The king of War - ตอนที่ 26 หมดกำลังใจอย่างถึงที่สุด

อ่านนิยาย The king of War บทที่ 26 ออนไลน์

ได้ยินคำบอกเล่าของฉินยี ฉินเฟยก็หัวเราะเสียงเย็น “ฉินยี แม้กระทั่งจะหาเหตุผลเข้าข้างตัวเองก็อย่าหาเหตุผลเข้าข้างตัวเองมั่วๆมาหลอกตาสิ เชื้อสายซูอยู่ในฐานะไหน? จะมามอบของขวัญขอบคุณมากให้ไอ้สวะหยางเฉินโน่นได้เช่นไรกัน?”

“จะเชื่อหรือไม่ก็สุดแต่” ฉินยีพูดเสียงเย็น

สองตาของฉินซีแดงอ่อน เครือญาติฉินเพิ่งขับไสพวกเขาออกมาจากเชื้อสาย ยังไม่ทันครบเดือนก็คิดที่จะมารีดไถพวกเขาแล้ว

“นายท่านกล่าวแล้ว ขอเพียงแต่เอาสินสอดทองหมั้นที่เครือญาติซูมอบให้พวกท่านออกมา ก็จะยินยอมให้พวกท่านกลับเข้าเชื้อสาย” ฉินเฟยบอกด้วยรอยยิ้มโดยทันที

“นายท่านบอกอย่างนี้จริงๆหรอ?” โจวยู่มักง่ายปีติเตียนขึ้นมาโดยทันที

ถ้าหากว่าเป็นไม่กี่วันก่อนคุณจำเป็นจะต้องยืมจังหวะสร้างความขายหน้าให้ฉินเฟยแน่นอนแต่ว่าเพียงพอเมื่อคืนนี้ได้ทราบเรื่องจริงแล้ว แม้ว่าจะกล่าวว่าของขวัญชิ้นใหญ่ที่เชื้อสายซูมอบให้อยู่ในมือของคุณ แม้กระนั้นถ้าหยางเฉินไปให้เชื้อสายซูออกหน้า ของเหล่านี้จำเป็นที่จะต้องถูกเอาไปแน่นอนพอเพียงถึงเวลาคุณก็ไม่เหลืออะไรเลย

ฉินเฟยยิ้มอย่างหยิ่ง “นายท่านบอกเองจากปาก มีหรือจะเกิดเรื่องพูดเท็จ? แน่ๆ คำแนะนำแรกเป็นพวกท่านยอมเอาของหมั้นสิบกว่าล้านโน่นออกมา พอนายท่านพึงพอใจ ตำแหน่งหัวหน้าเชื้อสายอาจจะเป็นไปได้ว่าจะมีสิทธิ์ส่งต่อให้อารอง นับว่าพวกท่านลงทุนน้อยได้กำไรมากมาย”

ฉินเฟยพูดเท็จขึ้นมาอย่างหน้าไม่แดงดวงใจไม่สั่น คำว่าตำแหน่งหัวหน้าเครือญาติทำให้ในใจของโจวยู่ชุ่ยๆร้อนเป็นไฟ

“แล้วหากเราไม่ยอมรับล่ะ?” ในสายตาของฉินยีเต็มไปด้วยความยืนหยัดมั่นคง

“มึงหยุดพูดไปเลย!” โจวยู่ชุ่ยๆด่าเสียงดัง

ฉินยีมีสีหน้าท่าทางผิดหวัง “แม่ค่ะ หรือแม่จะลืมไปแล้วว่าพวกเขาขับไล่ไสส่งเราออกมาจากเชื้อสายฉินอปิ้งไร? ลืมไปแล้วหรอว่าพี่สาวไปขอพวกเขาเช่นไร? ในตอนนี้เครือญาติมีเรื่องมีราวทุกข์ยากลำบากถึงจะระลึกถึงเรา แม่คิดหรอค่ะว่าพวกเขาจะใจดีให้เรากลับเข้าเครือญาติ?”

ฉินซีผิดหวังหัวใจตัวโจวยู่ชุ่ยๆอย่างถึงที่สุด กล่าวด้วยตาแดงๆว่า “แม่ขา ของพวกนั้นเป็นของหยางเฉินทั้งหมดทั้งปวง แม่มีสิทธิ์อะไรไปจัดแจง?”

“อาสะใภ้รอง ผมทราบนะว่าบ้านนี้คุณมีสิทธิ์ตกลงใจเองได้ ในเมื่อน้องสาวทั้งคู่ยังคงไม่เห็นพ้อง ท่านควรยืดอกตกลงใจออกมา อาจจะเป็นไปได้ว่าจะมีช่องทางเพียงแค่ครั้งเดียวที่จะกลับเข้าเครือญาติ หากเชื้อสายสามารถผ่านผ่านความยุ่งยากนี้ไปได้ พวกท่านต้องการจะกลับเข้าไปอีก บางครั้งอาจจะไม่มีหวังแม้แต่น้อย” ฉินเฟยเป็นราวกับคนเลวทรามคนหนึ่งที่ทำMLM หลอกทีละลำดับขั้นๆแต่ว่าจู่ๆโจวยู่มักง่ายก็ใจเต้นไปแล้ว

“ฉันเคารพนับถือในความคิดเห็นของบุตรสาวทั้งคู่คน ฉันกลับไปเชื้อสายฉินมิได้อีกแล้ว” ฉินต้าหย่งสิ้นหวังกับเชื้อสายตั้งนานแล้ว

ระหว่างเขากับนายท่านฉินปราศจากความสมาคมทางเชื้อสายใดใดต่อกันอีก ในเวลาที่เขายังเด็กมากมายๆเขาตามแม่ของเขาไปเชื้อสายฉิน ตั้งแต่เล็กจนกระทั่งโต นายท่านฉินไม่เคยปฏิบัติต่อเขาราวกับคนภายในครอบครัว จนถึงแม้กระทั้งบริษัทที่เชื้อสายบริหารอยู่ก็ยังไม่ให้เขาเข้าไป

“ต้าหย่ง… คุณพูดเรื่องไร้สาระอะไรน่ะ? นี่บางครั้งอาจจะเป็นช่องทางเดียวที่เราจะได้กลับเข้าเครือญาติ…”

ไม่รอคอยให้โจวยู่มักง่ายกล่าวจนกระทั่งจบ ฉินต้าหย่งก็กล่าวอย่างเดือด “คุณกำลังคิดเรื่องอะไรอยู่กันแน่? บุตรสาวถูกพวกเขาทำร้ายจนถึงเปลี่ยนเป็นอย่างนั้นแล้ว คุณยังคิดจะกลับไป? ไม่สู้คุณไสหัวกลับไปเองเหอะ!”

ฉินต้าหย่งมีสีหน้าท่าทางโกรธเกรี้ยว ธรรมดาเขาไม่วิวาท ไม่ใช่ว่าเขาโกรธเคือง แต่ว่าเพื่อความรักพร้อมใจกันในครอบครัวเขาก็เลยไม่แย้งเมีย แต่ว่าใครกันแน่จะทราบว่าเมียนับวันยิ่งเกินเลย เพื่อผลตอบแทนของตนแล้วหลังจากนั้นก็ไม่มีขอบเขตอะไรอีก

โจวยู่ชุ่ยๆเองก็อึ้งค้าง ไม่คาดฝันว่าฉินต้าหย่งที่ดุก็ไม่ด่าตอบ ตีก็ไม่คืนกลับจะกล้าตวาดตน

เวลาผ่านไปเป็นเวลายาวนานมากคุณถึงจะเรียกสติกลับมาได้ “ฮือ” คุณร้องไห้ออกมา บอกไปร้องไห้ไป “ฉันอยู่ครอบครัวนี้ถัดไปมิได้แล้ว ฉันจะหย่ากับคุณ!”

“หย่าก็หย่าสิ คนไหนกลัวกัน?” ฉินต้าหย่งบอกอย่างโอหัง

“ผมว่านะ พวกท่านอย่ามาเล่นละครต่อหน้าต่อตาผมอีกเลย จะยอมเอาของหมั้นออกมาไหม ตอบมาตรงๆเราไม่ว่างมาดูพวกท่านแสดงหรอกนะ” ฉินเฟยกล่าวด้วยรอยยิ้มสุขุม เขาดูแล้วว่าโจวยู่มักง่ายกับฉินต้าหย่งกำลังเล่นละคร

“ไสหัวไป!”

ฉินต้าหย่งตะโกนออกมาตรงๆ“ไสหัวไปเวลานี้! เชื้อสายอะไร ไม่มีประโยชน์ เราไม่สนใจ”

เขาบอกไปก็หิ้วไม้กวาดข้างกำแพงมาอันหนึ่ง โบกไปทางฉินเฟย

ฉินเฟยขนคิ้วกระตุก รปภ.สองผู้ที่อยู่ข้างหลังเขาพุ่งพล่านมาด้านหน้า The king of War คนหนึ่งซ้าย คนหนึ่งขวาจับฉินต้าหย่งกดลงบนพื้นในทันที

“บิดาขา!” สองสาวฉินซีกับฉินยีตระหนกตกใจกระทั่งหน้าซีดในทันทีทันใด ถลันตัวออกไปในทันที

“วันนี้พวกมึงยอมก็จำเป็นต้องตอบตกลง ไม่ยินยอมก็จะต้องตอบตกลง!”

ฉินเฟยบอกอย่างใจเย็น สั่งการต่อโดยทันที “เข้าไปเอาของออกมา”

ได้รับคำบัญชาของฉินเฟย รปภ.หลายๆคนก็พุ่งเข้าไปในบ้าน

รปภ.สองคนหามลังออกมาใบหนึ่งอย่างเร็ว เป็นลังที่เครือญาติซูส่งมาพอดิบพอดี ด้านในล้วนเป็นเครื่องเพชรพลอยเงิน เครื่องเพชรพลอยทองคำ แล้วก็ยังมีเงินสดอีกหนึ่งล้านกว่าๆนอกเหนือจากนั้นแล้วเกินคาดว่ายังมีเจ้าของบ้านรวมทั้งเจ้าของหุ้นอีก

แต่ก่อนฉินเฟยยังนึกว่าจะมีสินสอดทองหมั้นเพียงแค่ไม่กี่สิบล้าน แม้กระนั้นภายหลังได้มองเห็นของในลังนั้น เขาถึงได้รับรู้ว่าของเหล่านี้เมื่อรวมกันแล้วค่าคงจะทะลุพันล้านไปแล้ว

“ฮ่าๆเชื้อสายฉินมีทางออกแล้ว ขอเพียงแต่เอาของเหล่านี้ไปขายให้หมดก็พอเพียงจะให้เครือญาติฉินรับมือกับวิกฤติการณ์ทั้งปวงในขณะนี้ได้แล้ว” ฉินเฟยบอกไปหัวเราะไป

ตั้งแต่ครอบครัวของฉินซีถูกไล่ออกมาจากเครือญาติเป็นต้นมา อีกทั้งเครือญาติฉินก็ไม่มีผู้ใดมีคุณลักษณะจะมาแย่งอำนาจกับเขาได้แล้ว ปัจจุบันนี้นายท่านฉินก็แก่ลงทุกครั้งๆเป็นผู้ที่ใกล้ตายแล้ว เครือญาติฉินถูกส่งให้อยู่ในมือเขาได้ตลอดระยะเวลา

“ฉินเฟย มึงหยุดในเวลานี้นะ!” ดูลังโดนหามออกไป ฉินซีกับฉินยีก็ขุ่นเคืองมากมาย ติดตามไปในทันที

แต่ว่าฉินเฟยพาคนมาเยอะมาก อาศัยเพศหญิงอ่อนแอสองคนจะกีดกันยังไงได้?

ของทั้งหมดทั้งปวงถูกแย่งไปแล้ว ต่อให้มาเซราว่ากล่าวคันนั้นก็ถูกฉินเฟยขับออกไป

“ทั้งหมดทั้งปวงเป็นด้วยเหตุว่าหญิงชั่วช้าอย่างคุณ จึงควรอวดต่อหน้าต่อตาคนเครือญาติฉินให้ได้ แล้วอย่างไรต่อนี้ไป ไม่เหลืออะไรเลย!” ฉินต้าหย่งตบหน้าโจวยู่มักง่ายไปหนึ่งหน ขู่คำรามเสียงดังด้วยความโกรธมาก

“ฉินต้าหย่ง ไม่คาดฝันว่าคุณจะกล้าตบฉัน!” โจวยู่ชุ่ยๆจับบริเวณใบหน้า สีหน้าท่าทางไม่ได้อยากจะเชื่อ

“หรือฉันไม่ควรตบหรอ? ขณะนี้ของก็โดนฉินเฟยลักขโมยไปหมดแล้ว ถ้าหากว่าในตอนนี้หยางเฉินมาเอาที่คุณ ฉันจะดูซิว่าคุณจะอธิบายกับเขาอย่างไร?” ฉินต้าหย่งกล่าวด้วยความโกรธมาก

meenovel.com/novel/the-king-of-war/

“ก็แค่ไอ้สวะเพียงเท่านั้น มีคุณลักษณะอะไรมาให้ฉันแจกแจงกับเขา?”

โจวยู่มักง่ายติเตียนด้วยความโกรธ คิดอะไรขึ้นได้ในทันที ดึงมือของฉินซีในทันที “เพื่อนซี เมื่อกี้นี้ฉินเฟยเพิ่งบอกว่าขอเพียงแค่เราเอาของมอบให้กับเชื้อสาย ก็จะให้เรากลับเข้าเครือญาติฉินไม่ใช่หรอ ในเวลานี้คุณก็ไปพบปู่ของคุณสิ”

ฉินซีสีหน้าเหม็นเบื่อ ดึงมือออกมาตรงๆกล่าวด้วยเสียงเยียบเย็นว่า “คนใดกันแน่ต้องการกลับเครือญาติฉินก็ไปอ้อนวอนเอาเอง!”

ภายหลังวันนั้นที่คุณย่อเข่าขอความช่วยเหลือนายท่านฉินท่ามกลางฝนรัว ซึ่งแลกเปลี่ยนมาได้เพียงแต่คำบัญชาการของหัวหน้าให้เฉดหัวไล่พวกคุณทั้งยังครอบครัวออกมาจากเชื้อสาย คุณก็ไม่หวังอะไรกับเชื้อสายนี้อย่างสิ้นเชิงแล้ว

ฉินซีหมุนออกมาจากบ้านไป

โจวยู่ชุ่ยๆดึงมือของฉินยีในทันที ไม่ต้องรอคอยให้คุณกล่าว ฉินยีก็สลัดออก กล่าวด้วยความฉุนเฉียวแล้วก็ดวงตาแดงก่ำว่า “หรือแม่ยังไม่รู้เรื่องอีก? ในเวลานี้มีเพียงแค่แม่ที่ยังต้องการกลับเครือญาติฉิน ในเมื่อเป็นแบบงี้แม่ก็ไปขอความช่วยเหลือซะสิ”

กล่าวจบ ฉินยีก็จากไปไม่หันกลับมาอีกเลย

ฉินต้าหย่ง ‘เฮอะ’ คำหนึ่ง ออกมาจากบ้านไปด้วยเหมือนกัน

บ้านใหญ่ทั้งยังข้างหลังก็เหลือเพียงโจวยู่มักง่าย เมื่อตูดคุณสัมผัสโซฟาก็พูดพึมพำว่า “ฉันไม่ถูกเองจริงๆหรอเนี่ย?”

ข้างบนสุด เยี่ยนเฉินกรุ๊ป

หยางเฉินรับโทรศัพท์สายหนึ่ง เขาเข้าใจทั้งสิ้นที่พึ่งเกิดขึ้นที่บ้านใหญ่เชื้อสายฉินแล้ว

ของที่เครือญาติซูส่งไป เขาไม่เห็นอยู่ในสายตา แต่ว่าสิ่งที่เครือญาติฉินทำนั้น ทำให้ความทรหดอดทนของเขาที่มีต่อเครือญาติฉินเบาๆหายไป

“ในเมื่อพวกเอ็งรนหาที่ตาย ถ้าหากว่าเป็นเช่นนั้นฉันจะก่อให้มึงหมดหวังอย่างถึงที่สุด” หยางเฉินกล่าวในทันทีทันใด