ยัยหมอวายร้ายที่รัก - ตอนที่ 1338

ยัยหมอวายร้ายที่รัก บทที่ 1338 เขาไม่ต้องการฉันแล้ว

สามวันต่อมาเส้นหมี่กลับไปตรวจอีกครั้ง ในที่สุดก็ไม่พบปัญหาอะไรแล้ว

แสนรักมีความสุขมากที่ได้ยินเช่นนั้น

แต่ในวันนี้เขาได้ข่าวว่าแครอทเสียชีวิตแล้ว ตอนที่อรรตพลพาเธอกลับสวิตเซอร์แลนด์ อวัยวะของเธอล้มเหลวและเสียชีวิตในโรงพยาบาลในเวลาต่อมา

ดลธี “ผู้หญิงแบบนี้จะตายก็ตายไป ไม่มีอะไรที่น่าเสียดาย”

เขายังจำสิ่งที่ผู้หญิงคนนี้เคยทำไว้

แต่ที่แปลกไปคือโชกิ โดโมโตะที่อยู่ในห้องพักผู้ป่วยด้วยตอนรู้ข่าว เขาตกใจมาก

หลังจากยอมรับได้แล้ว ใบหน้าของเขาก็แสดงความรู้สึกเสียดายอย่างมาก “น่าเสียดาย…”

แสนรัก “…”

เสียดาย?

เขาจ้องมองเขาไม่กี่วินาที

แต่สุดท้ายก็ไม่ได้ซักถาม แต่ด้วยคำขออย่างแรงกล้าของเส้นหมี่ ให้เริ่มส่งข้อความถึงญาติและเพื่อนในประเทศเพื่อประกาศว่าเธอหายดีแล้ว

แสนรักยิ้มอย่างหลงใหลแล้วหยิบโทรศัพท์อย่างเชื่อฟัง

ผลก็คือทันทีที่เปิดหน้าจอ เขาก็เห็นว่าในกล่องจดหมายของตนมีอีเมลใหม่ พอเขาคลิกเปิด สูตรทางเคมีที่ซับซ้อนมากก็ปรากฏขึ้นในสายตาของเขา

แสนรัก คุณเห็นไหมว่าชาตินี้คุณก็ยังเป็นติดหนี้ฉัน…

—

ในประเทศ เมืองA

คนตระกูลหิรัญชาที่ได้รับข่าว ไม่ต้องพูดว่าพวกเขามีความสุขแค่ไหน

แสงดาวก็อยู่ที่นี่พอดี เธอเป็นคนชอบความคึกคัก เมื่อเห็นว่ามีเรื่องดี ส่วนแรกที่เธอคิดคือจัดการอย่างเกินความเป็นจริง

“หนูเย่ ไปเถอะ ไปจัดงานเลี้ยงมื้อค่ำกับฉัน”

“หา?”

เชียนหยวนล๋ายเย่ที่เห็นได้ชัดว่าสองวันมานี้มักเหม่อลอย ตอบอย่างติดๆขัดๆ

แสงดาว “เธอหาอะไร? มีอะไรหรือเปล่า?”

เชียนหยวนล๋ายเย่ “…”

เธออยากจะพูดอะไร?

แน่นอนว่าอยากจะบอกพี่สาวคนนี้ว่าช่วงนี้อากิยามะที่อยู่ชั้นบนไม่สนใจเธอเลย แม้กระทั่งเริ่มเสนอให้ครอบครัวของเธอส่งคนมารับเธออย่างเป็นทางการ

นี่มันหมายความว่า?

เชียนหยวนล๋ายเย่ฉลาดเป็นกรด แน่นอนว่าเธอย่อมรู้

ดังนั้นหลายวันมานี้เธอจึงรู้สึกหดหู่มาก

หญิงสาวคอตก “พี่คะ ฉัน…ฉันอาจต้องกลับไปแล้ว วันนี้คุณพ่อจะส่งคนมารับฉันค่ะ”

“หา?”

แสงดาวอึ้ง

“ทำไมล่ะ? อยู่ดีๆทำไมพ่อเธอถึงจะส่งคนมารับได้? เธอไม่ชินกับการอยู่ที่นี่เหรอ? หรือว่าพ่อเธอไม่เห็นด้วยกับการมาทำงานที่หิรัญชากรุ๊ปของเรา? ไม่เป็นไร ถ้าพวกเขาไม่ยอมฉันจะส่งคนไปคอนโดบ้านั่นเพื่อดูแลเขาทันที”

ผู้หญิงคนนี้พูดติดตลกออกมา

ผลคือหากหญิงสาวไม่ได้ฟังคำพูดเหล่านี้จะดีเสียกว่า พอได้ฟังเธอก็ทนไม่ไหวอีกต่อไป หลายวันมานี้เธออดทนอัดอั้นความคับใจ พอได้ฟังเธอก็ระบายออกมาทันที

“พี่คะ คือ…อากิยามะเป็นคนบอกให้พ่อฉันมารับเองค่ะ พวกเรา…พวกเราไม่มีหวังแล้วค่ะ”

เธอร้องไห้ไม่หยุด

แสงดาวได้ฟังก็มึนงงทันที

เชี่ย เพราะไอ้เลวนั่น?

เกิดอะไรขึ้นกับเขา? ทำไมจู่ๆถึงให้คนที่บ้านมารับผู้หญิงดีๆขนาดนี้กลับไป? เขาบ้าไปแล้วเหรอ? หรือว่าชาตินี้เขากะจะอยู่ตัวคนเดียวจริงๆ?

แสงดาวโมโหจึงตรงขึ้นไปชั้นบนสุด

แต่กลับเห็นว่าเมื่อถึงห้องทำงานประธาน ชายที่นั่งอยู่ตรงโต๊ะทำงานดูเหมือนจะเดาได้ว่าเธอจะมา เธอยังไม่ทันพูดอะไร เขาก็โยนเอกสารสัญญาการโอนสิทธิ์ผู้ถือหุ้นออกมาด้วยสีหน้าไร้อารมณ์

“พวกเขาเซ็นแล้ว”

“…”

แสงดาวถลึงตามองด้วยความโกรธ

ผ่านไปครู่หนึ่งเธอละสายตาออกจากเอกสารสิทธิ์ผู้ถือหุ้นแล้วจึงพูดว่า “คณาธิป ถึงแม้หุ้นของตระกูลหิรัญชาจะสำคัญ แต่พวกเราก็อยากให้นายมีครอบครัวจริงๆ”

“ไม่จำเป็น”

เขาปฏิเสธอย่างเย็นชา

เขาเก็บเอกสารสิทธิ์ผู้ถือหุ้น ลุกขึ้นมาจากเก้าอี้แล้วตรงเข้าไปที่ตู้กดน้ำ

“ฉันใช้ชีวิตอยู่คนเดียวมันก็ดีอยู่แล้ว ไม่จำเป็นต้องเพิ่มใครอีกคนเข้ามาโลกของฉัน”

“แต่ว่า…”

แสงดาวอยากจะด่าจริงๆ

แต่เส้นหมี่มีสามีมีลูกแล้ว เขาจะยึดติดไปทำไมกัน? จะอยู่ตัวคนเดียวจนแก่เพื่อผู้หญิงคนเดียวจริงๆเหรอ?

เหอะๆ ช่างรักได้ลึกซึ้งจริงๆ ต้องขอคุณฟ้าดินจริงๆ

เธอบีบนิ้วจนเกิดเสียง

“คณาธิป เป็นเพราะเมื่อก่อน…ฉันใส่ใจนายไม่พอใช่ไหม? ได้ ฉันขอโทษ ฉันรับปาก ขอแค่นายแต่งงานมีครอบครัว ฉันจะจัดงานแต่งงานที่ใหญ่โตให้นายด้วยตัวเองในฐานะพี่สาวเองดีไหม?”

“…”

ประโยคนี้ทำให้มือของชายหนุ่มที่กำลังกดน้ำที่ตู้กดน้ำหยุดชะงัก

นี่เป็นคำพูดที่เขาไม่เคยได้ยินมาก่อน

ไม่ใช่แค่ในตระกูลหิรัญชา แต่ตั้งแต่ที่เขาอายุ 18 ปี เขาไม่เคยได้ยินใครพูดเช่นนี้กับเขามาก่อน

เธอกำลังเป็นห่วงเขาหรอ?

เขาหลับตา หลังจากหลับตาอย่างแรงก็เกิดเส้นแดงๆขึ้น แต่ก็แค่ในเวลานั้น ไม่นานสายตาเขาก็กลับมาเป็นปกติ

“ขอบคุณ แต่ตอนนี้ฉันยังไม่มีความคิดนั้น พี่ก็รู้ว่าในใจฉันมีผู้หญิงคนอื่นแล้ว ถ้าหากฉันแต่งงานมันจะไม่ยุติธรรมกับผู้หญิงอีกคน พี่เคยคิดบ้างไหม?”

ครั้งนี้เขาพูดความในใจของเขาออกมาตรงๆ