

ยี่สิบนาทีต่อมา แท็กซี่ค่อย ๆ หยุดที่ประตูตะวันออกของกำแพงเมือง Guanwangfu คนขับพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ที่ที่คุณอยากจะฆ่าอยู่ที่นี่!”

มีการเยาะเย้ยเล็กน้อยในคำพูดของเขา

จากนั้น Ma Chao ค่อยลืมตาขึ้นอย่างช้าๆ เผยให้เห็นเจตนาฆ่าที่เย็นชาอย่างยิ่ง

“กรุณาเก็บการเปลี่ยนแปลงไว้!”

เขาหยิบตั๋วเงินสองสามร้อยหยวนออกมาส่งให้คนขับแท็กซี่และลงจากรถ

คนขับมองดูเงินหลายร้อยหยวนที่หม่าเฉาทิ้งไป และตาของเขาก็สว่างขึ้นทันที เมื่อมองดูหลังหม่าเชาไปทางประตูตะวันออกของวัง เขาก็ประหลาดใจ: “ดูเหมือนว่าเจ้าเป็นคนปิดประตูจริงๆ นะ” พระราชวัง”

บรรดาผู้ที่สร้างช็อตใหญ่เช่นนี้เป็นเพียงคนในวังเท่านั้น

คนขับที่กำลังจะจากไปในทันใดจำคำพูดของหม่าเชาที่เขามาที่นี่เพื่อฆ่า ทันใดนั้นเขาก็สงสัยและไม่รีบจากไป

“สถานที่สำคัญของวัง เอกชนไม่ได้รับอนุญาตให้ก้าว ออกไปทันที!”

ทันทีที่หม่าเจ้าเดินไปที่ประตูด้านตะวันออกของพระราชวัง เขาถูกทหารสองคนที่เฝ้าประตูด้านตะวันออกขวางไว้

“ม้วน!”

หม่าเฉาตะโกนอย่างโกรธเกรี้ยว ก้าวไปข้างหน้าอย่างกะทันหัน กำหมัดด้วยมือทั้งสองข้าง และโบกมือออกไปทันที

“ปัง!”

เขาชกผู้พิทักษ์เข้าที่หน้าอก และร่างของทหารยามราวกับว่าวกับเชือกขาด บินออกไปหลายเมตรจากนั้นก็กระแทกเข้ากับกำแพงเมืองอย่างแรง เลือดพุ่งออกมาเต็มปากและหมดสติไปในทันที

“เจ้ากล้าล่วงเกินในวัง เจ้าต้องโทษประหารชีวิต!”

ยามอีกคนตกตะลึงและชี้ไปที่จมูกของหม่าเฉาอย่างแหลมคมและตะโกนอย่างโกรธจัด

“ปัง!”

อย่างไรก็ตาม ก่อนที่เขาจะทันได้ตอบโต้ เขาถูก Ma Chao ชกเข้าที่หน้าและตกอยู่ในอาการโคม่าทันที

ประตูวังภายใต้สถานการณ์ปกติมีผู้พิทักษ์เพียงสองคน

ท้ายที่สุดมันคือวังและอยู่ในใจกลางของ Guanwangcheng ด้วยความแข็งแกร่งของราชวงศ์กวนไม่มีใครกล้าบุกรุก

ดังนั้นผู้พิทักษ์จึงเป็นขุมพลังธรรมดาๆ และด้านหน้าของ Ma Chao ไม่มีพลังต่อสู้เลย

หากไม่มียาม Ma Chao ก็ก้าวไปข้างหน้าและก้าวเข้าสู่ Guan Wangfu โดยตรง

“ฉัน ฉันส่งใครให้ราชวงศ์กวน”

คนขับแท็กซี่ที่พาหม่าเฉามาที่นี่ตะลึงและพูดด้วยสีหน้าทื่อๆ “เป็นไปได้ไหมว่าเขามาที่กวนหวางฟู่เพื่อฆ่าจริงๆ?”

เมื่อคิดเช่นนี้เขาจะกล้าอยู่ต่อไปได้อย่างไร เขาจึงกระแทกคันเร่งอย่างแรง แล้วแท็กซี่ก็รีบออกจากที่ที่ถูกและผิดอย่างรวดเร็วราวกับลูกศรจากเชือก

“แกเป็นใคร? แกกล้าดียังไงมาบุกรุกพระราชวัง!”

ทันทีที่หม่าเจ้าก้าวเข้ามาในกวน หวางฟู่ เขาได้พบกับทีมลาดตระเวนที่มีสมาชิกห้าคน ปืนไรเฟิลอัตโนมัติห้ากระบอก และเล็งไปที่ศีรษะของหม่าเฉาทันที

ดูเหมือนว่าตราบใดที่เขากล้าที่จะเคลื่อนไหว ยามสายตรวจก็จะเป่าหัวเขา

หม่าเชาไม่คาดคิดว่าความคิดของเขาจะถูกสำรองไว้ได้ขนาดนี้ ทันทีที่เขาเข้าไปในวัง เขาก็พบกับทีมตระเวน

แต่แล้วไง?

มีเพียงห้าคนนี้เท่านั้น เขาไม่สามารถช่วยเขาได้

“โว้ว!”

ด้วยความตกใจของทหารยามทั้งห้า หม่าโจวก็ขยับตัว และร่างกายของเขาก็เร็วราวกับสายฟ้า

“คุณกล้า!”

หัวหน้าการ์ดหน้าซีดอย่างตกใจ ตะโกนอย่างโกรธจัด และรีบเหนี่ยวไก

“บูม!”

เสียงปืนดังขึ้น

หม่าเชาหายตัวไปนานแล้วและปรากฏตัวต่อหน้าหัวหน้าการ์ดทันที เขาชกหน้าหัวหน้าการ์ด: “ปัง!”

ทันใดนั้น ใบหน้าของหัวหน้าการ์ดก็เต็มไปด้วยเลือด จมูกของเขาก็ทรุดลง และเขาก็หมดสติไปในทันที

ยามที่เหลืออีกสี่คนก็รู้สึกตัวเช่นกัน ขณะที่พวกเขากำลังจะยิง Ma Chao ก็เคลื่อนไหวอีกครั้ง

ในระยะใกล้เช่นนี้ ปืนไรเฟิลอัตโนมัติไม่มีประโยชน์อะไรเลย แต่กลับกลายเป็นภาระของทหารยาม ก่อนที่ปากกระบอกปืนจะหมุนไป หม่าเฉาก็คว้าแขนปืนของทหารยามทั้งสองไว้

“บูม!”

เสียงดังลั่น ปืนไรเฟิลทั้งสองชนกันและถูกปล่อยจากมือของผู้คุมทั้งสองทันที

ติดตามต่อได้ที่ meenovel.com